Αφορμή, ήταν μια ακόμα εμφάνιση στο Ηρώο και δημόσια καταγγελία του φασισμού, για τον Αθανάσιο Ριζάκη, πρόεδρο της Ένωσης Αναπήρων και Θυμάτων της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, ο οποίος δηλώνει, επιτατικά, απλά υπεύθυνος και εκπρόσωπός τους. Όμως η κουβέντα έγινε για την καθημερινότητα, τα προβλήματα από την περικοπή των συντάξεων στις άγαμες θυγατέρες αναπήρων, την άγνοια των νεότερων για την ιστορία του Αλβανικού Επους και της Εθνικής Αντίστασης και την έλλειψη ελάχιστου σεβασμού από τους νεότερους. Ακόμα και για τους δύο δολοφονημένους της Χρυσής Αυγής, έχει να πει ο 88χρονος, που δηλώνει συγκινημένος από τα λόγια του πατέρα ενός εκ των δολοφονημένων και τονίζει ότι «τα παιδιά αυτά ήταν αθώα...». Στην «Ε» ανέφερε τα εξής: «Επειδή βγαίνω στο Ηρώο και μιλάω, δεν θέλω να νομίζουν μερικοί ότι το κάνω για σκοπιμότητες και για επίδειξη. Όταν μιλώ αναφέρομαι στους ανάπηρους πολέμου και στην κατάντια του ελληνικού λαού. Οι ανάπηροι έχουν σοβαρό πρόβλημα.
Εκτός από τα χαράτσια, τις μειώσεις, με τα περίπτερα κλπ. έχουμε και το πρόβλημα με τις περικοπές στις θυγατέρες των αναπήρων. Το κράτος, παλιά δεν είχε λεφτά για τους ανάπηρους πολέμου και τους έδωσε το περίπτερο. Αυτές οι κόρες, που πολλές έμειναν ανύπαντρες υπηρετώντας τον πατέρα και σε πολλές περιπτώσεις χωρίς να ζει η μητέρα, παίρνουν ένα επίδομα γύρω στα 483 ευρώ. Μετά από τόσα χρόνια τα έκοψαν όλα. Έρχονται εδώ στο γραφείο και κλαίνε. Σε όλη την Ελλάδα είναι 1550 άτομα αυτά, συνολικό ποσό για το κράτος 750.000 ευρώ τον μήνα. Αυτό είναι το κοινωνικό κράτος και το κράτος δικαίου;
Από πού έχουν το πλεόνασμα στον προϋπολογισμό; Από αυτές τις περικοπές;
Επίσης, για τα ζητήματα περίθαλψης. Είμαι 88 χρόνων, πήγα να πάρω φάρμακα και πλήρωσα 45 ευρώ, κάθε μέρα χρειαζόμαστε φάρμακα, πώς θα τα εξασφαλίσουμε; Έβαλε η κυβέρνηση τον κ. Γεωργιάδη υπουργό Υγείας. Δεν είχε άλλους να βάλει, πιο ειδικούς στον χώρο της υγείας. Τι ξέρει ο κ. Γεωργιάδης από την υγεία; Φτάσαμε να μπαίνουμε στις λίστες με τα χρωστούμενα των φαρμακείων.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Από την άλλη η νεολαία δεν ξέρει τίποτα από την ιστορία της χώρας και την πιο πρόσφατη. Ούτε για την Εθνική Αντίσταση γνωρίζουν. Την ημέρα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου, επιστρέφοντας από το Ηρώο στο Φρούριο, μαζί με συμπολεμιστή του αλβανικού πολέμου ρωτήσαμε νεολαίους που κάθονταν στις καφετέριες. Ρωτήσαμε γύρω στα 70 παιδιά, που κάθονταν ομαδικά σε παρέες, τι γιορτάζαμε. Κανένας δεν ήξερε για την 28η Οκτωβρίου. Μόνο ένας σε μια παρέα είπε, ότι η επέτειος αφορά την απελευθέρωση από τους... Τούρκους! Ρωτήστε τους νέους έξω, τι είναι Εθνική Αντίσταση, τι ήταν το ελληνοαλβανικό μέτωπο, τι ήταν ο ΕΛ.ΑΣ. Δεν ξέρουν, τίποτα. Στα σχολεία πέντε κουβέντες, κάθε φορά και αυτό είναι.
Πόσες λοβιτούρες και κομπίνες σε βάρος του δημοσίου έγιναν και γίνονται; Εκτός του Τσοχατζόπουλου, δικάστηκε κανένας; Δεν βγήκε κάποια φορά ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών, να μας πουν, ότι αυτό τον μήνα εισπράξαμε ως χώρα τόσα και ξοδέψαμε τόσα. Ώστε να ξέρουν οι Έλληνες πού πάνε τα λεφτά. Είμαστε στο σκοτάδι. Δεν ξέρουμε τι πληρώνουμε...Τα λέω και μερικοί με παραμερίζουν και δεν μου μιλούν.
Εμείς μείναμε λίγοι, θα φύγουμε. Τα περιθώρια είναι πολύ λίγα, πλέον. Ζούμε την ώρα και όχι την ημέρα. Κανείς δεν λογαριάζει ότι πολεμήσαμε για την πατρίδα. Πήγα μια φορά στο γιατρό και συνάντησα μια κυρία και της ζήτησα προτεραιότητα, γιατί είμαι ανάπηρος πολέμου. Κι εκείνη μου απάντησε, «ποιος σας είπε να πολεμήσετε!» Τι να περιμένουμε, λοιπόν; Σεβασμό και εκτίμηση; Πώς θα σε εκτιμήσει η νεολαία όταν δεν ξέρει τι θα πει πόλεμος, αναπηρία, φασισμός, ναζισμός. Δεν τα ξέρει, γιατί δεν της τα δίδαξαν. Δεν θέλησαν να τους διδάξουν την ιστορία του ΕΛΑΣ, αλλά και της Εθνικής Αντίστασης. Ήταν σκοπιμότητες.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Σχετικά με τα παιδιά της Χρυσής Αυγής, που δολοφονήθηκαν στην Αθήνα, αυτό ξεκίνησε από τη δολοφονία του Φύσσα. Αυτά τα παιδιά που δολοφονήθηκαν, λέω ότι μπορεί να μην ήταν και ναζιστές. Πολλά παιδιά δεν ξέρουν τι θα πει φασισμός και ναζισμός. Αυτά όλα μπορεί να είναι στημένα, για να βγουν κάποιοι από τη «λάσπη», βάζουν ανθρώπους να εκτελούν. Το έκανε και ο Χίτλερ, πριν ανέβει στην εξουσία. Μπορεί να είναι και προβοκάτσια. Πάντως, είναι αδικία να χαθεί ένα παιδί. Διάβαζα τις δηλώσεις του πατέρα του ενός και δάκρυσα. Έχασα και εγώ γιο στα σκλαβοπάζαρα στη Γερμανία. Ήταν 30 χρονών και τον έφερα και τον έθαψα στην Ελλάδα. Ξέρω τι θα πει πόνος των γονιών, να αναθρέψεις ένα παιδί, με τη φτώχεια σου και μετά να μην έχει δουλειά. Ίσως κι αυτό να ήταν η αιτία που πήγαν στη Χρυσή Αυγή, να πάρουν και κάποια χρήματα. Τα παιδιά είναι αθώα, δεν ξέρουν...».
Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
