Δυσκολότερη έγινε από την 1η Αυγούστου η προσφυγή των φορολογουμένων στη Δικαιοσύνη για την επίλυση φορολογικών διαφορών.
Πλέον, επιχειρήσεις, επιτηδευματίες και φυσικά πρόσωπα για να προσφύγουν κατά πράξης επιβολής φόρου, προσαύξησης ή προστίμου στην οποία έχει προχωρήσει η Εφορία θα πρέπει να καταβάλουν το 50% του αμφισβητούμενου ποσού και να υποβάλουν στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων ενδικοφανή προσφυγή με αίτημα την επανεξέταση της πράξης.
Πάντως, σύμφωνα με τα «Νέα»το αυστηρό αυτό πλαίσιο δεν ισχύει για όλες τις υποθέσεις, καθώς όσες πράξεις επιβολής φόρου εκδόθηκαν μέχρι τις 31 Ιουλίου 2013 μπορούν να υπαχθούν στις διατάξεις του Ν 3943/2011 για τη διοικητική επίλυση φορολογικών διαφορών και να γλιτώσουν την καταβολή του 50% του βεβαιωμένου φόρου.
Η ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
Διαπιστώνοντας ήδη από τα τέλη του 2010 τη «φάμπρικα» της δικαστικής διαφυγής που είχαν βρει οι επιτήδειοι για να καθυστερούν την πληρωμή των φόρων -ή να την αποφεύγουν τελείως λόγω παραγραφής- η τρόικα ζήτησε από την τότε κυβέρνηση να θεσπίσει μια διαδικασία επίλυσης φορολογικών διαφορών που να προηγείται της δικαστικής προσφυγής.
Έτσι, με το Ν 3943/2011 θεσπίσθηκε στο υπουργείο Οικονομικών η Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών, με σκοπό την απεμπλοκή των δικαστηρίων από φορολογικές υποθέσεις και την ταχύτερη είσπραξη βεβαιωμένων φόρων και προστίμων.
Η Επιτροπή αυτή που ενεργοποιήθηκε στις 31 Μαΐου 2012 ανέλαβε τη διοικητική επίλυση φορολογικών διαφορών σε κάθε φορολογικό αντικείμενο, εφόσον η διαφορά υπερέβαινε το ποσό των 50.000 ευρώ.
Παρά τις προθέσεις του νομοθέτη η Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών εξελίχθηκε σε «εργαλείο» για τους φοροφυγάδες.
Για την προσφυγή στη Δικαιοσύνη κατά της πράξης επιβολής φόρου οι φορολογούμενοι έπρεπε να καταβάλλουν πρώτα το 50% των βεβαιωμένων φόρων, ενώ για την προσφυγή στην Επιτροπή δεν υπήρχε καμία οικονομική απαίτηση.
Αξιοποιώντας αυτό το παράθυρο του νόμου επιχειρήσεις που είχαν εισπράξει από το ΣΔΟΕ, τα τελωνεία και άλλες υπηρεσίες πρόστιμα -«καμπάνες» ακόμη και άνω των 300.000 ανά υπόθεση υπέβαλαν μαζικά αιτήσεις για διοικητική επίλυση των διαφορών τους.
Μέσα σε ένα χρόνο στην Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών συσσωρεύτηκαν περισσότερες από 500 φορολογικές υποθέσεις με βεβαιωμένα και ανείσπρακτα έσοδα, ύψους 2,5 δισ. ευρώ περίπου.
Η αδυναμία της Επιτροπής να διεκπεραιώνει περισσότερες από 8- 10 υποθέσεις την εβδομάδα ουσιαστικά κατέστησε το νομικό αυτό πλαίσιο «επισφαλές» για τα δημόσια έσοδα. Μια επιχείρηση με πρόστιμο 300.000 ευρώ προσφεύγοντας στην επιτροπή κατάφερε να κερδίσει ακόμη και ένα ολόκληρο πλήρους αποφυγής της καταβολής του προστίμου και το κυριότερο απέφυγε να καταβάλει τα 150.000 ευρώ που ο νόμος την υποχρέωνε να πληρώσει για να προσφύγει στα δικαστήρια.
ΤΟ ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Από τις αρχές του 2013 η τρόικα ζήτησε την κατάργηση της Επιτροπής Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών και την αλλαγή της διαδικασίας, ώστε οι υποθέσεις να τίθενται υπό την κρίση της διοίκησης και συγκεκριμένα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Με τον Ν. 4152/2013 προβλέφθηκε η κατάργηση της Επιτροπής Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών και η αντικατάστασή της από την 1η Αυγούστου 2013 από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης, η οποία τέθηκε σε ισχύ.
Στην νεοσύστατη υπηρεσία θα προσφεύγει υποχρεωτικά κάθε φορολογούμενος εφόσον αμφισβητεί οποιαδήποτε πράξη που έχει εκδοθεί σε βάρος του από τη φορολογική αρχή.
Με απλά λόγια, αν γίνει φορολογικός έλεγχος σε μια επιχείρηση και βεβαιωθούν πρόσθετοι φόροι οι οποίοι αμφισβητούνται από τον επιχειρηματία ή επιδιώκει συμβιβασμό, ο φορολογούμενος δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, καθώς η υπόθεση θα πρέπει να περάσει πρώτα από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης.
Έτσι, από την 1η Αυγούστου ο φορολογούμενος που αμφισβητεί την καταλογιστική πράξη φόρου, δασμού, προστίμου κτλ, που έχει εκδοθεί σε βάρος του οφείλει να υποβάλει «ενδικοφανή προσφυγή» με αίτημα την επανεξέταση της πράξης από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης. Με την άσκηση της ενδικοφανούς προσφυγής θα βεβαιώνεται άμεσα από τη φορολογική αρχή και θα καταβάλλεται ποσοστό 50% του αμφισβητούμενου ποσού του φόρου.
Η αίτηση θα υποβάλλεται στην Εφορία, στο τελωνείο ή στην φορολογική αρχή (ΣΔΟΕ) που εξέδωσε την πράξη και θα αναφέρει τους λόγους στους οποίους ο φορολογούμενος βασίζει το αίτημά του.
Η αίτηση θα κατατίθεται από τον φορολογούμενο εντός 30 ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της πράξης σε αυτόν.
Η δε φορολογική αρχή θα αποστέλλει ακολούθως εντός 7 ημερών την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου συνοδευόμενη από σχετικά έγγραφα και τις απόψεις της στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης προκειμένου να αποφανθεί επί της υπόθεσης.
Εντός 60 ημερών από την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής η Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης θα εκδίδει απόφαση την οποία θα κοινοποιεί στον υπόχρεο, αλλιώς θα τεκμαίρεται πως η αίτηση του έχει απορριφθεί.
Ο φορολογούμενος θα μπορεί εν συνεχεία να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του αρμοδίου Διοικητικού Δικαστηρίου κατά της απόφασης της Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης, αλλά όχι κατά της πράξης προσδιορισμού φόρου που εξέδωσε η φορολογική αρχή.
Σύμφωνα με τα «Νέα» η Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών θα καταργηθεί εντελώς όταν διευθετηθούν και οι περίπου 500 υποθέσεις που έχει να διεκπεραιώσει.
Αυτό σημαίνει πως θα απαιτηθεί τουλάχιστον 1 χρόνος μέχρι να φθάσουν στα δικαστήρια οι υποθέσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ και ενδιάμεσα το Δημοσιο δεν θα μπορεί να εισπράξει ούτε το 50% του φόρου που έχουν βεβαιώσει οι φορολογικές αρχές. Σήμερα σε εβδομαδιαία βάση η Επιτροπή Διοικητικής Επίλυσης Φορολογικών διευθετεί περίπου 20 υποθέσεις.
