Η κ. Γερακούδη πρότεινε τα εξής: «Γραφειοκρατία: Τη γραφειοκρατία τη ζούμε και ξέρουμε πως αναπαράγει διαδικασίες διαφθοράς και αδιαφάνειας. Χρειάζεται απλοποίηση όλων των διαδικασιών και επεξεργασία νέου θεσμικού πλαισίου, που θα αφορά τη σχέση του υπαλλήλου με τον πολίτη.
Λιγότερες υπογραφές, λιγότερα δικαιολογητικά, λιγότερες επαφές των αιτουμένων με υπαλλήλους θα σημάνει και μικρότερο κίνδυνο εμπλοκής σε καταστάσεις διαπλοκής.
Τήρηση των απλών διαδικασιών της προτεραιότητας με βάση το πρωτόκολλο για όλες τις περιπτώσεις με εξαίρεση ίσως κάποιες που εκ των πραγμάτων μπορεί να χρειάζονται άμεσες αποφάσεις. Η λογική του έχω γνωστό για να προηγηθεί η εξέταση του θέματός μου, πρέπει να αποτελέσει οριστικό παρελθόν.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει διακίνηση χρήματος να μην υπάρχει εμπλοκή υπαλλήλων της υπηρεσίας.
-Αλληλοεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες: Η επανεξέταση των αρμοδιοτήτων των δύο βαθμών Αυτοδιοίκησης αλλά και αυτών της Αποκεντρωμένης νομίζω πως είναι απαραίτητη, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με την επικάλυψη αρμοδιοτήτων. Αυτή παράγει επιπλέον γραφειοκρατία, ακόμη περισσότερη ταλαιπωρία για τους πολίτες και αναποτελεσματικότητα σε πολλές περιπτώσεις.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά.
Θα μπορούσε για παράδειγμα να υπάρξει παρατηρητήριο τιμών για τα προϊόντα που προμηθεύονται οι Δήμοι;
Πως θα αποφύγουμε τη διαδικασία αγορών με απευθείας αναθέσεις και χωρίς διαγωνισμούς με τη διαδικασία του κατεπείγοντος;
Προκειμένου όμως να αξιοποιηθεί παραγωγικά και αποτελεσματικά και το τελευταίο ευρώ, είτε προέρχεται από εθνικούς πόρους είτε από ευρωπαϊκούς, και να σταματήσουν φαινόμενα εναρμονισμένων πρακτικών στις δημοπρατήσεις, επιβάλλεται η ριζική αναθεώρηση της σχετικής νομοθεσίας και η πλήρης διασφάλιση της διαφάνειας και των κανόνων του ανταγωνισμού στο χώρο των δημοσίων έργων. Επιβάλλεται, επίσης, η ριζική αναθεώρηση των εξωπραγματικών, σήμερα, τιμολογίων υλικών και εργασιών, ώστε ο προϋπολογισμός κάθε έργου να βρίσκεται σε αντιστοιχία με την πραγματικότητα της αγοράς. Είναι πια καιρός το σύνολο της νομοθεσίας που διέπει το σχεδιασμό, τη μελέτη, τη δημοπράτηση και την κατασκευή των δημοσίων έργων στη χώρα μας να εναρμονιστεί με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Τέλος νομίζω ότι για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες οφείλουμε να συμφωνήσουμε:
Στην αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τους επίορκους υπαλλήλους
Στον αναδρομικό έλεγχο του πόθεν έσχες όλων όσων διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από συγκεκριμένες θέσεις ευθύνης.
Ο αγώνας για τη διασφάλιση της διαφάνειας δεν μπορεί να πάρει χαρακτηριστικά μαζικού πογκρόμ κατά πάντων.
Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και των αιρετών δεν έχουν σχέση – απολύτως καμία – με πρακτικές αδιαφάνειας και συναλλαγής. Οι ελάχιστοι επίορκοι δεν μπορεί να χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία και να αμαυρώνουν συνειδήσεις. Επιμένω σε αυτό γιατί υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να χάσουμε την ουσία και να καταλήξουμε να κυνηγάμε ανεμόμυλους, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουμε τις αδυναμίες των ελεγκτικών οργάνων».
