Του Δημήτρη Βάλλα
Το «Σχέδιο Βήτα» που προβλέπει μεταξύ άλλων την καταγγελία του μνημονίου, των δανειακών συμβάσεων αλλά και την έξοδο από το Ευρώ με παράλληλη αποκατάσταση του εθνικού ελέγχου στη νομισματική και οικονομική πολιτική, παρουσίασε χθες βράδυ στη Λάρισα ο κ. Αλέκος Αλαβάνος.
Ο κ. Αλαβάνος ήταν προσκεκλημένος της Επιτροπής Λάρισας και ο κεντρικός εισηγητής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «Διόνυσος» και την οποία παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πολλοί Λαρισαίοι.
Ο κ Αλαβάνος, τόσο σε δηλώσεις του στην «Ε», όσο και στην ομιλία του υποστήριξε την ανάγκη απεμπλοκής από το μνημόνιο για τη σωτηρία της πατρίδας μας αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Βιώνουμε μια από τις βαθύτερες υφέσεις που έχουν παρουσιαστεί σε μία σχετικά ανεπτυγμένη χώρα τα τελευταία εκατό χρόνια. Από την άλλη πλευρά έχουμε το Σχέδιο Βήτα που αποτελεί την εναλλακτική λύση που δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα του εθνικού νομίσματος.
Δεν υπάρχει καμία χώρα στον κόσμο που να έχει βγει από την ύφεσή της με σκληρό νόμισμα, όπως είναι σήμερα το ευρώ. Παράλληλα όμως απαιτείται η παύση πληρωμής των δανείων που την έχουν ακολουθήσει πάρα πολλές χώρες, η κρατικοποίηση των Τραπεζών, ο παραγωγικός σχεδιασμός και η ανασύσταση ενός κοινωνικού κράτους το οποίο θα συμβάλλει πολύ στην αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας».
Σε ερώτημα, εάν με όλα αυτά υπονοεί την επιστροφή στη δραχμή, ο κ. Αλαβάνος διευκρίνισε: «Για μας, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής, υπάρχει δρόμος μπροστά, και αυτό σημαίνει εθνικό νόμισμα . Τώρα το πώς θα ονομαστεί αυτό, έχει μικρή σημασία…
Σήμερα εάν δει κανείς τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα δει ότι τις καλύτερες επιδόσεις τις έχουν χώρες που έχουν εθνικό νόμισμα…»
Ερωτώμενος πάλι για το εάν μια χώρα χωρίς τεχνολογία και χωρίς παραγωγή, μπορεί να εφαρμόσει το «Σχέδιο Βήτα» ήταν επίσης σαφής: «Εάν αυτή η χώρα έχει αποφασίσει να μείνει χωρίς παραγωγή και χωρίς τεχνολογία δεν της χρειάζεται κανένα «Σχέδιο Βήτα».
Εάν όμως θεωρήσουμε τους εαυτούς μας ότι δεν είμαστε ανάξιοι, ’ούτε για την απόκτηση ενός παραγωγικού σχεδιασμού και μιας παραγωγικής συγκρότησης , ούτε για την απόκτηση της τεχνολογίας, ούτε για την ανάπτυξη της Παιδείας και της Έρευνας, τότε οφείλουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Φιλανδίας που το 1990 έκανε μία μεγάλη τομή στηρίζοντας την έξοδό της από την κρίση στην Παιδεία και στην ανάπτυξη της τεχνολογίας.
ΟΜΙΛΙΑ
Αναλυτικότερος στην ομιλία του στο ξενοδοχείο «Διόνυσος» ο Αλέκος Αλαβάνος θα πει: Η αποχώρηση από το ευρώ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία και την ανάκαμψη. Από μόνη της όμως δεν αρκεί. Είναι κρίκος σε μια σειρά μετασχηματισμών, αριστερού προσανατολισμού που απευθύνονται όμως σε όλους τους πολίτες. Την άμεση παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές. Την εθνικοποίηση των τραπεζών. Τον οικονομικό σχεδιασμό. Την παραγωγική ανασυγκρότηση. Τη δυναμική παρουσία των δημοσίων επενδύσεων. Τη συγκρότηση ενός Κοινωνικού Κράτους. Επειδή πλευρές των πολιτικών αυτών έρθουν σε σύγκρουση με το καθεστώς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο λαός με δημοψήφισμα θα πάρει την απόφαση για την περαιτέρω πορεία του.
* Η εκστρατεία τρόμου της κυβέρνησης για το ευρώ, στην οποία έχει συνδράμει η αξιωματική αντιπολίτευση με τη θέση ότι η αποχώρηση είναι «εθνική καταστροφή» δεν έχει πλέον καμία βάση. Όλα τα φόβητρα – από την έλλειψη πετρελαίου και τα μαγκάλια μέχρι το κλείσιμο των τραπεζών, που στην Κύπρο κράτησε περισσότερο από την Αργεντινή – έχουν συμβεί μέσα στο ευρώ. Θα είναι δύσβατος ο δρόμος της ανάκτησης του ελέγχου στη νομισματικής και οικονομικής πολιτικής, αλλά θα είναι καρποφόρος. Μέσω της ρευστότητας με ταχύτητα θα ανοίξουν οι θέσεις εργασίας στον τουρισμό, στον αγροτικό τομέα, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ανακτούν την εσωτερική αγορά, στα δημόσια έργα.
*Οι θέσεις μας συνιστούν αλλαγές επαναστατικού χαρακτήρα. Δεν είναι δρόμος εθνικής αναδίπλωσης, αλλά μια πρόσκληση για μια νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας, της δικαιοσύνης. Για να προχωρήσουν χρειάζονται συστράτευση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Χρειάζονται άλλες αξίες. Στη θέση του ατομισμού τη συλλογικότητα. Στη θέση της κερδοσκοπίας το κοινό καλό. Στη θέση της εκμετάλλευσης τη συνεργασία. Στη θέση της κομπίνας τη μόρφωση. Στη θέση του παρασιτισμού την τεχνολογία. Στη θέση της διαφθοράς τον λαϊκό, έλεγχο. Απαιτούν θεσμούς συμμετοχής και ανθρώπους ειλικρίνειας και εντιμότητας.
*Απευθυνόμαστε στις νέες και τους νέους, στις άνεργες και τους ανέργους, στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους υπό πλήρη ανασφάλεια, στις συνταξιούχες και τους συνταξιούχους. Ας αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα αυτοοργάνωσης. Ας στήσουμε παντού επιτροπές του Σχεδίου Β’. Ας φέρουμε τα μηνύματά του στο διαδίκτυο. Ας μεταδώσουμε τις απόψεις μας σε κάθε κινηματική διαδικασία σε τόπους εργασίας και γειτονιές. Ας συγκρουσθούμε με αυτοπεποίθηση και τόλμη με κάθε παραλλαγή του Σχεδίου Α’. Ας δημιουργήσουμε ένα γνήσιο, εμπνευσμένο, αισιόδοξο λαϊκό κίνημα νίκης, απαραίτητο στις στιγμές μιας επαναλαμβανόμενης και ταπεινωτικής ήττας».
