Του Γιώργου Νούλη
Ασφαλές καταφύγιο σε γειτονικές χώρες των Βαλκανίων και ειδικότερα στη Βουλγαρία, το φτωχότερο μέλος της ΕΕ, αναζητεί το τελευταίο διάστημα μεγάλη μερίδα επιχειρηματιών του ν. Λάρισας, για να αντεπεξέλθει των συνεπειών της οικονομικής κρίσης.
Το Επιμελητήριο Λάρισας, αν και δεν εμπλέκεται στην όλη διαδικασία, τουναντίον προσπαθεί να αποτρέψει τις «τάσεις φυγής», έχει γίνει τελευταίως δέκτης πολλών ερωτημάτων από επιχειρηματίες του νομού για τις νομικές, φορολογικές και γραφειοκρατικές πράξεις που απαιτούνται, προκειμένου να αφήσουν τα πάτρια εδάφη και να «ξενιτευτούν».
Το όλο θέμα, που μπορεί να εξελιχθεί σε «δούρειο ίππο» για την αναθέρμασνη της ελληνικής οικονομίας, επιφέροντας καίρια πλήγματα στην επιχειρηματικότητα της περιοχής, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τους εργαζομένους της, θα το θέσει ο κ. Δημ. Αδάμ, εντός των ημερών στη γενική συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να κατατεθούν προτάσεις και να βρεθούν λύσεις που θα ανακόψουν, εν τη γενέσει του, το διαφαινόμενο κύμα φυγής...
Να επισημάνουμε πως αρκετές επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό, έχουν ήδη ανακαλύψει τη Βουλγαρία ως ένα ασφαλές καταφύγιο από καιρό. Σήμερα με την εφαρμογή των capital controls και τη φορολογική «επίθεση» που υφίσταται η επιχειρηματική πρωτοβουλία, οι σχεδιασμοί μπαίνουν σε φάση υλοποίησης και η αναζήτηση ευκαιριών δραστηριοποίησης στη Βουλγαρία έχει ενταθεί.
ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ
«Η προσπάθεια του Επιμελητηρίου Λάρισας στρέφεται στην αποτροπή τέτοιων σχεδιασμών, αλλά η πραγματικότητα, μας ξεπερνά. Όλο και περισσότερα μέλη μας, έχοντας έλθει αντιμέτωπα με μια βαθιά οικονομική κρίση, μιλούν πλέον ανοικτά για το ενδεχόμενο «φυγής» και μεταφοράς της έδρας στη Βουλγαρία αποκαλύπτει στην «Ε» ο πρόεδρος του επιχειρηματικού φορέα του νομού, καθώς προσφέρει ευνοϊκότερο φορολογικό περιβάλλον και κατά συνέπεια λιγότερα λειτουργικά έξοδα.
«Η προοπτική αυτή, προσθέτει, δεν πρέπει να εκπλήσσει και να μας προκαλεί αίσθηση. Η οικονομική κρίση έχει «γονατίσει» την τοπική επιχειρηματικότητα και τα capital controls προκάλεσαν σωρεία στρεβλώσεων στην παραγωγική διαδικασία τους». Πολύ καιρό πριν κλείσουν οι τράπεζες στην Ελλάδα και ξεκινήσουν οι έλεγχοι κεφαλαίων, οι Έλληνες άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς και εταιρίες στη γειτονική χώρα. Τους τελευταίους μήνες καταγράφονται νέοι τραπεζικοί λογαριασμοί αλλά και ελληνικές εταιρίες, ιδιαίτερα στις περιοχές κοντά στα σύνορα. Αλλά αυτό ξεκίνησε ήδη από το 2009...
ΣΥΣΤΗΝΟΝΤΑΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ
Να σημειώσουμε πως το Επιμελητήριο Λάρισας δεν εμπλέκεται σε καμία φάση της διαδικασίας μεταφοράς της έδρας της επιχείρησης αλλά από τη στιγμή που υπάρχουν «εταιρίες», που πληρώνονται για τη διεκπεραίωση όλων αυτών των διαδικαστικών ζητημάτων, τα πράγματα διευκολύνονται...
«Μάθαμε πως συστήνονται εταιρίες, οι οποίες έναντι 1.500 ευρώ αναλαμβάνουν να τακτοποιήσουν όλα τα νομικά, φορολογικά και γραφειοκρατικά προαπαιτούμενα» τονίζει ο κ. Αδάμ. Ερωτηθείς ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου για τους λόγους που επιχειρήσεις δείχνουν προτίμηση στη Βουλγαρία και για το ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της μετανάστευσης σχολίασε:
«Είναι προφανές πως επωφελούνται από τη χαμηλή φορολογία. Οι προϋποθέσεις είναι πιο ξεκάθαρες σε σχέση με την Ελλάδα και οι φόροι είναι χαμηλοί. Υπάρχει 10% φόρος εισοδήματος και φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων εδώ και επτά χρόνια. Οι επιχειρηματίες για κέρδος 50.000 ευρώ πληρώνουν 10.000 ευρώ φόρους λιγότερο απ’ ό,τι θα πλήρωναν εδώ. Επίσης το τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό, τα κεφαλαιακά αποθέματα των βουλγαρικών τραπεζών είναι διπλάσια από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ το ενεργειακό κόστος δεν είναι συγκρίσιμο με την Ελλάδα. Αν προστεθεί μάλιστα και το μισθολογικό κόστος που είναι χαμηλό, γίνεται αντιληπτό γιατί πολλοί επιχειρηματίες μπαίνουν σε σκέψεις».
«Οι επιχειρήσεις που έφυγαν, οι περισσότερες των οποίων δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, το εμπόριο, τα ακίνητα και της χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης και αυτές που σχεδιάζουν να φύγουν, απλά μεταφέρουν την έδρα τους στη Βουλγαρία αφήνοντας πίσω... υποκαταστήματα, παραρτήματα. Η εξέλιξη σαφώς και δεν αφήνει ενθαρρυντικά μηνύματα. Η τοπική επιχειρηματικότητα θα αποδομηθεί, οι θέσεις εργασίας θα μειωθούν, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία θα χάσουν έσοδα».
Να σημειώσουμε ενημερωτικά, πως προ κρίσης, πριν από πέντε χρόνια περίπου, στη Βουλγαρία υπήρχαν περίπου 1.500 ελληνικές επιχειρήσεις. Σήμερα είναι περίπου 14.000. Οι εργαζόμενοι που απασχολούν οι εν λόγω επιχειρήσεις υπολογίζονται περίπου στις 70.000... Κι όλα αυτά σε μια χώρα που το 1990 κήρυξε στάση πληρωμών, αμέσως μετά την πτώση του κομμουνισμού, και βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 1996, μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματός της. Εν συνεχεία, επενέβη το ΔΝΤ επέβαλε ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, ενώ το λεβ εξακολουθεί να συνδέεται με το ευρώ. Όλες αυτές οι κινήσεις βοήθησαν τη χώρα να εξέλθει από την κρίση και να γίνει ένα από τους πιο πειθαρχημένα μέλη της ΕΕ από δημοσιονομικής άποψης...