Από την αρχή του έτους έως και τις 30 Σεπτεμβρίου του 2013 η ΕΛ.ΑΣ. προχώρησε σε 2.267 συλλήψεις για χρέη στο Δημόσιο και άλλα φορολογικά αδικήματα. Μάλιστα σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που τηρούνται στην αρμόδια υπηρεσία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας (Διεύθυνση Δημόσιας Ασφάλειας), τα χρέη φτάνουν τα 9,2 δισ. ευρώ. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως οι αστυνομικοί κάθε μέρα προχωρούσε σε οκτώ συλλήψεις ατόμων για χρέη προς το Δημόσιο. Όπως εξάλλου γίνεται γνωστό από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, στο ίδιο χρονικό διάστημα, οι υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας χειρίστηκαν 365 υποθέσεις οφειλετών του Δημοσίου, στο πλαίσιο των οποίων εκδηλώθηκαν οι προβλεπόμενες από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ενέργειες, χωρίς ωστόσο να πραγματοποιηθούν συλλήψεις των υπαιτίων λόγω προηγούμενης διευθέτησης των χρεών τους προς το Δημόσιο.
Στη Βουλή διαβιβάστηκε και έγγραφο του υπουργού Δικαιοσύνης, Χαράλαμπου Αθανασίου, ως απάντηση σε αντίστοιχη ερώτηση του βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, με το οποίο γίνεται γνωστό ότι τα συναρμόδια υπουργεία αξιολογούν το πλαίσιο που ρυθμίζει τα των διοικητικών και ποινικών κυρώσεων και όπου χωρούν βελτιώσεις, αυτές θα υπάρξουν.
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ
Στο μεταξύ κοντά στο 32% του συνολικού χαρτοφυλακίου των δανείων των ελληνικών τραπεζών διαμορφώνονται σήμερα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, όταν το Δεκέμβριο του 2012 ήταν στο 24,5% και στο τέλος Δεκεμβρίου 2011 στο 16%. Στοιχεία που θα δημοσιοποιηθούν την επόμενη εβδομάδα από την Τράπεζα της Ελλάδος θα καταδεικνύουν ότι η ύφεση εξακολούθησε να οδηγεί ανοδικά το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων στο σύνολο των δανείων. Ωστόσο, ο περιορισμός της ύφεσης επέδρασε οριακά και στον περιορισμό του ρυθμού αύξησης των «κόκκινων» δανείων. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανήλθαν στο 32% στο τέλος Σεπτεμβρίου 2013 και εκτιμάται πως θα κλείσουν σε αυτά τα επίπεδα στο τέλος του έτους. Από τα τέλη του 2011 έως και σήμερα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξάνονται κατά 8% σε μέσα επίπεδα και σήμερα διαμορφώνονται συνολικά σε 70 δισ. ευρώ περίπου. Το γεγονός ότι πολλά υφιστάμενα δάνεια δεν εξυπηρετούνται, περιορίζει τις δυνατότητες των τραπεζών να χορηγήσουν νέα χρηματοδότηση, καθώς τις αποστερεί από χρηματοδοτικούς πόρους τους οποίους κανονικά θα ανακύκλωναν χορηγώντας νέα δάνεια προς τις σχετικά υγιέστερες επιχειρήσεις και μεταξύ αυτών τις μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους.
