Του Δημήτρη Βάλλα
Είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα επαγγέλματα που δημιούργησε η οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και απαιτεί κυριολεκτικά να ρισκάρεις ακόμα και την ίδια σου τη ζωή για ένα μεροκάματο που και αυτό επίσης το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει φτάσει να είναι κάτω από τα 100 δολάρια!
Ένα ταξίδι ατέλειωτο, με το όπλο στο χέρι, στα λεγόμενα «κόκκινα νερά» στην Ερυθρά Θάλασσα, τον κόλπο του Άντεν, στα αφιλόξενα νερά του Ινδικού Ωκεανού για μήνες μακριά από την οικογένεια και την πατρίδα.
Θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν οι σύγχρονοι μισθοφόροι και η δουλειά που κάνουν είναι ένοπλοι φύλακες στα μεγάλα εμπορικά καράβια ελληνικών και ξένων εταιριών που ταξιδεύουν με πολύτιμα εμπορεύματα σε δύσκολες θάλασσες όπου ανθεί η πειρατεία κυρίως από Σομαλούς πειρατές.
ΟΙ ΛΑΡΙΣΑΙΟΙ ΤΟΛΜΗΡΟΙ
Φίλοι παλιοί, παιδιά της διπλανής πόρτας, γειτονάκια, όταν τους χτύπησε η οικονομική κρίση, έκλεισαν τα μαγαζιά τους, παράτησαν τις επιχειρήσεις τους που δεν είχαν πια μέλλον και θυμήθηκαν τα χρόνια στον στρατό.
Κυρίως όσοι υπηρέτησαν στις ειδικές δυνάμεις φρέσκαραν τις γνώσεις τους με νέα... ταχύρρυθμη εκπαίδευση και πήραν τη μεγάλη απόφαση.
Οι συμπολίτες μας που αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι βρίσκονται σαν ένοπλοι φρουροί στα καράβια ξεπερνούν τους 30 σε αριθμό ενώ ορισμένοι από αυτούς πήραν μαζί και τους ενήλικες γιους τους παλεύοντας για το ματωμένο μεροκάματο.
Ονόματα δεν θέλουν και στις ...αναμνηστικές φωτογραφίες τους από τα πολυήμερα ταξίδια τους στα «κόκκινα νερά» είναι πολύ προσεκτικοί και αποφεύγουν να δείχνουν τα πρόσωπά τους, μια που με τέτοιου είδους επαγγέλματα δεν παίζει κανείς τόσο εύκολα.
«Στην αρχή, θα μας πουν δυο Λαρισαίοι φίλοι που έλειπαν για μήνες στα καράβια, και ήρθαν στη Λάρισα για τις γιορτές, όταν το φαινόμενο της πειρατείας ήταν σε έξαρση, το μεροκάματο ήταν καλό και έφτανε ακόμα και στα 300 δολάρια την ημέρα. Σε κάθε καράβι συνήθως βρισκόμασταν 4-5 άτομα και ήμασταν πολλοί λιγότεροι. Τώρα, με την κρίση γίναμε πολλοί και τα μεροκάματα έπεσαν ακόμα και κάτω από τα 100 δολάρια.
Συνήθως πάνω στα πλοίο μένουμε από μια εβδομάδα μέχρι και εξήντα ήμερες και χρησιμοποιούμε όπλα τύπου ΑΚ-47, Μ 16, FN, και άλλα αυτόματα. Οι περισσότεροι Λαρισαίοι είμαστε όλοι παλιοί καταδρομείς και σχεδόν άπαντες οικογενειάρχες.
Δύσκολοι καιροί αγαπητέ Δημήτρη, μακριά από την οικογένεια και με σφαίρες πολλές φορές να πέφτουν δίπλα σου και να μην ξέρεις αν θα ξημερώσεις ζωντανός στη βάρδια»...
ΟΙ... ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
Οι ένοπλοι φρουροί, συνήθως είναι εν αποστρατεία άνδρες των ΟΥΚ, καταδρομείς και άλλοι με προϋπηρεσία στις Ειδικές Δυνάμεις του στρατού, οι οποίοι προστατεύουν τα εμπορικά πλοία από τους πειρατές και αν χρειαστεί «απαντούν» με πυρά προκειμένου να προστατεύσουν το καράβι, το πλήρωμα και το φορτίο, ώστε να φτάσουν χωρίς πρόβλημα στον προορισμό τους. Στις αποστολές υπάρχει περίπτωση οι φρουροί να ζήσουν ακόμα και κατάσταση πολέμου αφού οι Σομαλοί διαθέτουν από όπλα Καλάσνικοφ μέχρι και μπαζούκας, και δεν διστάζουν να ρίξουν εάν χρειαστεί. Μόλις κάνουν ρεσάλτο πάνω στο κατάστρωμα του πλοίου, αρχίζουν να το ρυμουλκούν στα παράλια της Σομαλίας. Εκεί το πλήρωμα θα οδηγηθεί σε ψαροχώρια και θα αρχίζουν να ζητούν λύτρα από τον εκάστοτε εφοπλιστή. Συνήθως οι εφοπλιστές δίνουν τα λύτρα στους Σομαλούς και ελευθερώνουν το πλήρωμα. Αξίζει να αναφερθεί πως αυτή τη στιγμή υπολογίζεται ότι περίπου το 20% του παγκοσμίου στόλου των πλοίων χρησιμοποιούν φρουρούς -ενόπλους ή μη-για να αποφύγουν τους πειρατές. Σε διεθνές επίπεδο, έχουν δραστηριοποιηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα περίπου 125 εταιρίες ναυτιλιακής ασφάλειας που προσφέρουν προστασία από Σομαλούς πειρατές. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται σήμερα σε αυτόν τον τομέα επίσημα περισσότερες από πέντε εταιρίες και αναμένεται να εμφανιστούν και άλλες.
Σύμφωνα με τις αναφορές του Διεθνούς Γραφείου Ναυσιπλοΐας (ΙΜΒ), οι επιθέσεις είναι τις περισσότερες φορές εξαιρετικά βίαιες και στοχεύουν στην κλοπή των πετρελαιοειδών τα οποία στη συνέχεια πωλούνται εύκολα στην αγορά. Όταν καταλαμβάνουν το πλοίο, οι πειρατές καταστρέφουν τα όργανα επικοινωνίας και πλοήγησης για να καλύψουν τα ίχνη τους.
Συνολικά, το κόστος της πειρατείας για το παγκόσμιο εμπόριο υπολογίζεται στα 5 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ενώ το 80% των πειρατών που συλλαμβάνονται απελευθερώνεται σε μικρό χρονικό διάστημα.
Η ζήτηση για τη δουλειά παραμένει παρά την πτώση του μεροκάματου μεγάλη και δεν είναι μόνο οι Έλληνες που θέλουν να κάνουν αυτήν τη δουλειά, αλλά και χιλιάδες άνθρωποι από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Οι έμπειροι φρουροί που έχουν πολλά ταξίδια και καλό βιογραφικό στο ενεργητικό τους, είναι τελικά αυτοί που κερδίζουν και τα περισσότερα χρήματα...
