Παρά τις κατά καιρούς φοβέρες του υπουργείου Οικονομικών για ελέγχους και τις πρόσφατες επικλήσεις του διοικητή του ΟΑΕΕ Δημήτρη Τσακίρη στον πατριωτισμό των ελλήνων επιχειρηματιών, ο ιδιότυπος βαλκανικός επιχειρηματικός διάδρομος παραμένει ορθάνοιχτος. Η έκθεση του γραφείου οικονομικών και εμπορικών υποθέσεων της πρεσβείας, δείχνει ότι εγγεγραμμένες και (τυπικά) ενεργές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή ήταν το πρώτο τετράμηνο του 2016 περίπου 15.000, έναντι 13.500 στα τέλη του 2015 και 9.000 το 2013. Αυξήθηκαν δηλαδή οι ελληνικών συμφερόντων επιχειρήσεις μέσα στους τέσσερις πρώτους μήνες κατά 1.500, τάση που συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Όχι δεν πρόκειται για φυγή του παραγωγικού ιστού της χώρας στα Βαλκάνια. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Διότι, όπως επισημαίνει και η έκθεση της πρεσβείας, «πολλές από τις εν λόγω εταιρείες έχουν ιδρυθεί με μοναδικό σκοπό την αγορά ακινήτου ή αυτοκινήτου και όχι οπωσδήποτε για τη μετεγκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων.
Σε κάθε δε περίπτωση, και όταν ακόμη οι επιχειρήσεις αυτές ασκούν πραγματική εμπορική και παραγωγική δραστηριότητα, πρόκειται στη συντριπτική τους πλειοψηφία για μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Αλλά αυτό που συνειδητά υποβαθμίζει το υπουργείο Οικονομικών είναι ότι η αναγκαστική για πολλές επιχειρήσεις μετακίνηση σε μια χώρα με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές ακόμα και η εξ αρχής σύσταση εταιρείας γίνεται, σε πολλές περιπτώσεις, για λόγους επιβίωσης. Ακόμη και αν πολλές εμφανίζουν μηδενική δραστηριότητα και δεν απασχολούν εργαζομένους, υπάρχουν πάρα πολλές που μετέφεραν τις δραστηριότητές τους για να συνεχίσουν να λειτουργούν. Ο λόγος για τον οποίο αρκετές επιχειρήσεις αποφάσισαν να μεταφέρουν την έδρα τους στη γειτονική χώρα έγκειται κυρίως στο ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς, καθώς ο φόρος επί των κερδών είναι μόνο 10% από 29% που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες προσπαθεί να ανακόψει το κύμα των μετακινήσεων ελληνικών επιχειρήσεων, επισείοντας την απειλή των εξαντλητικών ελέγχων και των αυστηρών προστίμων.
Περίπου οι μισές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή (7.000) είναι εγκατεστημένες στην πλησίον των ελληνικών συνόρων περιφέρεια Μπλαγκόεβγκραντ.
Κοινό μυστικό είναι μια από τις πρακτικές που μετέρχονται αρκετοί έλληνες επιχειρηματίες είναι να εισάγουν για παράδειγμα προϊόντα από τη Κίνα, να κόβουν τα τιμολόγια αγοράς στη βουλγαρική εταιρεία και εν συνεχεία να εξάγουν το εμπόρευμα στην εταιρεία τους στην Ελλάδα. Αυτό το τέχνασμα τους επιτρέπει να καταβάλλουν τον πολύ χαμηλό βουλγαρικό φορολογικό συντελεστή 10%, αλλά συνιστά τριγωνική συναλλαγή και προφανή απώλεια φορολογικών εσόδων από την Ελλάδα, όπου ο φόρος επί των εταιρικών κερδών είναι 29%.
