Με το σύνθημα «Η αδιαφορία είναι η μεγαλύτερη αναπηρία - ελεύθερες ράμπες και χώροι στάθμευσης Ατόμων με Αναπηρία» οι πρόσκοποι και οι ανιχνευτές του 5ου Συστήματος Λάρισας (με αφορμή την 3η Δεκέμβρη την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία), βγήκαν στους δρόμους της πόλης για να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους κατοίκους της για μια τόσο απερίσκεπτη απλή συνήθεια που δημιουργεί όμως προβλήματα σε μια μερίδα συμπολιτών μας.
Η 3η Δεκεμβρίου ορίσθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. από το 1992. Η απόφαση αυτή αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τους συνανθρώπους μας με αναπηρία, την άρση των εις βάρος των αποκλεισμών, καθώς και την κατανόηση εκ μέρους όλων μας, ότι αποτελεί θεμελιώδη ηθική υποχρέωσή μας η ισότιμη ένταξή τους σε όλο το εύρος δράσεων της κοινωνίας. Οι αξίες μας, το ήθος μας και ο πολιτισμός μας κρίνονται και αξιολογούνται από την ποιότητα της ζωής, από την αξιοπρέπεια της εργασίας και από την αρμονική ενσωμάτωση στην κοινωνία των συγκεκριμένων συμπολιτών μας. Η αγάπη, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός όλων μας προς τους συμπολίτες μας με αναπηρία δεν πρέπει να εκφράζεται μόνο κατά τη συγκεκριμένη ημέρα αλλά αντίθετα πρέπει να καταδεικνύεται έμπρακτα και καθημερινά. Σε σχετική ανακοίνωση των ανιχνευτών του 5ου συστήματος Λάρισας αναφέρεται «Κάθε άνθρωπος είναι φτιαγμένος -από τη φύση του- να κοιτά ψηλά, να οραματίζεται και να προσπαθεί ν’ αγγίξει το όνειρό του. Για να το πετύχει, όμως, χρειάζεται φτερά που θα τον βοηθήσουν να φτάσει γρηγορότερα και ευκολότερα. Τα φτερά είναι οι ικανότητες του καθενός. Κάποιοι, όμως, έχουν μικρότερα φτερά και νιώθουν διαφορετικοί. Παρ’ όλ’ αυτά, μπορούν κι εκείνοι ν’ ανέβουν ψηλά – απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο ν’ ανοίγουν τα φτερά τους και να πετούν όλο και πιο ψηλά. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν τα δικά τους μοναδικά και ιδιαίτερα φτερά. Το πέταγμά τους γίνεται ομορφότερο όταν οι άλλοι τους χαϊδεύουν απαλά τα φτερά και πετούν μαζί τους. Ας αρχίσουμε από σήμερα τουλάχιστον να σεβόμαστε τα δικαιώματα των ατόμων αυτών στις καθημερινές μας δραστηριότητες. Ας μας γίνει επιτέλους συνείδηση ότι οι άνθρωποι αυτοί, είναι σαν εμάς, αλλά με κάποιες ιδιαιτερότητες, ίσως τότε σαν κοινωνία αναβαθμιστούμε».
