«Όταν περνούν οι γερανοί», το αντιπολεμικό δράμα του σοβιετικού κινηματογράφου, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών του 1958, σύμφωνα με κινηματογραφικούς κριτικούς, «αντανακλά καλύτερα από κάθε άλλη σοβιετική ταινία το (προσωρινό) τέλος της σταλινικής εποχής, στις τέχνες και στα γράμματα». Στην περίπτωση της Λάρισας, οι γερανοί όχι απλά πέρασαν, αλλά έμειναν!». Πρωί- πρωί της Κυριακής, με το πρώτο φως της ημέρας, έφτασαν στο Αρχαίο Θέατρο, για να σηματοδοτήσουν έτσι το τέλος της γκρίνιας ολίγων και μια νέα και πολυαναμενόμενη φάση των εργασιών αποκατάστασης του εκπληκτικού μνημείου, που σεμνύνεται ότι διαθέτει η Λάρισα.
Η επιχείρηση είχε σχεδιαστεί λεπτομερώς, λόγω του όγκου των τριών γερανών που χρησιμοποιήθηκαν και επιλέχτηκε πρωινό Κυριακής, για να υπάρξει η μικρότερη δυνατή όχληση στο κέντρο της Λάρισας και στον πεζόδρομο της Βενιζέλου και να μην γίνουν ατυχήματα, από την παρουσία κόσμου. Αλλά και για να μην γίνει η παραμικρή ζημιά, στα μάρμαρα και γενικά στο Θέατρο, από βιαστικές και αγχωτικές κινήσεις. Δύο μεγάλοι γερανοί χρησιμοποιήθηκαν για να κατεβάσουν από την οδό Βενιζέλου στο κέντρο του Θεάτρου, στην ορχήστρα, τον μικρότερο γερανό. Κάτι που είχε συμβεί και πριν μερικά χρόνια.
Από σήμερα ξεκινούν εντατικά οι εργασίες, που θα αποτελέσουν, πλέον και θέαμα για τους περαστικούς, για όλη τη θερινή περίοδο. Σύμφωνα με τις μελέτες και τα σχέδια, όπως είχε αναφέρει αρκετές φορές ο πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής αποκατάστασης του θεάτρου κ. Αθαν. Τζιαφάλιας, ο γερανός θα μετακινεί τα μαρμάρινα τμήματα που θα τοποθετούνται για την αποκατάσταση των κλιμάκων του Αρχαίου Θεάτρου. Τα μάρμαρα που απαιτούνται και θα συμπληρώσουν αυτά του μνημείου, ήδη είναι έτοιμα, στις ακριβείς διαστάσεις που χρειάζονται και θα μεταφέρονται από τη Βενιζέλου πάνω στο θέατρο, για την τοποθέτησή τους. Η αποκατάσταση των κλιμάκων του Αρχαίου Θεάτρου, θα αποτελέσει τον σκελετό του μνημείου, αφού σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, πάνω στις κλίμακες τοποθετήθηκαν στη συνέχεια οι κερκίδες (εδώλια) από τους αρχαίους τεχνίτες, με περισσή λεπτομέρεια και ακριβείς υπολογισμούς.
Ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς, ακόμα, αλλά επιτέλους το μνημείο θα πλησιάσει περισσότερο, μετά από κάποια χρόνια διακοπής, στην αρχική του μορφή. Παράλληλα, οι εργασίες, θα αναπτερώσουν το ενδιαφέρον της πόλης για το υπ’ αριθμόν ένα μνημείο της.
Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
