- Συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης στέγης σε κάθε πολίτη. Ενόψει της αναθεωρητικής απόπειρας που έχει ήδη ξεκινήσει, «η ειδική αναφορά στο Σύνταγμα φαίνεται επιβεβλημένη σε εναρμόνιση με τη σύγχρονη πραγματικότητα και τις επιταγές της διεθνούς και κοινοτικής έννομης τάξης.
- Δημιουργία ενός αυτοτελούς νομοθετικού πλαισίου προστασίας της πρώτης κατοικίας, το οποίο θα διασφαλίζει στέγη ανάλογη των οικογενειακών αναγκών σε περίπτωση ρευστοποίησης της κατοικίας κάθε οφειλέτη και για οποιαδήποτε οφειλή και θα θέτει αντικειμενικά και προκαθορισμένα κριτήρια εφαρμογής, ώστε να αποφευχθεί η καταχρηστική της επίκληση και εφαρμογή από άτομα που δεν χρήζουν ανάλογης προστασίας. Σύμφωνα με τον κ. Αγοραστό, τρεις είναι οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν:
-Σαφής προσδιορισμός του ακινήτου που θα προστατευθεί ως κυρία κατοικία, ειδικά όταν υπάρχει πληθώρα επιλογών και ο οφειλέτης διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία. Ετσι τα στοιχεία που θα ληφθούν υπόψη θα αφορούν στις στεγαστικές ανάγκες του οφειλέτη βάσει του αριθμού των προστατευόμενων μελών της οικογένειας που θα πρέπει να αποδεικνύεται σε ανύποπτο χρόνο και όχι εξ’ αφορμής της αίτησης προστασίας.
- Σαφής προσδιορισμός οικογενειακού εισοδήματος του οφειλέτη από κάθε αιτία (εργασία, μισθώματα από ακίνητα, κέρδη από επιχείρηση, συνεισφορά συζύγου, κ.λπ.) σε συνάρτηση με τις βιοτικές ανάγκες του οφειλέτη και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του (ανήλικα παιδιά, ενήλικα παιδιά που σπουδάζουν, προβλήματα υγείας κάποιου μέλους).
- Επαρκής απόδειξη της αδυναμίας του οφειλέτη να αποπληρώσει τις οφειλές του, ώστε να αποφύγει την επιβολή μέτρων δικονομικού καταναγκασμού εις βάρος του.