Η πρόταση της ΕΣΕΕ πέφτει στο τραπέζι με αφορμή το ευρωπαϊκό συνέδριο των εθνικών κοινωνικών εταίρων που διεξάγεται από χθες στο Ζάππειο με θέμα τον κοινωνικό διάλογο και το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
Η ΕΣΕΕ προτείνει συγκεκριμένα την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού σε δύο χρονικά και ποσοτικά στάδια, τα οποία θα απέχουν τουλάχιστον ένα έτος μεταξύ τους, κατά το πρότυπο των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων του 2008 και του 2010 (ΕΓΣΣΕ 2008: 680,59 €, ΕΓΣΣΕ 2010: 751,39 €). Όπως υποστηρίζει, η αύξηση του κατώτατου μισθού θα ενισχύσει την κατανάλωση, θα αυξήσει τον τζίρο των επιχειρήσεων και θα επιταχύνει την αύξηση της απασχόλησης, η οποία είναι και το ζητούμενο σήμερα.
Αναλυτικότερα:
• Η σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ (μεικτά) θα αναθερμάνει την οικονομία.
• Η ενίσχυση του κατώτατου μισθού συνεπάγεται υψηλότερη καταναλωτική ζήτηση, παράμετρος η οποία θα μπορούσε να αναχαιτίσει τις αποπληθωριστικές πιέσεις.
• Η αύξηση του κατώτατου μισθού θα προκαλούσε τόνωση της ζήτησης και του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων στην αγορά, ενώ ταυτόχρονα θα εισέρεαν επιπλέον έσοδα στα δημόσια ταμεία, από τον ΦΠΑ.
• Οι ΜμΕ του εμπορίου προτιμούν τους τοπικούς προμηθευτές, αναγνωρίζοντας εμπράκτως πως η «ανακύκλωση» του χρήματος εντός της ελληνικής αγοράς βοηθάει πρωτίστως την ελληνική οικονομία.
Η επιβάρυνση των εργοδοτών από την αύξηση του κατώτατου μισθού, θα μπορούσε να αντισταθμιστεί εν μέρει μεσοπρόθεσμα τόσο από την επιδότηση της εργασίας (αντί της ανεργίας), όσο και από την ενίσχυση.
Αναφορικά με τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, η θέση της ΕΣΕΕ είναι να «ξεπαγώσει» άμεσα η Εθνική Γενική Συλλογικής Σύμβαση Εργασίας, ώστε ο καθορισμός του κατώτατου μισθού να επιστρέψει στην αρμοδιότητα των κοινωνικών εταίρων.
Σε ότι αφορά το θέμα της μετενέργειας, η ΕΣΕΕ θεωρεί είναι οι κοινωνικοί εταίροι αυτοί που πρέπει να έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν με συμφωνία τους το περιεχόμενο της μετενέργειας της κάθε συλλογικής σύμβασης.
Η ΕΣΕΕ προτείνει επίσης διορθώσεις στο καθεστώς διαπραγμάτευσης – μεσολάβησης – διαιτησίας και όχι την διάλυσή του. Κατά τον Β. Κορκίδη πρέπει περισσότερη έμφαση στην διαπραγμάτευση και στην μεσολάβηση παρά στην διαιτησία. Η ΕΣΕΕ δεν τάσσεται υπέρ της υποχρεωτικής διαιτησίας, αλλά ζητά να περιοριστεί δραστικά ώστε να μην υπάρχουν αυθαιρεσίες.
Σε ότι αφορά τις επιχειρησιακές συμβάσεις, άποψη της ΕΣΕΕ είναι πως παρότι σήμερα γίνεται κατάχρηση των συμβάσεων αυτών, προκειμένου να κατέβουν αναγκαστικά οι μισθοί στο επίπεδο των κατώτατων αποδοχών, δεν παύουν να είναι εργαλείο επιβίωσης του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Και σημειώνει ότι μία Συλλογική Σύμβαση, έστω και με ένωση προσώπων είναι προτιμότερη από την γενίκευση της καταφυγής στην ατομική σύμβαση εργασίας.
ΓΙΑ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
Για τις ομαδικές απολύσεις άποψη της ΕΣΕΕ είναι ότι :
• Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο είναι σύμφωνο με τα διεθνή πρότυπα εργασίας. Φυσικά, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες ανάγκες των επιχειρήσεων σε περίπτωση αναδιάρθρωσης ή/και σε περιόδους συγχωνεύσεων και εξαγορών.
• Εξακολουθούμε να στηρίζουμε την συμφωνία της Γενεύης. Ζητούμε μεγαλύτερη εμπλοκή του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας. Συζητούμε την αύξηση του ποσοστού απολύσεων στο 10% μηνιαίως, σε εναρμόνιση και με τη σχετική κοινοτική νομοθεσία.
• Επαναβεβαιώνουμε την εμπιστοσύνη μας στην τριμερή διαδικασία του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, όπως τροποποιήθηκε πρόσφατα. Επιβάλλεται η περαιτέρω θεσμική ενίσχυση του ΑΣΕ, ώστε να μπορεί να αναλάβει ευθύνες σε θέματα εργασιακών σχέσεων, απασχόλησης και ανεργίας με την κατάλληλη υποστηρικτή βοήθεια από το ILO.
