Τη μνήμη των 54 κατοίκων του Πλατυκάμπου, της Γαλήνης, του Μελισσοχωρίου και της Γλαύκης, που δολοφονήθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στις 13 Οκτωβρίου του 1943, τίμησε χθες στον Πλατύκαμπο, ο Δήμος Κιλελέρ, με ειδική εκδήλωση, στο χώρο του μνημείου της πλατείας Εθνικής Αντίστασης.
Το πρωί τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και προσκλητήριο νεκρών.
Αναφερόμενος στα γεγονότα της εποχής και στο μήνυμα της θυσίας των εκτελεσθέντων ο διευθυντής του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πλατυκάμπου, κ. Δημήτρης Μπαμπαλιούτας, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Εκείνη τη θλιβερή για το χωριό μας μέρα οι Γερμανικές δυνάμεις κατοχής αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αντίποινα για τη συμμετοχή συμπολιτών μας αντιστασιακών σε σαμποτάζ στο αεροδρόμιο Λάρισας, όπου οι κατοχικές δυνάμεις διατηρούσαν εγκαταστάσεις. Τα μαζικά αντίποινα έναντι αμάχων ήταν διαδεδομένη πρακτική των ναζί και χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε φασιστικού καθεστώτος και αποσκοπούσε στο να κάμψει τη συμμετοχή του κόσμου σε αντιστασιακές πράξεις και να περιορίσει την άμεση και έμμεση υποστήριξη που οι άμαχοι παρείχαν προς τα ένοπλα σώματα της αντίστασης.
Όμως, η ωμή βία του φασισμού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να νικήσει τις δυνάμεις του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Δεν μπορεί να ακυρώσει τον άνθρωπο, δεν μπορεί να του φράξει το δρόμο για τον περαιτέρω εξανθρωπισμό του, δεν μπορεί να τον κρατήσει στη ζωώδη κατάσταση. Γιατί αυτό είναι ο φασισμός: βία, αίμα, τρόμος και φρίκη.
Αυτοί που εκτελούσαν τα σαμποτάζ δεν ήταν απρόσιτοι υπερήρωες ενός άλλου κόσμου. Ήταν απλοί καθημερινοί άνθρωποι που τη μια στιγμή όργωναν το χωράφι τους και την άλλη ζώνονταν τα όπλα, έπαιρναν τα βουνά και κατάφερναν καίρια πλήγματα στον κατακτητή. Το μένος των κατακτητών, λοιπόν, για ένα σαμποτάζ αυτών των ανταρτών, πλήρωσαν τα θύματα που σήμερα μνημονεύουμε και των οποίων τα ονόματα βρίσκονται γραμμένα στη μαρμάρινη στήλη που είναι μπροστά μας αλλά και συγχρόνως στα αιώνια κατάστιχα της ιστορίας.
Πολεμήσαμε οι Έλληνες και το πληρώσαμε πολύ ακριβά, όπως αξίζει σε ελεύθερους ανθρώπους. Η χώρα καταστράφηκε οικονομικά, ερήμωσε η ύπαιθρος, έχασε 350.000 ανθρώπους. Η ιστορία διδάσκει ή πρέπει να μας κάνει να διδασκόμαστε. Εμείς είμαστε οι συγγραφείς και οι ηθοποιοί της ζωής μας. Συνάμα, έχουμε τεράστιες ευθύνες προς τη νέα γενιά. Ας μην ξεχνούμε ότι όλα αυτά που έχουμε είναι δανεικά από τα παιδιά μας και πρέπει να τα επιστρέψουμε και να τους παραδώσουμε έναν κόσμο ειρήνης, ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Σήμερα που φαίνεται ότι η ιστορία πάει να επαναληφθεί, με πράξεις βίας και μισαλλοδοξίας, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί ούτε ως τραγωδία ούτε ως φάρσα!
Η θυσία των συγχωριανών μας, δεν πήγε χαμένη και όσο τους θυμόμαστε και τους τιμούμε θα παραμένουν αθάνατοι, φωτεινό παράδειγμα για τους νεότερους, για ένα καλύτερο και ανθρωπινότερο μέλλον, για ένα μέλλον στο οποίο ο φασισμός δεν θα έχει καμία θέση ».
