Το έμπρακτο ενδιαφέρον της Πολιτείας για τα ταπητουργικά εργαστήρια και την προσπάθεια που θα συνεχίσει να καταβάλει ο ΕΟΜΜΕΧ για να διατηρηθεί ζωντανή αυτή η παραδοσιακή τέχνη, εξέφρασε ο πρόεδρος του Οργανισμού Γιώργος Αλ. Σουφλιάς κατά την διάρκεια επίσκεψης που πραγματοποίησε στα Ταπητουργικά Εργαστήρια του ΕΟΜΜΕΧ στη Φιλιππιάδα και το Κλειδί της Άρτας επικεφαλής κλιμακίου.
Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία εκδήλωσης για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας των εργαστηρίων του ΕΟΜΜΕΧ που πραγματοποιήθηκε στη Φιλιππιάδα την περασμένη Παρασκευή. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τις εβδομήντα υφάντριες και τις δασκάλες των εργαστηρίων Φιλιππιάδας, Αγ. Γεωργίου, Κερασώνα, Ριζοβουνίου, Κουκλεσίου και Λούρου, και παρέστησαν ο Νομάρχης Άρτας, οι Πρόεδροι των Επιμελητηρίων Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, ο Δήμαρχος Φιλιππιάδας, και μέλη των Δημοτικών Συμβουλίων Φιλιππιάδας και Πρέβεζας.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο κ. Σουφλιάς σχημάτισε τη δική του εικόνα για τα προβλήματα και τις αγωνίες των εργαζομένων και ανέπτυξε δίκτυο συνεργασίας και συμπαράστασης με τους τοπικούς παράγοντες σε ένα ακόμα τομέα της πολλαπλής δραστηριότητας του ΕΟΜΜΕΧ ενώ οι τοπικοί παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης τόνισαν την σημαντική συμβολή της δραστηριότητας στην τοπική οικονομία και την απασχόληση. Ιδιαίτερα ο Δήμαρχος Φιλιππιάδας κος Γιολδάσης, τόνισε τη μεγάλη σημασία που έχει η πολύχρονη παρουσία του εργαστηρίου για την πόλη της Φιλιππιάδας και τη βούλησή του να συνδράμει με κάθε δυνατό τρόπο τη δραστηριότητα αυτή.
Την επόμενη ημέρα ο Πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ και ο Δήμαρχος Φιλιππιάδας επισκέφθηκαν το εκθετήριο πώλησης χαλιών του ΕΟΜΜΕΧ και το ταπητουργικό εργαστήριο της Φιλιππιάδας, το μεγαλύτερο από τα 21 ταπητουργικά εργαστήρια που λειτουργεί ο ΕΟΜΜΕΧ, με περισσότερες από σαράντα υφάντριες. Στη συνέχεια το κλιμάκιο του ΕΟΜΜΕΧ επισκέφθηκε άλλο ένα ταπητουργικό εργαστήριο της περιοχής, στο χωριό Κλειδί, πάνω στα Τζουμερκιώτικα βουνά, όπου επίσης οι υφάντριες έκοψαν τη δική τους πίτα. Οι εκδηλώσεις αυτές που για πρώτη φορά πραγματοποιούνται στην πολύχρονη ιστορία των ταπητουργικών εργαστηρίων, έτυχαν πολύ θερμής ανταπόκρισης από τις εργαζόμενες στα εργαστήρια, που ένοιωσαν να ξεφεύγουν από την απομόνωση που δημιουργεί η απόσταση από τα αστικά κέντρα.
