Του Δημήτρη Βάλλα
«Το εργατικό και λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στην «αυτοδιαχείριση» της φτώχειας που θα είναι αποσπασμένη από την οργάνωση της ταξικής πάλης...
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο όνομα της φιλανθρωπίας να μετατρέπονται σε παθητικά άτομα άνεργοι και εξαθλιωμένοι που ζουν από τα κοινωνικά παντοπωλεία, από διανομές τροφίμων, φαρμάκων, διανομές που κάνουν μάλιστα οι κύριοι υπεύθυνοι της τραγωδίας, οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Δεν υποτιμάμε ότι ο πεινασμένος πρέπει να φάει, όμως η αλληλεγγύη, που εμείς υποστηρίζουμε, πρέπει να ωθεί αυτόν που υποφέρει να νιώσει στήριξη, να μπει στον αγώνα, για να ζει με τη δική του δουλειά, να μην εξαρτάται από τη φιλευσπλαχνία που ήδη έχει πάρει τον χαρακτήρα της χειραγώγησης αντί πινακίου φακής. Ο κίνδυνος αυτός υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα...».
Τα παραπάνω, αλλά και πολλά άλλα, επισημάνθηκαν χθες σε ειδική εκδήλωση-ομιλία στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας όπου έγινε ειδική αναφορά στα γεγονότα της οικονομικής κρίσης στην Αργεντινή που εμφανίζουν πολλά κοινά σημεία και με την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας.
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ στην αίθουσα του ΕΚΛ στο πλαίσιο του εορτασμού της Πρωτομαγιάς, κεντρικός ομιλητής ήταν το μέλος του Δ.Σ κ. Γιάννης Σκόκας που αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάρευση της οικονομίας στην Αργεντινή, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: Ότι στη χώρα η απουσία ενός ισχυρού ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ήταν εμφανής. Αυτό που κυριάρχησε ήταν διαθέσεις και συνθήματα που επέκριναν τους πολιτικούς για διαφθορά, σκάνδαλα και προδοσία της πατρίδας. Οι διαδηλωτές που «χτυπούσαν κατσαρόλες» κρατούσαν σημαίες της Αργεντινής και έψελναν τον εθνικό ύμνο, όπως και οι «αγανακτισμένοι»...
«Αποκρύφτηκε, συνέχισε, από την εργατική τάξη ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής που ασκούνταν, έτσι ώστε να μείνει έξω από το στόχαστρο ο εχθρός που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Αποκρύφτηκε, ότι δεν αρκεί η αλλαγή κυβέρνησης που διαχειρίζεται τον καπιταλισμό, αλλά πρέπει να αλλάξει η τάξη που βρίσκεται στην εξουσία, για να υπάρξει φιλολαϊκή έξοδος απ’ την κρίση...».
Καταλήγοντας ο κ. Σκόκας αναφέρθηκε και στις «αριστερές» κυβερνήσεις της χώρας τονίζοντας:
«Η πείρα της Αργεντινής και άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής με δήθεν «αριστερές» κυβερνήσεις επιβεβαιώνει ότι είναι εξαπάτηση της εργατικής τάξης η υποστήριξη μιας «αριστερής» κυβέρνησης στο όνομα ότι αυτή μπορεί να γίνει «κρίκος» στην πάλη για την εργατική εξουσία. Όλες οι «αριστερές» κυβερνήσεις της Λ. Αμερικής απέσπασαν τη λαϊκή συναίνεση, διαιωνίζοντας το καπιταλιστικό σύστημα».
Καταλήγοντας και αφού παρουσίασε τα συμπεράσματα της πείρας της Αργεντινής ανέφερε: «Η πείρα της Αργεντινής δείχνει ότι το εργατικό κίνημα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με γραμμή πάλης με προοπτική την εργατική εξουσία. Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να οργανωθεί η εργατική τάξη, η συμμαχία της με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ, η ταξική αλληλεγγύη, να εξασφαλιστεί ο ριζοσπαστικός προσανατολισμός του εργατικού κινήματος, και να ανοίξει ο δρόμος για εξελίξεις υπέρ των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων».
