Αναλυτικότερα σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία εγγραφών-διαγραφών, του 2021 του Επιμελητηρίου Λάρισας, που εν μέρει αποδίδουν το οικονομικό κλίμα και τις προοπτικές επιχειρηματικότητας, οι φετινές ενάρξεις λειτουργίας ανήλθαν σε 769, ενώ οι διαγραφές περιορίστηκαν στις 138. Θυμίζουμε πως το 2020 οι ενάρξεις ήταν 882 και οι διαγραφές 237. Σε πείσμα των καιρών, των ιδιαίτερων και πρωτόγνωρων συνθηκών, η λαρισαϊκή επιχειρηματικότητα, την τελευταία διετία, εμφανίζεται αριθμητικά τουλάχιστον ενισχυμένη κατά 1.651 νέες επιχειρήσεις στην τελευταία διετία. Την ίδια στιγμή οι επιδοτήσεις και τα ευεργετήματα που δόθηκαν εξαιτίας του κορονοϊού, συνέβαλαν στο να μην προχωρήσουν σε διακοπή λειτουργίας αρκετές επιχειρήσεις, καθώς στα δύο τελευταία χρόνια 375 γνωστοποίησαν το τέλος των εργασιών τους.
Η «ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ» ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Τη μερίδα του λέοντος σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΒΕΛ στις ενάρξεις των επιχειρήσεων κατέχει, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Δήμος Λαρισαίων όπου την περασμένη χρονιά σύμφωνα με το σχετικό πίνακα που παραθέτουμε ιδρύθηκαν 558 επιχειρήσεις και έβαλαν λουκέτο 92. Οι Δήμοι Φαρσάλων και Ελασσόνας ακολουθούν με 36 νέες επιχειρήσεις και έπονται οι Δήμοι Τυρνάβου και Αγιάς με 34 και 24 νέες ενάρξεις. Ωστόσο αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι οι τομείς δραστηριότητας στους οποίους επικεντρώνεται το ενδιαφέρον της επιχειρηματικής δράσης. Συγκεκριμένα την περσινή χρονιά ο κλάδος των Υπηρεσιών υπερίσχυσε στις νέες επιχειρήσεις, με 321 εγγραφές και ακολούθησαν Μεταποίηση με 270 και Εμπόριο με 178. Τα περισσότερα ωστόσο λουκέτα μπήκαν στο Εμπόριο (55) και στις Υπηρεσίες (52). Στη μεταποίηση εξάλλου αποχαιρέτησαν την ενεργό ζωή 31 μόνο επιχειρήσεις. Όσον αφορά στη νομική μορφή των νέων επιχειρήσεων πέρυσι δημιουργήθηκαν 236 Ατομικές, 79 Ε.Ε., 118 Ο.Ε., 23 Α.Ε., 2 ΕΠΕ, 295 ΙΚΕ και 16 διαφόρων νομικών μορφών. Αντίστοιχα, διαγράφηκαν 125 Ατομικές, 7 Ε.Ε., 5 Ο.Ε και 1 ΙΚΕ.
ΔΕΝ ΕΦΗΣΥΧΑΖΟΥΝ
Ωστόσο τα στοιχεία αυτά δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού εκτιμούν οι επιχειρηματίες, καθώς η υγειονομική κρίση που βιώνουν εδώ και δύο χρόνια έχει δημιουργήσει συνθήκες ανασφάλειας στην επιχειρηματική ζωή.
Πολλές μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης ενώ δεν παραβλέπουν και το ξέφρενο ράλι της τιμής της ενέργειας και τις πληθωριστικές τάσεις.
Ο επιχειρηματικός κόσμος ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά πως το 2022 θα είναι μια δύσκολη χρονιά, με αρκετά σκαμπανεβάσματα πριν τη σταθεροποίηση και την ανάκαμψη. Η λήψη και νέων γενναίων μέτρων για τη στήριξη της αγοράς είναι για τους μικρομεσαίους και αυτοαπασχλούμενους επαγγελματίες αδιαπραγμάτευτο. Το αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου για «κούρεμα» ενός μέρους των χρεών των επιχειρήσεων προς το Δημόσιο και τις τράπεζες, αντί της παράτασης των υποχρεώσεών τους στο μέλλον, είναι το κυρίαρχό τους αίτημα.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Για να επιταχυνθεί η πορεία προς την ανάπτυξη η επιμελητηριακή κοινότητα προτείνει:
- Να στηριχθεί αποτελεσματικότερα η μικρομεσαία επιχείρηση. Κρίνεται αναγκαία η εισαγωγή μιας δέσμης μέτρων στήριξης με στόχο την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματός τους και τη διατήρηση μιας βιώσιμης παραγωγικής.
- Άμεση διαγραφή των τόκων και των προσαυξήσεων στις οφειλές που έχουν καταγραφεί κατά το διάστημα της υγειονομικής κρίσης. Δεν έχουν καμία ευθύνη οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες για την εμφάνιση της πανδημίας και είναι παράλογο να χρεώνονται με προσαυξήσεις για πληρωμές που δεν μπορούν να καταβάλουν επειδή δεν υπάρχει κανένα έσοδο στα ταμεία τους.
-Σύνδεση χρηματοδοτήσεων κοινοτικών πόρων για τη στήριξή της σε τομείς βιώσιμους.
-Μέριμνα για τη μείωση των φορολογικών βαρών με την εφαρμογή ενός ρεαλιστικού και μεταβαλλόμενου αφορολόγητου ορίου.
-Φορολογικές και ασφαλιστικές διευκολύνσεις για έναρξη επιτηδεύματος και προστασία του εισοδήματος των αυτοαπασχολουμένων.
-Φορολογικά κίνητρα για την προώθηση συγχωνεύσεων μεταξύ μικρομεσαίων επιχειρήσεων κοινών δραστηριοτήτων ή παρεμφερών δραστηριοτήτων με στόχο τη μείωση των λειτουργικών εξόδων και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας μέσα από συνέργειες.
-Εισοδηματικά μέτρα στήριξης μικρομεσαίων επιχειρήσεων με εξαγωγικό προσανατολισμό.
-Επιδότηση για αγορά και εγκατάσταση νέων τεχνολογιών.
Τέλος, αναφορικά με τη βελτίωση του συστήματος κοινωνικής προστασίας, τα μέτρα που απαιτούνται αφορούν σε αύξηση των δαπανών για κοινωνική προστασία και ενίσχυση των κοινωνικών παροχών σε είδος έναντι των χρηματικών επιδομάτων.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΥΛΗΣ