ΤΥΡΝΑΒΟΣ (Γραφείο «Ε»)
Του Κώστα Τσόλα
Είναι 89 χρόνων σήμερα, από τους πλέον δυναμικούς ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας του Τυρνάβου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, αφού γεννήθηκε και μεγάλωσε στο μαρτυρικό Δομένικο. Διετέλεσε πρόεδρος του συλλόγου Συνταξιούχων ΙΚΑ Τυρνάβου και περιχώρων δεκαεφτά χρόνια, του οποίου σήμερα είναι σήμερα επίτιμος πρόεδρος.
Ο λόγος για τον αειθαλή κ. Θανάση Τσικριτσή ο οποίος σήμερα, εν έτει 2013 απολαμβάνοντας το τσιπουράκι του θυμάται ιστορίες μιας ζωής. Από τον πόλεμο του 1940, την Κατοχή, την εισβολή των Ιταλών κατακτητών στο Δομένικο το 1943 όπου αμούστακο παιδί η χήρα μητέρα του τον έκρυψε στα γυναικόπαιδα και γλίτωσε την εκτέλεση στο «Καυκάκι».
Διετέλεσε για λίγα χρόνια χωροφύλακας άνευ θητείας, αλλά εκείνη η εργασία που τον κατέκτησε και εργάστηκε εκεί για 36 χρόνια ήταν η θέση του ελεγκτή του ΚΤΕΛ Λάρισας από το 1950 μέχρι και το 1986 με ευθύνη τη γραμμή Ελασσόνας, δρομολόγια φυσικά από την παλιά εθνική οδό Λάρισας - Γρεβενών μέχρι τη Δεσκάτη και γενικότερα στα χωριά όλης της περιφέρειας Ελασσόνας.
Οι ιστορίες που έχει να διηγηθεί ως ελεγκτής ο κ. Τσικριτσής είναι πολλές. Το 1950 και μέχρι το 1965 το ΚΤΕΛ δεν ήταν ενιαίο αλλά υπήρχαν ξεχωριστές γραμμές. Το 1952 ιδρύθηκε το ενιαίο 15ο ΚΤΕΛ Λάρισας για ολόκληρο το νομό, ένα από τα πρώτα και δυναμικότερα ΚΤΕΛ πανελλαδικά.
Ο κ. Τσικριτσής υπήρξε αυστηρός στη δουλειά του υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της επιχείρησης από ορισμένους τότε οδηγούς ή εισπράκτορες. Γνώριζε όμως και σε ποιες περιπτώσεις έπρεπε να είναι διαλλακτικός και να μην επιβάλλει σκληρές ποινές.
Ρωτήσαμε τον κ. Τσικριτσή ποια ήταν η δουλειά και η ευθύνη του ελεγκτή εκείνης της εποχής των δεκαετιών του 1950, 1960, τα πρώτα χρόνια της δουλειάς του και τι θυμάται από εκείνα τα χρόνια;
Ο αειθαλής 89χρονος απαντά λέγοντας ότι η δουλειά του τότε ελεγκτή και του σημερινού είναι γενικά ίδια, οι συνθήκες όμως τότε ήταν πολύ πιο δύσκολες. Τα λεωφορεία παλιάς τεχνολογίας, σήμερα αν υπάρχουν είναι μόνο ως αντίκες και μακάρι να έχουν φυλαχτεί κάποια γιατί έχουν ιστορία. Τα λεωφορεία με τη μηχανή μπροστά ήταν 19 και 24 θέσεων. Τα 19άρια ήταν σε γραμμές δύσβατες με στενούς δρόμους με κλειστές στροφές και χωρίς ασφαλτόστρωση δρόμους φυσικά.
Στην αρμοδιότητά του η ήταν η κύρια γραμμή Λάρισα - Ελασσόνα και αντίστροφα με συχνά δρομολόγια, αλλά όχι φυσικά όπως σήμερα. Η διαδρομή από την παλαιά εθνική οδό όπου ο δρόμος ήταν ασφαλτοστρωμένος αφού τότε ήταν τμήμα της εθνικής οδού Αθήνας Θεσσαλονίκης, μέχρι να ανοιχθούν τα Τέμπη. Η διάρκεια της διαδρομής ήταν τότε σχεδόν δύο ώρες.
Από τα χωριά της Ποταμιάς, δηλαδή Μεγάλο Ελευθεροχώρι, Βλαχογιάννι κ.λπ. οι επιβάτες έβγαιναν με τα πόδια στη διασταύρωση Μεσοχωρίου. Μάλιστα όταν ήταν η εποχή της συλλογής του βαμβακιού στο κάμπο γυναίκες άνδρες κατέβαιναν στις διασταυρώσεις – στάσεις όπου εκείνοι που θα έμεναν μεγάλο διάστημα για την εργασία φόρτωναν πάνω στο λεωφορείο ακόμα και τα κρεβάτια τους.
Πολλές ώρες και ιστορίες για τα 36 του χρόνια στο ΚΤΕΛ θα μπορούσε να αφηγείται ο κ. Τσικριτσής.
Άλλο ένα περιστατικό, κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’60 είναι το γεγονός ότι ένας μεσίτης καπνών πήρε το λεωφορείο και κατέβηκε στη στάση για Μεγάλο Ελευθεροχώρι με 195.000 δραχμές μαζί του για να πληρώσει τους καπνοπαραγωγούς του χωριού. Εκεί του έπεσαν τα χρήματα, δέμα ολόκληρο. Ευτυχώς ο κ. Θανάσης Τσικριτσής μετά από τον έλεγχο στο λεωφορείο, κατεβαίνοντας από αυτό βρήκε το δέμα με τα χρήματα. «Τότε με τόσα χρήματα αγόραζες τρία διαμερίσματα στη Λάρισα, και συνεχίζει χαριτολογώντας τώρα με την κρίση μπορεί και τέσσερα». Στη στάση ερημιά και όμως εκείνος δεν δίστασε και από την πρώτη στιγμή σκεπτόμενος όχι μόνο τα μεσίτη, αλλά και τους δεκάδες παραγωγούς που περίμεναν να πληρωθούν τα χρήματα σοδειάς μιας χρονιάς.
Αμέσως πήγε στον αστυνομικό σταθμό Βλαχογιαννίου και παρέδωσε τα χρήματα. Βλέποντας την τιμιότητα του ελεγκτή ο καπνέμπορος τον ειδοποίησε και πήγε στο Βόλο και για την τιμιότητά του έδωσε τα νόμιμα εύρετρα στο διπλό. Μάλιστα για την τιμιότητά του πρόσφερε και εργασία αλλά ο κ. Τσικριτσής δεν άλλαζε με τίποτα τη θέση του στο ΚΤΕΛ.
Σήμερα συνταξιούχος από το 1986 ευχαριστεί το ΚΤΕΛ και όλες τις διοικήσεις για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του και χαίρεται που βλέπει το ΚΤΕΛ νομού Λάρισας όλα τα χρόνια να έχει συνεχώς ανοδική πορεία και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια να είναι από τα πρώτα ΚΤΕΛ πανελλαδικά.
Ο κ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΝΔΗΛΑΣ
Μιλώντας για τον αειθαλή Θανάση Τσικριτσή ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ κ. Βασίλης Μανδηλάς μας είπε: «Τον Θαναση Τσικριτσή τον θυμάμαι από τότε που ήμουν ακόμη μικρό παιδί και πρόεδρος του ΚΤΕΛ ήταν ο πατέρας μου Λάσκαρης Ν. Μανδηλάς. Ήταν πράγματι από τους καλύτερους εργαζόμενους του ΚΤΕΛ και ως προς τον χαρακτήρα και την εργατικότητά του και έχαιρε της εκτίμησης όλων των συναδέλφων του. Εγώ τον πρόλαβα ελεγκτή στη θητεία μου ως διοικητικός σύμβουλος από το 1982 έως το 1986, χρονιά κατά την οποία συνταξιοδοτήθηκε και διατηρώ άριστες εντυπώσεις από την απόδοσή του στη δουλειά. Θέλω επίσης να σημειώσω ότι ήταν και πολύ καλός κυνηγός και μάλιστα άριστος σκοπευτής».
