Της Σοφίας Ορφανιώτη
Κατηφορίζοντας από το κέντρο της πόλης την οδό Ολύμπου, συναντά κανείς ένα κατάστημα που πουλά λίγο διαφορετικά... πράγματα. Γκλίτσες, σέλες, λουριά, κουδούνια, καπίστρια, χαλινά, μπαλτάδες, κυπριά, μαχαίρια, γιορντάνια.
Είναι είδη που δεν τα βρίσκεις πια εύκολα και κυρίως δεν έχουν ευρύ αγοραστικό κοινό.
Το κατάστημα ανήκει σήμερα στον κ. Δημήτρη Μπακρατσά, αν και λειτουργεί από το 1953, από τον παππού, πέρασε στον πατέρα και τώρα στον εγγονό της οικογένειας. Το μαγαζί είναι ασφυκτικά γεμάτο με πράγματα που για πολλούς ίσως και να μην είναι χρήσιμα, για κάποιους άλλους όμως αποτελούν πολύτιμο κομμάτι της δουλειάς τους.
Κτηνοτρόφοι αλλά και κυνηγοί, είναι οι σταθεροί πελάτες του καταστήματος, αγοράζουν αντικείμενα για τα ζώα τους, τα οποία είναι χειροποίητα και ως εκ τούτου κοστίζουν λίγο παραπάνω.
Περιλαίμια για τα σκυλιά, αλλά και κουδούνια για τα πρόβατα και τις αγελάδες αγοράζουν οι μερακλήδες κτηνοτρόφοι και κυνηγοί, ενώ από τις πιο συχνές αγορές, όπως επισημαίνει ο κ. Μπακρατσάς, είναι σήμερα και οι γκλίτσες που χρησιμοποιούνται κατά κόρον από αρκετούς για περπάτημα, αλλά και για ανάβαση στο βουνό.
«Τις προηγούμενες δεκαετίες που η κτηνοτροφία ήταν σε «καλύτερη μοίρα» και οι κτηνοτρόφοι σε πιο ανθηρή οικονομική κατάσταση, οι αγορές γίνονταν με μεγαλύτερη συχνότητα, τώρα πια έχουν λιγοστέψει», ενώ στην ανάγκη δε λείπουν και τα βερεσέ», θα πει ο κ. Μπακρατσάς.
Η αγοραστική κίνηση σε όλα αυτά τα είδη, που τελούν πια υπό εξαφάνιση έπεσε κατά 20%, οπότε και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος για να «ρεφάρει», όπως λέει και ο ίδιος με χαμόγελο, έχει προσθέσει στον χώρο προς πώληση χειροποίητα ξύλινα σκεύη για την πιο απαιτητική νοικοκυρά.
ΔΙΣΚΟΙ ΒΙΝΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΣΕΤΕΣ!
Λίγο παρακάτω επί της οδού Ολύμπου, άλλο ένα κατάστημα μας γυρνά λίγες δεκαετίες πίσω, τότε που για να ακούσουμε μουσική, αγοράζαμε κασέτες και ακόμη πιο παλιά όταν χρησιμοποιούσαμε τους δίσκους βινυλίου στα πικ απ.
Καθώς μπαίνεις στον χώρο του μαγαζιού ακούς στη διαπασών τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη, αλλά και κλαρίνα για εναλλαγή!
Κάποιοι παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας και την είσοδο στη ζωή μας του You Tube, επιμένουν παραδοσιακά. Απολαμβάνουν την ελληνική μουσική μέσα από κασέτες και αρνούνται πεισματικά να κατεβάσουν κάποιο τραγούδι από το internet.
Οι παραγγελίες κυρίως παλιών τραγουδιών, γίνονται σε καθημερινή βάση στο κατάστημα του κ. Αθανάσιου Καλούση, που βρίσκεται εκεί 35 χρόνια.
Χρόνια πελάτης του παλιού δισκάδικου της Λάρισας, ο 66χρονος Νίκος Δηλόπουλος που ζει τον μισό σχεδόν χρόνο στην Γερμανία, οπότε όπως λέει ο ίδιος στην «Ε» εφοδιάζεται τακτικά με κασέτες και c.d, που έχουν τραγούδια των αγαπημένων του καλλιτεχνών.
Ένα από αυτά που το ζητά εναγωνίως από τον κ. Θανάση είναι και το «Μαυρομάνικο μαχαίρι είναι η αγάπη σου» του αείμνηστου Καζαντζίδη.
Αλλά και ο νεαρός Αργύρης από την Αγιά που δουλεύει ως d.j, αγοράζει όπως λέει c.d μόνο από καταστήματα και δεν κατεβάζει τα τραγούδια από το ιντερνέτ, γιατί καταδικάζει απλά με τον τρόπο αυτό την πειρατεία.
ΔΙΣΚΟΣ ΒΙΝΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣ 100 ΕΥΡΩ!
Το κατάστημα του κ. Καλούση μετρά μόλις λίγα τετραγωνικά μέτρα, είναι όμως ένας τεράστιος μουσικός θησαυρός, αφού εκεί μπορεί να βρει κανείς πάνω από 50.000 κομμάτια, από κασέτες, δίσκους και c.d.
Το κατάστημα του είναι ένας χώρος που συναντώνται οι φίλοι της μουσικής, που έχουν φτιάξει όλα αυτά τα χρόνια μια ευχάριστη παρέα. Λένε τα νέα της ημέρας, τραγουδούν, κάνουν πλάκες με το δικό τους γνώριμο τρόπο...
Και φυσικά πέρα από τους «παλιομοδίτες» της ελληνικής μουσικής, υπάρχουν και οι συλλέκτες δίσκων βινυλίου που τους αναζητούν σε όλη την Ελλάδα.
Μάλιστα θυμάται χαρακτηριστικά ο κ. Καλούσης ότι πούλησε ένα δίσκο του Σαββόπουλου σε συλλέκτη στην Αθήνα προς 100 ευρώ.
Τα ράφια στο μαγαζί του κ. Θανάση «αγκομαχούν», ακόμη και στο πατάρι υπάρχουν κούτες σκονισμένες απ’ το χρόνο με κασέτες. Ψάχνοντας εκεί βρίσκει μία με τραγούδια του Βίρβου, αλλά και του Ξαρχάκου, του Θεοδωράκη, της Αρλέτας, της Κανελλίδου, ξέρει όλα τα τραγούδια απ’ έξω.
Αν και η αγοραστική κίνηση έπεσε δραματικά τα τελευταία χρόνια αγγίζοντας το 70%, ωστόσο ούτε μια στιγμή δεν του πέρασε απ’ το μυαλό να κλείσει το μαγαζί.
Οι φίλοι είναι πάντα κοντά του και με την παρέα και τα ανέκδοτα τους, τον κρατούν ζωηρή συντροφιά, τις ώρες που είναι εκεί μαζεμένοι.
Ο κ. Θανάσης έχει και καλλιτεχνική φλέβα, παίζει κιθάρα και τραγουδά σε διάφορες εκδηλώσεις, οπότε ο χώρος του μαγαζιού για κείνον είναι συνάμα και χώρος προβών πριν από κάθε καλλιτεχνικό γεγονός...
