* Οι απαλλαγές από τέλη χρήσης κοινοχρήστων χώρων, καθώς και καθαριότητας-φωτισμού των επιχειρήσεων που διακόπτουν ή περιορίζουν τη λειτουργία τους λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας.
* Επαναφορά της ρύθμισης όλων των οφειλών προς τους ΟΤΑ σε 120 δόσεις.
* Μείωση των ενοικίων των ακινήτων που εκμισθώνουν οι ΟΤΑ και τα νομικά πρόσωπα αυτών, αλλά και άλλοι φορείς του Δημόσιου τομέα, στενού και ευρύτερου.
* Οι επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα έχουν ολοκληρώσει τη δραστηριότητά τους και «έχουν κλείσει» με διαγραφή από το TAXIS κ.λπ. να πληρώσουν τυχόν οφειλές τους προς τους ΟΤΑ σε ποσοστό 30% του κεφαλαίου, όπως και παλαιότερα έχει συμβεί.
* Κατάργηση του αρ. 55 Ν. 4483/31.7.2017, με το οποίο αφαιρείται η άδεια χρήσης κοινοχρήστου χώρου σε περίπτωση δεύτερης παράβασης εντός έτους.
* Αναθεώρηση των διατάξεων του τέλους 5% επί των ακαθάριστων για τα κέντρα διασκέδασης και νυχτερινά κέντρα και παραμονή στο 0,5%.
* Κατάργηση της παρ. 2 αρ. 2 Π.180/1979, με την οποία μπορεί να σφραγισθεί κατάστημα μετά από 3 βεβαιώσεις παραβάσεων αστυνομικών οργάνων εντός του έτους ή 3 καταδίκες κατόπιν ιδιωτικής μήνυσης.
* Να παρασχεθεί λόγω των συνθηκών το δικαίωμα στις επιχειρήσεις που στεγάζονται-μισθώνουν ακίνητα: α) του ελληνικού Δημοσίου, β) ΝΠΔΔ, γ) ΟΤΑ και Ν.Π. αυτών και δ) εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, να παρατείνουν τη διάρκεια των μισθώσεων έως 10 έτη, εφόσον βεβαίως είναι συνεπείς στις μισθωτικές υποχρεώσεις τους.
Ειδικότερα, όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση για την πρόταση νομοθετικής ρύθμισης αυτοδίκαιης παράτασης μισθώσεων: Η μετάδοση του κορονοϊού, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, προκαλεί εκτεταμένα προβλήματα στη λειτουργία των επιχειρήσεων. Πολλές από αυτές είχαν διακόψει τη λειτουργία τους με κρατική εντολή, ενώ άλλες δεν θα καταφέρουν να συνεχίσουν για πολύ, λόγω της πρωτοφανούς ύφεσης. Στο πλαίσιο στήριξης των επιχειρήσεων, η Πολιτεία έλαβε μέτρα, όπως η κάλυψη του μισθώματος.
Ωστόσο, λόγω της κατάστασης, αυτά δεν αρκούν. Μείζον θέμα αποτελεί η διάρκεια των μισθώσεων, ιδίως των δημόσιων και μη ιδιωτικών ακινήτων, αφού ο χρόνος αποτελεί το κρίσιμο μέγεθος κάθε επιχειρηματικής προσπάθειας και πρωτοβουλίας. Για τον λόγο αυτόν και με σκοπό τη διατήρηση των αμοιβαίως επωφελών συνεπειών των αμφοτεροβαρών μισθωτικών συμβάσεων προτείνεται η ρύθμιση, με την οποία διασφαλίζεται πλήρως το δημόσιο συμφέρον, αφού το μίσθωμα που είχε συμφωνηθεί πριν την εκδήλωση της πανδημικής κρίσης παραμένει και μετά την εκδήλωση και κατά τη διάρκεια αυτής, ενώ οι επιχειρήσεις που επέδειξαν αξιοσημείωτη αντοχή μπορούν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, χωρίς να κινδυνεύουν από βέβαιη έξωση λόγω λήξης του χρόνου διάρκειας της μίσθωσης.