Δρόμοι χαράχθηκαν μεν, αλλά δρόμοι δεν έγιναν ποτέ, σε δύο περιοχές του πρώην Δήμου Γιάννουλης (στον δρόμο για Αμπελώνα και στον δρόμο για Φαλάνη), οι οποίες αναπτύχθηκαν με νέες κατοικίες τα τελευταία χρόνια.
Βρίσκονται εντός σχεδίου πόλης και κάποιοι επένδυσαν σε αυτές, χωρίς όμως να γνωρίζουν ότι τελικά τα έργα υποδομής που έπρεπε να υλοποιήσει ο Δήμος, θα έμεναν στη μέση και θα τα παρατούσαν για χρόνια ημιτελή.
Χωματόδρομοι, κάνουν τη ζωή τους δύσκολη, λόγω της σκόνης, που είναι αναγκασμένοι να εισπνέουν καθημερινά, ενώ το δίκτυο αποχέτευσης δεν ξεκίνησε ποτέ να κατασκευάζεται.
Παράλληλα καταγγέλλουν ότι έντονη είναι η δυσοσμία από τα χόρτα που σαπίζουν στα οικόπεδα με βλάστηση, περιμετρικά των σπιτιών τους, κάποια εκ των οποίων, όπως υποστηρίζουν, είναι δημοτικά.
«Μας ξέχασαν... εδώ και πάνω από έξι χρόνια», καταγγέλλουν οι ίδιοι, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι πρόσφατα απευθύνθηκαν και πάλι σε αρμόδιο υπάλληλο του Δήμου Λαρισαίων στη Γιάννουλη και τους απάντησε ότι δεν προβλέπεται κανένα έργο σε αυτές τις περιοχές.
Αναφέρουν δε, ότι τίθεται θέμα υγείας των ανθρώπων που ζουν εκεί, καθότι ορισμένοι έχουν αναπνευστικά προβλήματα, ενώ τον προβληματισμό τους εκφράζουν παράλληλα και για την υγεία των παιδιών τους, που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να παίζουν μέσα στη σκόνη των χωματόδρομων.
Τη χρόνια αναμονή ασφαλτόστρωσης των δρόμων, δεν άντεξαν κάποιοι απ΄ αυτούς και πήραν την πρωτοβουλία να το κάνουν μόνοι τους. Ειδικότερα, κάτοικοι μιας γειτονιάς, ήρθαν σε συμφωνία να ασφαλτοστρώσουν ένα κομμάτι δρόμου, με δικά τους έξοδα, περί τα εκατό μέτρα, ο οποίος διέρχεται μπροστά από τα σπίτια τους.
Βέβαια αυτή την οικονομική δυνατότητα δεν την έχουν όλοι οι κάτοικοι των δύο περιοχών, αλλά δεν αποτελεί και υποχρέωση κανενός να ασφαλτοστρώνει δρόμους, ενώ παράλληλα πληρώνει δημοτικά τέλη για υποδομές.
«Υπάρχουμε κι εμείς, εδώ! Ξεχασμένοι δημότες Λάρισας, κάπου στην... άκρη της Γιάννουλης, ποιος μας δίνει σημασία! Λάρισα δεν είναι μόνο το κέντρο της, όπου για εκεί υπάρχουν λεφτά για έργα...», αναφέρουν με παράπονο.
Λ. ΚΙΣΣΑΒΟΥ
