Ότι δεν είναι θύμα πολιτικής δίωξης ξεκαθάρισε χθες ο Κώστας Καραμπάτσας, αποδίδοντας την παύση του από διοικητής των νοσοκομείων της Λάρισας «σε υπόγειο και μεθοδευμένο κλίμα και συγκεκριμένες πράξεις με έντονα τα στοιχεία του φθόνου, μιας ομάδας ιδεοληπτικών και εμμονικών ανθρώπων με πρόσκαιρη εξουσία και με ισχυρές, όπως προκύπτει, αναφορές σε κεντρικά στελέχη της κυβέρνησης των ιδίων, δυστυχώς, αντιλήψεων και αγκυλώσεων».
«Ο χρόνος θα δείξει την αλήθεια», τόνισε χθες σε συνέντευξη Τύπου ο παυθείς διοικητής. «Εγώ από την πλευρά μου, και το εννοώ χωρίς υποκρισία ή υπερβολή θα ευχόμουν, επειδή αγάπησα τον χώρο της υγείας και θέλω η πόλη μου και η Θεσσαλία μας, η πατρίδα μας, να πηγαίνουν όλο και πιο ψηλά και ψηλότερα, να με διαδεχθεί κάποιος καλύτερός μου. Η υγεία, το πολυτιμότερο αγαθό και η παραγωγικότερη εθνική μας επένδυση, άξιζαν τελικά κάθε μόχθο, άγχος και αφοσίωση». Διαβεβαιώνοντας ότι θα παραδώσει κανονικά στον αντικαταστάτη του και θα τον βοηθήσει εφόσον του ζητηθεί.
ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΑ
«Ουδέποτε έβαλα στο έργο μου κομματικές γραμμές», τόνισε ο Κ. Καραμπάτσας. «Συνεργάστηκα άψογα με όλους βάζοντας μόνο μια προτεραιότητα: Να γίνεται σωστή και ποιοτική δουλειά στη δημόσια υγεία. Ποτέ δεν λειτούργησα ως εντεταλμένος οιουδήποτε και η ομόθυμη και υπερκομματική αναγνώριση συνεργατών αλλά και της κεντρικής εξουσίας με πείθει πως βάδισα στο σωστό δρόμο. Θα μπορούσα, εύκολα και απλοϊκά να εμφανιστώ σήμερα ως θύμα μιας δίωξης με αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά. Θα ήταν άδικο να το κάνω, αφού αρκετά επώνυμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και από τον ιατρικό κόσμο αλλά και από την κοινωνία, αλλά και άτομα που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης μου εκδήλωσαν παντοιοτρόπως την εκτίμηση και την αποδοχή στο έργο μου».
Ερωτηθείς για το ποιους συμπεριλαμβάνει στην προναφερθείσα ομάδα που προσπάθησε και πέτυχε την παύση του, απέφυγε να μιλήσει με ονόματα χρησιμοποιώντας ρήση από το ομώνυμο θεατρικό έργο του Θόρντον Ουάιλντερ, πως «όλοι γνωριζόμαστε καλά στη Μικρή μας Πόλη».
Θεωρώντας πως «κανείς δεν είναι μόνιμος στις δημόσιες θέσεις» και διαβεβαιώνοντας πως αν του ζητούνταν παραίτηση θα την υπέβαλε αμέσως, όπως το έχει ξανακάνει, όταν ρωτήθηκε για τη στάση και τη φημολογούμενη αρνητική εισήγηση του Νέστορα Αντωνίου, ο Κ. Καραμπάτσας είπε πως εφόσον αυτός έχει προβεί σε αξιολόγησή του, τότε οφείλει να τη δημοσιοποιήσει. «Αυτά δεν μπορεί να είναι μυστικά και να φουντώνουν διάφορα σενάρια. Δεν ξέρω αν υπάρχει πραγματική αξιολόγησή μου από τον διοικητή της 5ης ΥΠΕ. Έχει υποχρέωση να τη καταθέσει δημόσια».
Θυμίζοντας ότι η θητεία του ιδίου ως προέδρου καθώς και των μελών του Δ. Σ. έληγε στις 5 Φεβρουαρίου, αναρωτήθηκε για τη σκοπιμότητα της παύσης ειδικά λίγες μέρες πριν τις 31 Δεκεμβρίου που ολοκληρώνεται το ΕΣΠΑ, με προφανή τον κίνδυνο για έργα που εκκρεμούν στα νοσοκομεία.
ΕΞΑΧΡΟΝΟ ΤΑΞΙΔΙ…
Αναφερόμενος στη συνολικά εξάχρονη θητεία του διαδοχικά στα τρία μεγαλύτερα νοσοκομεία της Θεσσαλίας σημείωσε μεταξύ άλλων «στη γεμάτη αγώνες και αγωνίες όμορφη αυτή διαδρομή, επιλέχθηκα, αξιολογήθηκα, μετατέθηκα, αναβαθμίστηκα από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας από υπουργούς και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ. Το ταξίδι ήταν όμορφο και συναρπαστικό. Προσπάθησα με αμέτρητες εργατοώρες δουλειάς σε Λάρισα και Βόλο, με αδιάκοπη εργασία νυχθημερόν και Σαββατοκύριακα, με ελάχιστες μέρες άδειας αυτή την εξαετία, να κάνω όσο καλύτερα μπόρεσα το καθήκον μου απέναντι πρώτιστα στον άνθρωπο, τον ασθενή και τις ανάγκες του, αλλά και απέναντι στους συνεργάτες μου στη σκληρή καθημερινότητα στον χώρο της υγείας, στην πιο δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία για τη χώρα μας, αφού η ανάληψη των καθηκόντων μου συνέπεσε με την υπαγωγή της χώρας σε μνημόνια και διεθνή επιτήρηση, κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Ήταν μια αγχώδης, κοπιαστική και ιδιαίτερα απαιτητική περίοδος. Οι δυσκολίες μας έκαναν όλους όμως πιο ώριμους και πιο δυνατούς, και ανεβάζαμε συνεχώς ρυθμούς, γιατί είχαμε ένα εξαιρετικό κλίμα συνεργασίας με όλους. Όλα ήταν υπόθεση κλίματος, συλλογικής εργασίας, λειτουργίας ομάδας με αληθινά αισθήματα αλληλεγγύης και συναδελφικότητας, κι αυτό έκανε τα εμπόδια να φαντάζουν προκλήσεις, τις δυσκολίες να μετατρέπονται σε στοιχήματα και τις επιτυχίες που θα εξηγήσω στη συνέχεια να μας γεμίζουν δύναμη και αυτοπεποίθηση».
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝΤΑΣ
«Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, υπουργούς, αναπληρωτές, υφυπουργούς , γεν. γραμματείς με τίμησαν όλα αυτά τα χρόνια με την εμπιστοσύνη τους», συνέχισε ο Κ. Καραμπάτσας. «Όμως το πιο μεγάλο ευχαριστώ, η ευγνωμοσύνη και η συγκίνηση του νου και της καρδιάς ανήκει στους συνοδοιπόρους της καθημερινής προσπάθειας για ποιοτικές υπηρεσίες υγείας. Στους καθηγητές διευθυντές των πανεπιστημιακών κλινικών, στην Ιατρική μας Σχολή τον πρόεδρο και τα όργανά της, στους διευθυντές των κλινικών του ΕΣΥ, αλλά και σε όλους τους ιατρούς ειδικούς και ειδικευόμενους, καθώς και στα συνδικαλιστικά τους όργανα και των τριών νοσοκομείων που είχα την τιμή να διοικήσω. Οι γιατροί μας είναι ο πιο βασικός πυλώνας της δημόσιας υγείας. Κάνουν ένα σπουδαίο έργο σε πολύ δύσκολους καιρούς, και δυστυχώς οι αμοιβές τους δεν είναι αντάξιες αυτού του έργου που παρέχουν. Ευχαριστώ επίσης όλους τους συνεργάτες μου στα όργανα της διοίκησης των νοσοκομείων, το νοσηλευτικό, το τεχνικό και το διοικητικό προσωπικό των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας και κάθε εργαζόμενο στη δημόσια υγεία, όπως και το επιστημονικό προσωπικό των τεχνοκρατών εξωτερικών μας συνεργατών που στήριξαν το έργο μας με αφοσίωση και ευθύνη. Μαζί με τις ευχαριστίες και μια συγγνώμη ίσως, αν άθελά μου κάποιον στενοχώρησα. Ευχαριστώ ακόμη τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας και τις υπηρεσίες της Περιφέρειας για την εξαιρετικά ουσιαστική και εποικοδομητική συνεργασία μας στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ με στόχο την αναβάθμιση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και των υποδομών των νοσοκομείων. Ευχαριστώ τέλος όλους τους φορείς και τις συλλογικότητες της Θεσσαλίας με τους οποίους συνεργάστηκα, τους ανθρώπους του Τύπου για την άψογη συνεργασία, όπως και όλους τους πολίτες που είχα την ευθύνη να συναντήσω σε δύσκολη γι’ αυτούς στιγμή όπως είναι για τον καθένα μας ένα πρόβλημα υγείας και να ζητήσω συγγνώμη από όσους δεν κατόρθωσα να εξυπηρετήσω όπως θα το επιθυμούσα».
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Παρουσιάζοντας επιγραμματικά τον απολογισμό του ο απελθών διοικητής σημείωσε για το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας: Με επίσημα στοιχεία του ESY.net που παρουσίασε το υπουργείο (Μάρτιος 2011) το νοσοκομείο ανέβηκε κατά 30% (από 62% σε 92%) μέσα στο 2010, όσον αφορά τον βαθμό τεχνικής αποδοτικότητας που λαμβάνει υπόψη του οικονομικά στοιχεία, ποιότητα νοσηλείας, ορθή χρήση πόρων κλπ., κατατασσόμενο με πολύ θεαματική βελτίωση στα καλύτερα νοσοκομεία της χώρας. Ενεργοποιήθηκε η υπόθεση της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας. Ολοκλήρωση του κατασκευαστικού μέρους από εθνικούς πόρους, ένταξη του εξοπλισμού στο ΕΣΠΑ και άμεση λειτουργία 8 νέων ειδικών κλινών εντατικής νοσηλείας. Εφαρμόστηκαν καινοτόμες δράσεις, όπως η λειτουργία Κινητών Μονάδων, η 24ωρη εφημέρευση στα παράλια με ιατρούς και νοσηλευτές κατά τη θερινή περίοδο, δράσεις πρόληψης και ενημέρωσης που παρουσιάστηκαν και βραβεύτηκαν σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια».
Και αφού παρουσίασε εν συνεχεία τα επιτεύγματα στο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου και υπογράμμισε τις προσπάθειες για «τη διασύνδεση και τη λειτουργική όσμωση» με τα νοσοκομεία της Λάρισας και ιδίως το Πανεπιστημιακό, κατέληξε με την επιστροφή του στη Λάρισα και τη θητεία του στη διοίκηση των δύο νοσοκομείων. «Η παραίτηση που είχα υποβάλει τον Απρίλιο δεν έγινε αποδεκτή και έτσι ερχόμενος στο ακέφαλο επί μεγάλο διάστημα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, το μοναδικό από τα νοσοκομεία της χώρας όπου οι ιατροί και οι εργαζόμενοι δεν είχαν πάρει έως το τέλος Ιουνίου του 2015 ούτε ένα ευρώ για εφημερίες και υπερωρίες αντίστοιχα, και όπου έργα εκατομμυρίων ευρώ, έργα –αληθινή ανάσα και αναβάθμιση για τη δημόσια υγεία ήταν στον αέρα, κάναμε όλοι μαζί έναν υπεράνθρωπο αγώνα.
Φέραμε το νέο υπερσύγχρονο στεφανιογράφο, έναν από τους καλύτερους στη χώρα για τους καρδιοπαθείς της Κεντρικής Ελλάδας. Αναβαθμίσαμε με νέα χειρουργικά τραπέζια τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό των χειρουργείων, αναβαθμίσαμε με νέες θερμοκοιτίδες τη Μονάδα των νεογνών, ολοκληρώσαμε τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό και τον εξοπλισμό της ΜΑΦ στο ΓΝΛ, τελειώσαμε όλα σχεδόν τα ημιτελή έργα και υποθέσεις που λίμναζαν. Όπως για παράδειγμα τις δωρεές του Ιδρύματος Νιάρχου με τη νέα σύγχρονη οδοντιατρική μονάδα στο ΓΝΛ και την ένταξη στην τελική ευθεία του νέου γραμμικού επιταχυντή στο ΠΓΝΛ που θα δώσει λύσεις σε χιλιάδες καρκινοπαθείς στην Κεντρική Ελλάδα.
Πέρα από τα μεγάλα έργα που εντάσσονται σε κοινοτικά προγράμματα ή δωρεές προχωρήσαμε με ίδιους πόρους σε παρεμβάσεις, προσθήκες και αγορές απλών αλλά τόσο χρήσιμων πολλές φορές εργαλείων και υλικών, προσπαθώντας να ανταποκριθούμε σε κάθε αίτημα των διευθυντών των κλινικών. Και όλα αυτά σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, αφού πέρα από τη γενικότερη δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία, είχαμε να αντιμετωπίσουμε και το λειτουργικό πρόβλημα της αδυναμίας συνεδρίασης του Δ.Σ. επί τρίμηνο από το Δεκαπενταύγουστο ως τα μέσα Νοεμβρίου. Θεωρώ ξεχωριστά συγκινητική στιγμή για το έργο μου στα νοσοκομεία της πόλης μας την έγγραφη στήριξη που μου παρείχαν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, αλλά και οι διευθυντές του ΕΣΥ, αλλά κυρίως τα καθημερινά μηνύματα συμπαράστασης και αποδοχής της κοινής μας προσπάθειας , από τους συνεργάτες στα νοσοκομεία, αλλά και από τους πολίτες και την κοινωνία της Λάρισας».
Ζ.
