Συνέντευξη στον
Δημήτρη Βάλλα
Υπέρμαχος της εξόδου από την ευρωζώνη και του «δεύτερου δρόμου» για την ελληνική οικονομία και την επιβίωσή μας, του δρόμου της επιστροφής στη δραχμή.
Πρόκειται για το σχέδιο ΄Β που από το 2010 ο παλιός πρόεδρος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέκος Αλαβάνος επεξεργάζεται μέσω της πολιτικής πρωτοβουλίας Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής που κατά τα φαινόμενα πρόκειται σύντομα να μετεξελιχθει σε κόμμα.
Ο κ. Αλαβάνος σήμερα το απόγευμα θα είναι κεντρικός ομιλητής σε ομιλία του Μετώπου που θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ενώ μιλώντας στην «Ε» θα αναφερθεί στα πρόσφατα γεγονότα της Κύπρου αλλά και για την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα με παύση πληρωμών και εθνικοποιημένες τράπεζες.
Ανατρεπτικός ο λόγος του και στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε αξίζει να τον παρακολουθήσουμε όλοι μας…
«ΜΕΤΩΠΟ »λοιπόν κ. πρόεδρε! Σημειολογικά η λέξη σημαίνει «πόλεμο», άραγε είμαστε έτοιμοι για μάχες σε παράταξη ή για« αντάρτικο βουνού» και όποιος αντέξει;
«Μέτωπο» σημαίνει και ενότητα. Γι’ αυτό λέμε «αρραγές» μέτωπο. Και η στρατιωτική τέχνη είναι στις περισσότερες περιπτώσει υπέρ ενός ευλύγιστου συνδυασμού της μάχης σε παράταξη με το αντάρτικο.
Το σημαντικό για την Ελλάδα είναι το ζήτημα του «χρόνου». Δεν έχουμε δυνατότητα για λεπτό καθυστέρησης.
Σε λίγο όλη η Ελλάδα θα είναι ερείπια που ούτε οι τουρίστες δεν θα επισκέπτονται».
Έχετε αναπτύξει μια πρωτοβουλία για ένα «Σχέδιο Β »που μεταξύ άλλων προβλέπει και την έξοδο από την ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή. Τη δραχμή τελικά τη φαντάζεστε συνδεδεμένη με το δολάριο, όπως παλιά, ή πώς άλλως;
«Το δολάριο φαντάζομαι ότι αποτελεί παρελθόν. Το ίδιο και το ευρώ θα πρέπει να αποτελέσει παρελθόν πολύ σύντομα. Πώς φαντάζομαι το εθνικό μας νόμισμα; Όπως τη σουηδική κορώνα ή όπως το σλότι της Πολωνίας.
Είναι οι δύο χώρες, και οι δύο εκτός ευρωζώνης, που με βάση τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είχαν το 2012 τη μεγαλύτερη αύξηση στο ΑΕΠ τους και τη μεγαλύτερη αύξηση στους μισθούς.
Δεν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία των υφεσιακών κρίσεων να έχει μπορέσει να ανακάμψει μια χώρα με σκληρό νόμισμα όπως το ευρώ.
Όσο καθυστερεί μια χώρα να πάρει την ιστορική απόφαση τόσο πιο βαρύ γίνεται το τίμημα για την κοινωνία της».
Εάν τελικά περάσουμε στη δραχμή θα σωθούμε ή απλά θα είναι θέμα χρόνου να ξαναβουλιάξουμε μια που όχι μόνο τεχνολογία δεν διαθέτουμε, αλλά δεν έχουμε σα λαός ούτε αυτάρκεια στη διατροφή μας…
«Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς εθνικό νόμισμα., αλλά το εθνικό νόμισμα από μόνο του δεν αρκεί.
Χρειάζεται η παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές, χρειάζεται ο παραγωγικός σχεδιασμός, χρειάζονται οι εθνικοποιημένες τράπεζες, χρειάζεται κοινωνικό κράτος. Τεχνολογία μπορούμε να διαθέτουμε, αλλά αυτοί που έχουν έρθει με μεταπτυχιακά από το εξωτερικό ούτε στη συλλογή απορριμμάτων δεν μπορούν να βρουν δουλειά και μεταναστεύουν. Όσο για τη διατροφή οι δύο πρώτοι οικονομικοί τομείς που θα ευνοηθούν από το εθνικό νόμισμα, θα αυξήσουν τις εργασίες, θα ανοίξουν χιλιάδες δουλειές είναι ο τουρισμός και η αγροτική οικονομία».
Αλήθεια τι νομίζετε ότι «παίχθηκε» στην Κύπρο; Γιατί οι Κύπριοι τελικά μετά το «όχι» δεν επέστρεψαν στη λίρα…
«Γιατί απλούστατα δεν είχαν ετοιμάσει Σχέδιο Β’. Όπως δεν έχει ετοιμάσει και η Ελλάδα. Η Κύπρος ξεκίνησε με τους ισχυρότερους οιωνούς: την καθολική απόρριψη των όρων της τρόικα από την κυπριακή βουλή. Και σε μια βδομάδα «διαπραγματεύσεων» κατέληξε σε ακόμα πιο βαριά λύση από την πρώτη. Η Ευρωζώνη χρησιμοποίησε το όπλο της διακοπής της ρευστότητας, που ο μόνος τρόπος να εξουδετερωθεί είναι η αποχώρηση από το ευρώ και η έκδοση εθνικού νομίσματος.
Οι απόψεις της κυβέρνησης ότι «μπορούμε να ολοκληρώσουμε το μνημόνιο μέσα στην Ευρωζώνη» και της αντιπολίτευσης ότι «μπορούμε να καταργήσουμε το μνημόνιο μέσα στην Ευρωζώνη» είναι στον αέρα, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, υπαγορεύονται από ψηφοθηρικούς λόγους και εξαπατούν τον ελληνικό λαό. Η κοινή, επίσημα και επανειλημμένα διατυπωμένη από τις ηγεσίες τους θέση ότι «η έξοδος από το ευρώ αποτελεί εθνική καταστροφή» έχει απαγορεύσει στην Ελλάδα να έχει ένα επεξεργασμένο Σχέδιο Β΄ που περιλαμβάνει την έκδοση του εθνικού νομίσματος.
Στην Κύπρο η απουσία του Σχεδίου Β΄ αποδείχθηκε να έχει μοιραίες συνέπειες, που αναγνωρίζονται, δυστυχώς εκ των υστέρων, από όλη την κυπριακή κοινωνία».
Μήπως τελικά ο Τσόμσκι για ακόμα μια φορά δικαιώνεται σε θέματα χειραγώγησης κοινής γνώμης και λαών πρεσβεύοντας την τεχνική πρώτα της δημιουργίας ενός προβλήματος και έπειτα την εξεύρεση της λύσης που μας βολεύει;
«Ναι. Και σε αυτό συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό οι πολιτικές δυνάμεις, δημιουργώντας σύγχυση και προσδοκίες για «εύκολες λύσεις» που δεν είναι δυνατή.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Δεν υπάρχει άλλη στιγμή για χάσιμο. Ας μιλήσουμε επιτέλους μεταξύ μας με ειλικρίνεια. Ας αναγνωρίσουμε όλοι, με βάση όχι υποθέσεις αλλά τα πειστήρια του εγκλήματος κατά της Κύπρου, ότι δύο δρόμοι υπάρχουν μπροστά μας.
Το Σχέδιο Α΄ εντός Ευρωζώνης, που γνωρίζουμε τις άγριες και βάρβαρες συνέπειες του.
Και το Σχέδιο Β΄ με εθνικό νόμισμα που μπορεί να οδηγήσει σε γρήγορη ανασυγκρότηση εφόσον είναι συλλογικό, εμπνέει την κοινωνία, στηρίζεται σε δημοκρατικούς θεσμούς και έντιμους ανθρώπους».
