«Η δυνητική απαξίωση θέσεων εργασίας που θα φέρει η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στην Ελλάδα, ανέρχεται σε 331.000 (από 689.000σήμερα) στο εμπόριο, 240.000 (από 470.000. σήμερα) στη γεωργία, 236.000 (από 358.000 σήμερα) στη μεταποίηση, 210.000. (από 362.000. σήμερα) στον τουρισμό, 158.000 (από 337.000 σήμερα) στη δημόσια διοίκηση, 122.000. (από 185.000 σήμερα) στις μεταφορές και αποθήκευση», αναφέρει ο σύνδεσμος.» Όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι που επηρεάζονται προφανώς θα πρέπει να επανακαταρτιστούν σε κάποιο βαθμό, αφενός για να μην περιθωριοποιηθούν και αφετέρου για να γίνει η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών χωρίς καθυστερήσεις», προσθέτει.
Ο ΣΕΒ επισημαίνει πάντως ότι, όπως συνέβη και σε άλλες φάσεις εισαγωγής τεχνολογιών στην παγκόσμια οικονομική ιστορία, δεν έχει ποτέ προκύψει πρόκληση μαζικής και μόνιμης ανεργίας, καθώς αργότερα ή γρηγορότερα, η ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών από την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών απορροφά το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό, υπό την προϋπόθεση ότι το τελευταίο αποκτά στη διαδικασία το κατάλληλο σετ δεξιοτήτων, σε χρόνους συμβατούς με τον ομαλό μετασχηματισμό της παραγωγικής βάσης. «Η διοχέτευση του εργατικού δυναμικού σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες με κατάρτιση σε νέες δεξιότητες, και με νέα θεσμική οργάνωση της εργασίας ενδεχομένως, είναι το μεγάλο στοίχημα της νέας εποχής που ανατέλλει», καταλήγει ο σύνδεσμος.