Σε αγωνιστική ετοιμότητα, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και των παιδιών τους, δηλώνουν ότι βρίσκονται οι γυναίκες μέλη της Ένωσης Γυναικών Λάρισας (μέλος ΟΓΕ), εκφράζοντας την αντίθεσή τους σε όσα επιβάλλει το τρίτο μνημόνιο και οδηγεί οικογένειες σε δυσμενέστερη οικονομική κατάσταση και στην εξαθλίωση.
Χθες μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Ενωσης έδωσαν συνέντευξη Τύπου σε αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ανακοινώνοντας ότι θα συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, στις 21 Οκτώβρη, στις 7 μ.μ. στην Κεντρική πλατεία Λάρισας, ενώ στο πλαίσιο της αγωνιστικής τους δράσης, και στο πλαίσιο της προετοιμασίας της απεργίας στις 12 του Νοέμβρη και του συλλαλητηρίου στις 21 Οκτώβρη, οργανώνουν μία σειρά περιοδείες σε χώρους δουλειάς και γειτονιές.
Αναλυτικότερα για τις θέσεις τους η πρόεδρος κ. Κική Καρυώτη επισήμανε: «Καλούμε την εργαζόμενη, την άνεργη, την αυτοαπασχολούμενη, τη γυναίκα της υπαίθρου, τη νέα μητέρα, τη νέα γυναίκα, να δώσουμε τη δική μας αγωνιστική απάντηση στο νέο κύμα αντιασφαλιστικών μέτρων που φέρνει το 3ο μνημόνιο.
Με το πρόσχημα της ανάκαμψης της οικονομίας, απαλλάσσουν την εργοδοσία και το κράτος από το βάρος των ασφαλιστικών εισφορών.
Καταδικάζουμε τις απαράδεκτες δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας ότι «η κατάργηση της 5ετούς διαφοράς ανδρών και γυναικών στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης είναι βήμα για την ισότητα».
Η πενταετής διαφορά δεν είναι ούτε προνόμιο, ούτε πρόωρη συνταξιοδότηση. Είναι η ελάχιστη αναγνώριση της κοινωνικής αξίας της μητρότητας και της βιολογικής διαφοράς των γυναικών. Είναι η ελάχιστη αναγνώριση των κοινωνικών και οικογενειακών βαρών που επωμίζονται οι εργαζόμενες γυναίκες στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που μεταβιβάζει συνεχώς κοινωνικές υπηρεσίες στις πλάτες τους.
Οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία των χαμηλοσυνταξιούχων λόγω των μικρότερων μισθών, των λιγότερων χρόνων εργασίας, των λιγότερων ενσήμων και των περισσότερων ανασφάλιστων χρόνων.
Πώς και πόσο να μείνει στη δουλειά η γυναίκα με παιδί μέσα σ’ αυτή την εργασιακή ζούγκλα; Και άραγε, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που τις εμφάνισαν με το περιτύλιγμα «του συγκερασμού οικογενειακών κι επαγγελματικών υποχρεώσεων», θα δουν ποτέ τους σύνταξη;
Η εργασιακή ζούγκλα είναι δυσβάσταχτη για τη νέα γυναίκα που δουλεύει στα 5μηνα προγράμματα απασχόλησης ανασφάλιστη. Για τη νέα που τη σπρώχνουν στο δρόμο της «εθελοντικής εργασίας», προκειμένου ν’ αποκτήσει προϋπηρεσία. Οι επιπτώσεις είναι ραγδαίες και για τις αυτοαπασχολούμενες που ήδη οι συντάξεις τους είναι μικρές. Ιδιαίτερα οι αυτοαπασχολούμενες στο εμπόριο που δουλεύουν πολλά χρόνια χωρίς στοιχειώδεις παροχές προστασίας της μητρότητας και στο τέλος παίρνουν ψίχουλα αντί για σύνταξη.
Η Κοινωνική Ασφάλιση όμως δεν αφορά μόνο στη σύνταξη, αλλά συνδέεται με τις παροχές υγείας, κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας, οι ανατροπές των οποίων οδηγούν την πλειονότητα των εργαζόμενων γυναικών σε ένα νέο μεσαίωνα. Οι γυναίκες αναγκάζονται να ακριβοπληρώνουν γιατρούς, φάρμακα, εμβόλια, εξετάσεις, νοσηλεία. Και σε περίπτωση που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος στερούνται κάθε παροχή Υγείας, οι ίδιες και τα παιδιά τους.
Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη το αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με άμεση κατάργηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον κλάδο Υγείας, που θα παρέχει υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης σε όλους και όλες, ανεξάρτητα από το αν έχουν ασφάλιση.
Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια να βλέπουμε τη συνταξιοδότηση να γίνεται άπιαστο όνειρο για τις νέες γυναίκες, τη μητρότητα να "επιβραβεύεται" με ανεργία και κακοπληρωμένη - μισοανασφάλιστη δουλειά, τη φορολεηλασία να τσακίζει αυτοαπασχολούμενες και γυναίκες της υπαίθρου, τις αλλεπάλληλες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα.
Δεν θα δεχθούμε να στερούμαστε εμείς και τα παιδιά μας τον παιδικό σταθμό, τον δάσκαλο, τον γιατρό, το νοσοκομείο και το φάρμακο. Για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στη Φαρμακοβιομηχανία, στην Υγεία, δεν διστάζουν να βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές των παιδιών μας».
ΛΕΝΑ ΚΙΣΣΑΒΟΥ
