Της Λένας Κισσάβου
Με το καλαθάκι τους, στο δάσος για γρούβες, ραδίκια, ζοχούς, καούσες, πήγαν δεκάδες άτομα, σε μια εξόρμηση που οργάνωσε πρόσφατα ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Τσαριτσάνης, προκειμένου να μάθουν να μαζεύουν άγρια χόρτα για την τροφή τους.
Το ενδιαφέρον για γνωριμία με την αυτοφυή δωρεάν τροφή που μας δίνει η φύση, ήταν έντονο σε καιρούς χαλεπούς, που μια τέτοια γνώση αν μη τι άλλο είναι πολύτιμη, όσο ποτέ άλλοτε.
Η δράση ξεκίνησε με το σκεπτικό ότι πλέον οι νέες γενιές, δεν γνωρίζουν να τρέφονται καταρχήν υγιεινά, καθώς επίσης και το ότι δεν γνωρίζουν να απολαμβάνουν τους καρπούς που απλόχερα δίνει η φύση, οι οποίοι είναι χωρίς φυτοφάρμακα, δεν κοστίζουν και αποτελούν τροφές, που προσφέρουν χίλια καλά στον ανθρώπινο οργανισμό.
Όλα αυτά τα επιχειρήματα, ήταν πρόκληση για πολλούς ώστε να ανταποκριθούν ώστε να κατακτήσουν τη γνώση των άγριων χόρτων, για τα οποία σήμερα ελάχιστοι ξέρουν και οι περισσότεροι εξ αυτών είναι κάποιοι ηλικιωμένοι που μεταδίδουν τη γνώση τους.
Οι άνθρωποι της πόλης δε, φαίνεται να είναι άσχετοι με όλα αυτά, καθώς τα άγρια χόρτα τα γνωρίζουν από τις λαϊκές αγορές και αυτά συνήθως τα πουλούν παραγωγοί, οι οποίοι τα καλλιεργούν, όπως ραδίκια, λάπατα και ζοχούς.
«Στην ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια χόρτα που τρώγονται...» μας λέει ο κ. Θάνος Βαθράκης μέλος της διοίκησης του Συλλόγου και μπροστάρης στην προσπάθεια διάδοσης της γνώσης για τα άγρια χόρτα. Συμπληρώνει πως: «Πολλοί δεν τα γνωρίζουν, εκτός από ένα-δυο είδη, που ίσως έχουν ψωνίσει για να φτιάξουν σαλάτα ή πίτες. Η ελληνική φύση μας προσφέρει μεγάλη ποικιλία, όπως καούσες, γρούβες, ζοχούς, ραδίκια, άγρια ρόκα, λάπατα, βοϊδόγλωσσες, ταραξάκο κ.α. τα οποία είναι πολύ υγιεινά για τη διατροφή μας.
Στα χωριά κάθε φθινόπωρο και άνοιξη, οι κάτοικοι εξορμούν για συλλογή χόρτων και καθημερινά τα έχουν στο τραπέζι τους».
Η συλλογή τους είναι μια διαδικασία στενά συνδεδεμένη με την ελληνική κουζίνα και τη μεσογειακή διατροφή. Ιδιαίτερα στη Θεσσαλία αποτελεί μια προσφιλή συνήθεια, που ποτέ δεν σταμάτησε, αλλά δυστυχώς μειώνεται ο αριθμός των ατόμων που πλέον γνωρίζουν τα είδη άγριων χόρτων για να μπουν στη διαδικασία να τα μαζέψουν.
Σήμερα πιθανόν να συνέβαλε και η οικονομική κρίση, αλλά διαπιστώνεται να ξεκινά ένα ρεύμα συλλογής τους, απ’ όλο και περισσότερους με απόδειξη την ανταπόκριση που είχε το κάλεσμα του Εξωραϊστικού Συλλόγου Τσαριτσάνης.
Βέβαια οι γνώστες, συμβουλεύουν πως: «Θα πρέπει να μαζεύουμε άγρια χόρτα από όσο το δυνατόν πιο απόμερα μέρη. Μέρη μακριά από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως χόρτα κοντά σε δρόμους, υποσταθμούς ρεύματος, από καλλιεργήσιμα χωράφια κ.α.
Τα άγρια χόρτα είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνες C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού».
