Ο ΟΓΑ επικαλείται για το θέμα αυτό και πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ που αφορά σε υπόθεση του 2003 και ερμηνεύει τον σχετικό νόμο του 1982, τονίζοντας ότι και ο νόμος 4093/2012 αναφέρεται σε «συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο εισόδημα καθώς και απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα» και σημειώνει ότι τα τεκμήρια διαβίωσης είναι γνωστά και κοινά για όλους και καθορίζονται όχι από τον ΟΓΑ αλλά από την φορολογική νομοθεσία.
Επιπλέον, ο ΟΓΑ στην απάντηση του διευκρινίζει πως «το ύψος του επιδόματος δεν προσδιορίζεται ανάλογα με το ατομικό ή οικογενειακό φορολογητέο εισόδημα, το οποίο -όπως προαναφέρθηκε- λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη θεμελίωση του δικαιώματος στην παροχή» και τονίζει: «Το ποσό του επιδόματος είναι ανάλογο των ετών μόνιμης και νόμιμης διαμονής στην Ελλάδα αφαιρουμένου του ποσού σύνταξης ή οποιασδήποτε άλλης χορηγούμενης ασφαλιστικής ή προνοιακής παροχής από την Ελλάδα ή χώρες του εξωτερικού. Συνεπώς στοιχεία που συσχετίζουν ευθέως το φορολογητέο εισόδημα με το ύψος του επιδόματος και μάλιστα σε πινακογράφηση είναι ανακριβή».