Έτσι, ο εκσυγχρονισμός της κρίνεται απαραίτητος, όπως προκύπτει από τις συστάσεις που μετέφερε ο senior economist της Διεύθυνσης Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ, Sean Ennis.
Οι έξι βασικές συστάσεις για την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει το ηλεκτρονικό εμπόριο στην Ελλάδα, που προτείνει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), συμπεριλαμβάνονται στο πλαίσιο της παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών στη χώρα μας. Οι συγκεκριμένες συστάσεις περιλαμβάνονται στην «Εργαλειοθήκη Νο 3», οι μεταρρυθμίσεις της οποίας θα πρέπει να έχουν υιοθετηθεί από την κυβέρνηση έως το τέλος του έτους. Υπενθυμίζουμε ότι η «Εργαλειοθήκη Νο 3», εκτός του ηλεκτρονικού εμπορίου που έχει χαρακτηρισθεί ως τομέας προτεραιότητας, περιλαμβάνει και μεταρρυθμίσεις στους τομείς της Μεταποίησης, του Χονδρικού Εμπορίου και των Κατασκευών.
Συνοπτικά, οι συστάσεις του ΟΟΣΑ για το ηλεκτρονικό εμπόριο περιλαμβάνουν:
-Την υιοθέτηση ενιαίου ορισμού του «καταναλωτή» σε ολόκληρο το σώμα του κύριου νόμου για την προστασία του καταναλωτή (Νόμος 2251/1994).
-Την υιοθέτηση ενιαίου ορισμού του «προμηθευτή» σε ολόκληρο το σώμα του κύριου νόμου για την προστασία του καταναλωτή.
-Τη διευκρίνιση των ορισμών και της διάκρισης μεταξύ νομικών και εμπορικών εγγυήσεων.
-Την κατάργηση ορισμένων υποχρεωτικών απαιτήσεων που επιβάλλονται στους τελικούς (εγχώριους) πωλητές, οι οποίες συνδέονται με τις εμπορικές εγγυήσεις.
-Την παρακολούθηση και αναθεώρηση εντός δύο ετών του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν στην πράξη οι μηχανισμοί Εναλλακτικής Επίλυσης Διαφορών (ADR) μεταξύ καταναλωτών και προμηθευτών, ώστε να αποφεύγονται δυνητικές καθυστερήσεις και συνωστισμοί.
-Την απλοποίηση και κωδικοποίηση του κύριου νόμου περί προστασίας καταναλωτή και ρητή κατάργηση της παρωχημένης και μη ισχύουσας νομοθεσίας στο συγκεκριμένο τομέα.
