Ο Γ. Λαμπρούλης ζήτησε την απόσυρση του άρθρου 7 που αφορά στα κριτήρια τα οποία περιορίζουν την καταβολή του επιδόματος όσον αφορά στις οικογένειες μεταναστών. «Αλλά και τις διατάξεις που αποκλείουν από την καταβολή του επιδόματος οικογένειες των οποίων τα παιδιά είτε δεν πηγαίνουν σχολείο ή έχουν μείνει από απουσίες στην ίδια τάξη», φωτογραφίζοντας κοινωνικές ομάδες όπως π.χ. Ρομά, ΑμεΑ, φτωχά λαϊκά στρώματα. Τόνισε ότι τέτοιου είδους διακρίσεις «έχουν τη βάση τους στη λογική των περικοπών που διαχρονικά εφαρμόζονται από όλες τις κυβερνήσεις και οι οποίες επενδύονται συνήθως με αντιδραστικά ρατσιστικά κριτήρια και διαχωρισμούς». Ενώ ανέφερε πως αντί να ληφθούν μέτρα για τη στήριξη των οικογενειών αυτών, για να δοθούν κίνητρα, με σύγχρονες υποδομές και επιστημονική στήριξη, για τη φοίτηση των παιδιών στα σχολεία, παίρνονται από πάνω και τέτοια «τιμωρητικά μέτρα».
Κατήγγειλε ακόμα το άρθρο 29, με το οποίο το «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» μετονομάζεται στο νομοσχέδιο και πάλι σε «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και στο πνεύμα των προαναφερθέντων άρθρων προσθέτει στις προϋποθέσεις για την καταβολή το κριτήριο της «πραγματικής φοίτησης» για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών. Πρόκειται για περιορισμό στην καταβολή ακόμα και αυτού του λιγότερου και από ψίχουλο, σημείωσε ο Γ. Λαμπρούλης και θύμισε πως το ΚΚΕ έχει επιφυλαχθεί για την Ολομέλεια.
