Αυτό διευκρινίζει νέα εγκύκλιος του υφυπουργού Εργασίας, Πάνου Τσακλόγλου, καθώς υπάρχουν αρκετές ασάφειες στο νομοθετικό πλαίσιο, που οφείλονται στις διαδοχικές αλλαγές της ασφαλιστικής νομοθεσίας. Οι διευκρινίσεις που παρέχονται ισχύουν τόσο για τις νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης, όσο και για τις εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης.
Ειδικότερα η υπ. αρ. Φ. 80000/ 102641/10.12.2021 εγκύκλιος του κ. Τσακλόγλου αναφέρει πως, για όλους τους ασφαλισμένους του e-Ε.Φ.Κ.Α., η αίτηση αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης προς θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης ή/και προσαύξηση του ποσού της σύνταξης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε, προγενέστερα ή μεταγενέστερα του έτους, του οποίου τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης επιθυμούν να κατοχυρώσουν, ακόμη και ταυτόχρονα με την αίτηση συνταξιοδότησης, αλλά σε καμία περίπτωση μετά την αίτηση συνταξιοδότησης, εφόσον, βεβαίως, καταστούν συνταξιούχοι με την αίτησή τους αυτή.
Δηλαδή δεν απαιτείται η αίτηση αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης να έχει κατατεθεί σε προηγούμενο έτος από εκείνο της υποβολής της αιτήσεως συνταξιοδότησης, αλλά ο αναγνωριζόμενος με την αίτηση αυτή χρόνος ασφάλισης μπορεί να αναχθεί σε οποιοδήποτε προηγούμενο έτος, ακόμη και σε χρόνο παλαιότερο της 18.07.2018, προς θεμελίωση ή κατοχύρωση των τότε ισχυουσών προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Ο μέγιστος, δε, δυνατός αναγνωριστέος πλασματικός χρόνος είναι, σε κάθε περίπτωση, αυτός που αντιστοιχεί στο έτος εκείνο, τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης του οποίου οι ασφαλισμένοι κατοχυρώνουν, κατά τα προαναφερθέντα.
ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Στην εγκύκλιο εξηγείται ότι επειδή με τον ν. 4336/2015 επήλθε τροποποίηση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης και για εκείνους τους ασφαλισμένους, των οποίων οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης των ενταχθέντων στον e-Ε.Φ.Κ,Α. πρώην φορέων κύριας ασφάλισης δεν είχαν τροποποιηθεί με τον ν. 3863/2010 ή τον ν. 4093/2012 και είχαν παραμείνει ως είχαν μέχρι και 18.08.2015, προκύπτει ότι, για λόγους ίσης μεταχείρισης όλων των ασφαλισμένων των ενταχθέντων στον e-Ε.Φ.Κ.Α. πρώην φορέων κοινωνικής ασφάλισης και Δημοσίου, από 18.07.2018 και εφεξής δεν υφίσταται πλέον διαφοροποίηση μεταξύ τους ως προς τον χρόνο υποβολής αιτήσεως αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης και των συνεπειών αυτής, όπως η δυνατότητα κατοχύρωσης ή θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε μικρότερο ηλικιακό όριο ως απόρροια της αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης, περιλαμβανομένου και του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας. Τονίζεται επίσης ότι τα ανωτέρω επιδρούν στην πλήρωση της συνταξιοδοτικής προϋπόθεσης συμπλήρωσης του χρόνου ασφάλισης και δεν επηρεάζουν την πλήρωση των τυχών λοιπών προϋποθέσεων συνταξιοδότησης.