Δέκα θέσεις πιο χαμηλά, σε σχέση με πέρυσι, βυθίστηκε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με την παγκόσμια επετηρίδα ανταγωνιστικότητας του International Institute for Management Development IMD για το 2009, που παρουσίασε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος. Από την 42η θέση, η Ελλάδα βρέθηκε στην 52η θέση, με βάση το συνολικό δείκτη οικονομίας, ανάμεσα σε 57 χώρες που συμμετέχουν στην εν λόγω επετηρίδα. Το κυριότερο εύρημα των επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας είναι ότι η μεγαλύτερη υποχώρηση σημειώνεται στους τομείς της κυβερνητικής και της επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας (υποχώρηση κατά επτά θέσεις και στους δύο δείκτες). Αναμενόμενη χαρακτήρισε την εξέλιξη ο πρόεδρος των Θεσσαλών βιομηχάνων, Νίκος Ρώμνιος, υπογραμμίζοντας πως το 2013, που θα σταματήσει η ροή των αθρόων κοινοτικών πόρων προς τη χώρα μας, βρίσκεται πολύ κοντά και πως είναι περισσότερο από απαραίτητη η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια πραγματικότητα.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας (World Competitiveness Yearbook – WCY) του IMD, η Ελλάδα κατέλαβε την 52η θέση στην Παγκόσμια Κατάταξη Ανταγωνιστικότητας μεταξύ των 57 χωρών που μελετώνται από το διεθνές Ινστιτούτο, σημειώνοντας πτώση κατά δέκα θέσεις σε σχέση με την περυσινή κατάταξη (οικονομικά στοιχεία 2008 σε σχέση με τα αντίστοιχα του 2007).
Οι χώρες που κατέχουν τις τρεις κορυφαίες θέσεις σε όρους ανταγωνιστικότητας παγκοσμίως για το 2009 εξακολουθούν για ακόμη μία χρονιά να είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ), το Χονγκ – Κονγκ και η Σιγκαπούρη. Η κορυφαία δεκάδα των πλέον ανταγωνιστικών οικονομιών στον κόσμο συμπληρώνεται με τις ακόλουθες χώρες κατά σειρά: (από την 4η έως τη 10η θέση): Ελβετία, Δανία, Σουηδία, Αυστραλία, Καναδάς, Φινλανδία και Ολλανδία.
«ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ»
Στις επιμέρους κατηγορίες δεικτών η κατάταξη της Ελλάδας το 2009 σε σχέση με το 2008 είναι η ακόλουθη:
Στον τομέα της «Οικονομικής Αποδοτικότητας» η χώρα μας απώλεσε τέσσερις θέσεις και από την 48η το 2008, βρίσκεται πλέον στην 52η.
Στον τομέα της «Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας» η Ελλάδα απώλεσε επτά θέσεις και από την 46η το 2008, βρίσκεται πλέον στην 53η το 2009.
Στον τομέα της «Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας» η χώρα μας απώλεσε επίσης επτά θέσεις και από την 42η το 2008 βρίσκεται πλέον στην 49η για το 2009.
Στον τομέα των «Υποδομών», η Ελλάδα παραμένει τη διετία 2008 – 2009 στην 35η θέση της διεθνούς κατάταξης.
Πιο αναλυτικά, οι τομείς στους οποίους η Ελλάδα εμφάνισε τη σημαντικότερη υποχώρηση είναι η αποτελεσματική εφαρμογή μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησης, η εξέλιξη του πληθωρισμού (μέσος ετήσιος), η πρόσβαση των επιχειρήσεων σε πιστώσεις, η προσαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στις τρέχουσες οικονομικές προκλήσεις (σ.σ. ο βαθμός αντίδρασης, δηλαδή, στην οικονομική συγκυρία), το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού (ως % του ΑΕΠ), η διαφάνεια, το κόστος κεφαλαίου, η πρόσβαση σε venture capitals, ενώ με βάση τις εκτιμήσεις, η διαχείριση των δημόσιων οικονομικών δεν θα βελτιωθεί τα επόμενα δύο χρόνια.
ΜΕΤΡΑ
Σχολιάζοντας τα φετινά αποτελέσματα ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Νικόλαος Πέντζος επισήμανε ότι αποτυπώνουν με ρεαλισμό την πραγματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας. Ο κ. Πέντζος τόνισε ιδιαίτερα το γεγονός ότι τα αποτελέσματα αυτά προέκυψαν από την εφαρμογή του εσωστρεφούς μοντέλου της οικονομίας μας, το οποίο στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην κατανάλωση, ενώ οι εξαγωγές μας αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του παραγόμενου ΑΕΠ.
Στο πλαίσιο αυτό, οι βιομήχανοι της Βόρειας Ελλάδας κατέθεσαν δέσμη μέτρων, μεσοπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα, στα οποία περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η ουσιαστική άσκηση βιομηχανικής πολιτικής, η συνέπεια του κράτους απέναντι στις υποχρεώσεις του προς τις επιχειρήσεις, άλλως να υπάρχει η δυνατότητα συμψηφισμού με τα τυχόν χρέη της επιχείρησης (ΦΠΑ, ΙΚΑ), η αποτελεσματικότερη λειτουργία του επενδυτικού νόμου, με την άρση των καθυστερήσεων στην αξιολόγηση των προτάσεων και στην εκταμίευση των εγκεκριμένων κονδυλίων.
Περιλαμβάνονται ακόμη, η δημιουργία ειδικών προγραμμάτων ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η θεσμοθέτηση προγράμματος τύπου ΤΕΜΠΜΕ που θα ενισχύει αποκλειστικά τη μεταποίηση και θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, η δημιουργία αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου ελέγχου της αγοράς και την πάταξη του αθέμιτου ανταγωνισμού, η καθολική επαναξιολόγηση της λειτουργίας του κράτους, ο μετασχηματισμός του εκπαιδευτικού συστήματος για την παραγωγή αποφοίτων που θα μπορούν άμεσα να εργασθούν στις ελληνικές επιχειρήσεις, και ειδικά σε όσες είναι διεθνοποιημένες, καθώς και η ουσιαστική άσκηση περιφερειακής πολιτικής.
