Ανάκαμψη στο β΄ εξάμηνο "βλέπει" ο ΟΟΣΑ

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΓΙΑ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΣΤΗΝΕΙ ΓΙΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ "ΚΟΚΚΙΝΑ" ΔΑΝΕΙΑ

Ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας στο δεύτερο εξάμηνο του 2016 και ρυθμό ανάπτυξης 1,9% για το 2017 προβλέπει ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) με την εξαμηνιαία έκθεσή του.
«Ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να γίνει θετικός στο δεύτερο εξάμηνο του 2016, μετά από μία βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, καθώς η ανάκαμψη της εμπιστοσύνης ενισχύει τις επενδύσεις και την κατανάλωση και η βελτιωμένη ανταγωνιστικότητα αυξάνει τις εξαγωγές», σημειώνει ο ΟΟΣΑ. Για το σύνολο του 2016, προβλέπεται μικρή μείωση του ΑΕΠ κατά 0,2% μετά τη μείωσή του κατά 0,3% το 2015.
Για την ανεργία, η έκθεση αναφέρει ότι είναι ακόμη πολύ υψηλή και προκαλεί σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, αλλά υποχωρεί σταδιακά. Το ποσοστό ανεργίας αναμένεται να μειωθεί φέτος στο 24% από 24,9% το 2015 και 26,5% το 2014, ενώ για το 2017 εκτιμάται περαιτέρω αποκλιμάκωσή του στο 23,2%. «
Για το δημόσιο χρέος, ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι είναι ακόμη πολύ υψηλό και ότι είναι απαραίτητη μία περαιτέρω ελάφρυνσή του. «Το τεράστιο βάρος του δημόσιου χρέους υπονομεύει τις επενδύσεις και την εμπιστοσύνη, καθιστώντας αναγκαία κάποιας μορφής πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους (για παράδειγμα, με την επιμήκυνση των λήξεων)», επισημαίνεται. «Επιτυχείς διαπραγματεύσεις για τη μείωση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του δημόσιου τομέα θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές, αντιμετωπίζοντας τους κινδύνους βιωσιμότητας του χρέους», προσθέτει ο ΟΟΣΑ. Με βάση τον ορισμό του Μάαστριχτ, το δημόσιο χρέος αναμένεται να μειωθεί ελαφρά στο 176,9% του ΑΕΠ φέτος και στο 172,7% το 2017 από 177,4% το 2015.
«Οι αυξήσεις στον ΦΠΑ θα ενισχύσουν προσωρινά τον πληθωρισμό το 2016, αλλά αυτός θα παραμείνει αρνητικός ή κοντά στο μηδέν, λόγω της πολύ χαλαρής οικονομικής δραστηριότητας», αναφέρει η έκθεση.
Η έκθεση τονίζει την ανάγκη εφαρμογής μέτρων για την αντιμετώπιση της φτώχειας, της φοροδιαφυγής και των «κόκκινων» δανείων. «Η εφαρμογή πολιτικών, όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τα σχολικά γεύματα και στεγαστικά προγράμματα θα μειώσουν τη φτώχεια και την ανισότητα, που αυξήθηκαν πολύ κατά τη διάρκεια της κρίσης. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα ενίσχυε τη δικαιοσύνη και θα αύξανε τα έσοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων. Η διαχείριση του μεγάλου ύψους των μη εξυπηρετούμενων δανείων των τραπεζών αποτελεί προτεραιότητα για την αποκατάσταση της διαθεσιμότητας πιστώσεων για επενδύσεις», σημειώνεται.