Ο άντρας της κείτονταν νεκρός, ο γιος της πάνω του γαντζωμένος και χτυπημένος η Χαρίτα Μάντολες διεκδίκησε από τα χέρια των Τούρκων το παιδί της, «αν δε το έκανα θα ήταν ακόμα αγνοούμενο», αναφέρει για να προσθέσει την τεράστια σημασία του να αγωνίζεται κανείς και να διεκδικεί τα δικαιώματά τους, την ελευθερία του. Η Χαρίτα Μάντολες υπενθύμισε πως ο «αγώνας για απελευθέρωση συνεχίζεται» και πως ανάμεσα στους αγνοούμενους του 1974 υπάρχουν «27 παιδιά, 127 γυναίκες και 83 Ελλαδίτες, για τους οποίους δεν έχουμε μάθει το παραμικρό για την τύχη τους».
«Η αυγή της 20ης Ιουλίου του 1974 έφερνε και την αρχή του δράματος για τη Χαρίτα, Μάντολες όπως και για χιλιάδες άλλους ανθρώπους. Η εισβολή των Τούρκων στρατιωτών, γίνεται μόνο λίγα μέτρα πιο κάτω από την περιοχή της Ελιάς. Ο πόνος και η καταστροφή αρχίζει να χτυπά την πόρτα της οικογένειας της λίγες ώρες μετά. Στις 21 Ιουλίου, δώδεκα άντρες συλλαμβάνονται και εκτελούνται σχεδόν μπροστά στα μάτια τους. Ανάμεσά τους και οι συγγενείς της Χαρίτας. Τότε ήταν και η τελευταία φορά που τους έβλεπαν…».
Παρουσιάστηκε χθες στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΓΕΧΑ, το βιβλίο της Ευρυδίκης Περικλέους- Παπαδοπούλου «Ως Αληθώς- η ζωή της Χαρίτας Μάντολες». Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Κυπρίων Νομού Λάρισας και τα Εκπαιδευτήρια της Μ.Ν. Ράπτου.
Το «Ως Αληθώς», αναδεικνύει τον πόνο και την οδύνη που σκόρπισε η βαρβαρότητα των κατακτητών, τον εξευτελισμό και την ταπείνωση.
Η Χαρίτα Μάντολες, είπε ο κ. Αυγουστής είναι η γυναίκα με την αθάνατη ελληνική ψυχή, στο πρόσωπο της οποίας αντικατοπτρίζονται οι αγώνες των συγγενών των αγνοουμένων. Η Χαρίτα Μάντολες για χρόνια ολόκληρα νυχτοξημερωνόταν στα οδοφράγματα, και πάλευε για την Κύπρο, για τους δικούς της αλλά και των άλλων που χάθηκαν για την κατεχόμενη γη. Με μια φωτογραφία στο χέρι, πάντα στην πρώτη γραμμή των εκδηλώσεων. Πότε στις μαύρες επετείους της εισβολής και πότε στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας μαζί με τις άλλες γυναίκες. «Με αποτυπωμένο τον πόνο στο πρόσωπο της, όμως με βλέμμα αγέρωχο και άκαμπτο. Η Χαρίτα Μάντολες, η Χαρίτα της Κύπρου, η γυναίκα σύμβολο του αγώνα επιστροφής. Μία γυναίκα στην οποία αποτυπώνεται ολόκληρο το δράμα της Κύπρου. Η προσφυγιά, το δράμα των αγνοουμένων και ο θάνατος δικών της ανθρώπων», ανέφερε.
Το βιβλίο παρουσίασε ο Αναπληρωτή Καθηγητής Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου Πέτρος Παπαπολυβίου, ο οποίος αναφέρθηκε στους αγώνες της Χαρίτας Μάντολες, τις ελληνικές και χριστιανικές αρχές που πήρε από την οικογένεια της, που της δημιούργησαν ένα ατσάλινο χαρακτήρα. «Η μικρή Χαρίτα», μέλος πολυμελούς οικογένειας είπε χαρακτηριστικά «μεγάλωσε μαζί με τα δέκα αδέλφια της στην ορφάνια, αφού σε πολύ μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα της. Σε ηλικία 12 ετών κατάφερε να απαγγείλει, λουσμένη στο κλάμα και με τη βοήθεια της μητέρας της που της έδινε θάρρος, το ποίημα “Μάνα κράζει το παιδάκι, μάνα ο νιος και μάνα ο γέρος”, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στο ακροατήριο που την παρακολούθησε. Η Χαρίτα άκουσε για πρώτη φορά τη λέξη αγνοούμενος όταν στην οικογένεια της μιλούσαν για τον νουνό της, εθελοντή στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος συνελήφθη από τους Γερμανούς στην Καλαμάτα και χάθηκαν για τέσσερα χρόνια τα ίχνη του».
Η συγγραφέας του έργου Ευρυδίκη Περικλέους- Παπαδοπούλου, αναφέρθηκε στη μεγάλη δυσκολία που αντιμετώπισε στη συγγραφή του βιβλίου, λόγω της συνεχούς συναισθηματικής φόρτισης που της δημιουργούσαν οι αφηγήσεις της Χαρίτας Μάντολες. «Στόχος μας ήταν να μην καταγραφεί ως μια απλή μαρτυρία αλλά με στοιχεία μυθοπλασίας να γίνει ενδιαφέρον για τα παιδιά, να μπει μέσα στα σχολεία. Η μυθοπλασία κάλυψε κάποια γεγονότα που δεν θέλουμε να ξύνουμε τις πληγές τους», δηλώνει στην «Ε».
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Καλομπάτσιος, δημοτικοί σύμβουλοι ενώ από την πλευρά των εκπαιδευτηρίων παρέστησαν η Μ. Ράπτη και ο διευθυντής Νίκος Ράπτης.
Ζ.Π.
