Η επανεμφάνιση της λύσσας στην Ελλάδα είναι το θέμα ερώτησης που κατέθεσε στη Βουλή προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Υγείας ο βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ κ. Γιώργος Λαμπρούλης επισημαίνοντας:
«Μετά από 25 χρόνια επανεμφανίστηκε η νόσος της λύσσας σε ζώα στη χώρας μας. Συγκεκριμένα από τον Οκτώβρη του 2012 έχουν εντοπιστεί 20 περιστατικά και η διασπορά φτάνει αυτή τη στιγμή ως και την περιοχή 15 χλμ βόρεια των Τρικάλων. Τα 20 κρούσματα αφορούν κατά κύριο λόγο αλεπούδες και ορισμένα οικόσιτα ζώα. Είναι γνωστό ότι ο ιός της λύσσας μπορεί να προσβάλει και τον άνθρωπο (το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα) μετά από δάγκωμα από ζώο που νοσεί. Ο ιός είναι 100% θανατηφόρος αν δεν υπάρξει μέριμνα πριν την εκδήλωση των συμπτωμάτων, για την έγκαιρη προφύλαξη και αντιμετώπιση του κρούσματος (περιποίηση τραύματος, άμεση χορήγηση εμβολίου, ειδικής αντιλυσσικής αιμοσφαιρίνης, στενή παρακολούθηση του ζώου που δάγκωσε τον άνθρωπο, εξέταση για τη διάγνωση της νόσου κ.α.)
Ωστόσο η διαχρονική υποτίμηση των προβλημάτων Δημόσιας υγείας από όλες τις κυβερνήσεις και η δραστική μείωση των κρατικών δαπανών έχει σαν αποτέλεσμα οι δημόσιες υγειονομικές υπηρεσίες (για τον έλεγχο της υγείας των ζώων, την πρόληψη της εξάπλωσής της και την αντιμετώπιση τέτοιων ζωοανθρωπονόσων) να είναι είτε ανύπαρκτες είτε υποβαθμισμένες και απροετοίμαστες. Πιο συγκεκριμένα το Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για τη λύσσα των ζώων του Κέντρου Κτηνιατρικών Ιδρυμάτων Αθηνών του ΥΠΑΑΤ είναι το μοναδικό που μπορεί να διαγνώσει τη νόσο στα ζώα. Τα κρατικά μέτρα πρόληψης της νόσου στα ζώα (εμβόλια) ειδικά για τα άγρια (αλεπούδες κλπ) θεωρούνται κοστοβόρα. Δεν υπάρχουν κέντρα αναφοράς σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας με εργαστήρια για δυνατότητα διάγνωσης της νόσου στον άνθρωπο, αντιμετώπιση, επιδημιολογική επιτήρηση, ενημέρωση, παρακολούθηση, κλπ. Σ΄ αυτά τα πλαίσια παρουσιάζεται σημαντική και «επικίνδυνη» ολιγωρία στον έλεγχο της νόσου.
Ερωτώνται οι κ. υπουργοί τι μέτρα θα πάρουν με επαρκή κρατική χρηματοδότηση για τη συλλογική πρόληψη και τον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου στα ζώα (εμβολιασμός άγριων και οικόσιτων ζώων, διαχείριση των αδέσποτων ζώων κ.α.) αλλά και στον άνθρωπο με ενημέρωση και προφύλαξη ειδικά των επαγγελματιών που απασχολούνται με ζώα (θηροφύλακες, κτηνίατροι κλπ) αλλά και συνολικά του πληθυσμού για την προστασία της δημόσιας υγείας καθώς και για τη δημιουργία κρατικών κέντρων αναφοράς, με επαρκή στελέχωση με μόνιμο προσωπικό, με επαρκή και σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό για την δωρεάν και εξειδικευμένη παρακολούθηση, διάγνωση, αντιμετώπιση, επιδημιολογική επιτήρηση της νόσου στον άνθρωπο, από τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας».
