Του Γιώργου Ρούστα
Φωτ. Βασ. Ντάμπλης
Εικόνες που δεν τιμούν την αισθητική της πόλης, με σπασμένες ξύλινες κατασκευές και απέραντο σκουπιδότοπο συναντά κανείς στο Αισθητικό(!) Άλσος της Λάρισας, ενώ η επιθυμία των Λαρισαίων να βρεθούν σε έναν μεγάλο πνεύμονα πρασίνου τους θερινούς μήνες, όποτε ο υδράργυρος χτυπά κόκκινο στην τσιμεντούπολη, ξαναφέρνει στην επιφάνεια την ανάγκη άμεσης ανακατασκευής του χώρου. Ενός χώρου που μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των ηλικιών, προσφέροντας κυρίως δροσιά και πολλές εναλλακτικές μορφές διασκέδασης, αφού σύμφωνα με τους γεωπόνους η θερμοκρασία εκεί είναι χαμηλότερη έως και 4 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με το κέντρο της πόλης.
Το Αισθητικό Άλσος τα τελευταία χρόνια έχει δεχθεί ανελέητα χτυπήματα, με πρώτο και κυρίαρχο τον καταστροφικό παγετό το 2001. Από τότε ο χρόνος έχει αφήσει ανεξίτηλα τα ίχνη του στο αλσύλλιο, με το απέραντο πράσινο του παρελθόντος να έχει αντικατασταθεί από το μόνιμο γκρι των γερασμένων δέντρων, ενώ οποιαδήποτε κατασκευή υπήρχε, έχει πλέον σκουριάσει.
Από την άλλη, η δημοτική αρχή Λάρισας, επικαλούμενη την οικονομική στενότητα, την έλλειψη προσωπικού και τις εποχές του Μνημονίου, σηκώνει τα χέρια ψηλά δηλώνοντας αδυναμία να αντεπεξέλθει ακόμη και στις στοιχειώδεις ανάγκες συντήρησης του χώρου, προκειμένου να αποφευχθούν ατυχήματα.
Και φυσικά η αδιαφορία και ο... ωχαδερφισμός των επισκεπτών έχουν επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση του Αισθητικού Άλσους, αφού ο χώρος εξελίχθηκε σε... χαρά των βανδάλων. Αυτοκίνητα που παραβιάζουν τη σχετική ένδειξη, εισέρχονται στο εσωτερικό του άλσους, παρκάροντας ακριβώς δίπλα από το τραπεζάκι του αναψυκτηρίου, στο οποίο θα καθίσουν, κάποιοι άλλοι στήνουν υπαίθριες ψησταριές όπου βρούνε και είναι ευτύχημα το γεγονός ότι δεν ξέσπασε μέχρι τώρα μια μεγάλη πυρκαγιά, η οποία θα αποτελείωνε το Άλσος.
ΤΟ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ
Το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η διαμάχη του Δήμου Λαρισαίων με τον ιδιοκτήτη του αναψυκτηρίου, ο οποίος βρίσκεται σε διαδικασία έξωσης. Ενδεχομένως αν δεν υπήρχε αυτή η διαμάχη, ο ιδιώτης θα μπορούσε να αντιμετωπίσει, με δικά του έξοδα και με στόχο αυτά να λειτουργήσουν ανταποδοτικά για την επιχείρησή του, τα όποια προβλήματα αισθητικής και ασφάλειας υπάρχουν.
Ο Δήμος Λαρισαίων προσέφυγε στα δικαστήρια με την αιτιολογία της παράβασης των όρων σύμβασης και απαίτησε τη βίαιη αποβολή του μισθωτή. Εκείνος με τη σειρά του προχώρησε σε αίτηση αναστολής της διοικητικής πράξης. Σύμφωνα με παράγοντες του Δήμου «η απόφαση του δικαστηρίου θα βγει το επόμενο διάστημα και αμέσως μετά το Αναψυκτήριο θα επαναδημοπρατηθεί».
Από την πλευρά του ο μισθωτής του Αναψυκτηρίου, μιλώντας στην «Ε» κάνει λόγο για «εγκληματική αμέλεια από πλευράς του Δήμου, αφού δεν έχουν ληφθεί ούτε τα απαραίτητα μέτρα πυροπροστασίας. Μέχρι τώρα εγώ και οι συνεργάτες μου καλούμαστε να υποκαταστήσουμε τους φύλακες, τους εργάτες καθαριότητας, τους συντηρητές κλπ. Ο Δήμος σταμάτησε να ασχολείται με το Αισθητικό Άλσος από το 2001, όταν αυτό χτυπήθηκε από τον παγετό. Από τότε δεν έχουν βάλει ούτε ένα καρφί. Το 2003 είχαν τοποθετήσει ένα νέο κεντρικό σύστημα άρδευσης, το οποίο ελλείψει συντήρησης δεν λειτούργησε αποτελεσματικά. Ακόμη και τα λιγοστά δέντρα που φυτεύτηκαν στέγνωσαν. Φέτος θυμήθηκαν να συντηρήσουν τα λάστιχα ποτίσματος. Όλες οι πόρτες εισόδου και οι περιφράξεις έχουν σκουριάσει και καταστραφεί, με αποτέλεσμα να εισέρχονται στον χώρο, πολλοί με τα αυτοκίνητά τους. Με δική μας πρωτοβουλία καθαρίζουμε και φωτίζουμε την λίμνη και τον χώρο περιμετρικά του αναψυκτηρίου. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να κόψουμε και την πυκνή βλάστηση που υπάρχει στον χώρο. Κι έρχεται τώρα ο Δήμος να μιλήσει για παράβαση των όρων της σύμβασης. Ας αποφασίσουν τα δικαστήρια».
ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ
Ο χρόνος για το Αισθητικό Άλσος σταμάτησε τον Δεκέμβριο του 2000, αρχές του 2001 όταν ο μεγάλος και πολυήμερος παγετός που χτύπησε τη Λάρισα, «έκαψε» όλο το πράσινο της πόλης και φυσικά την πλούσια βλάστηση του αλσυλλίου. Από τότε η δημοτική αρχή, λόγω της μεγάλης έκτασης του χώρου, μας είχε προετοιμάσει για τον μεγάλο χρόνο που απαιτείτο, ώστε το άλσος να καταστεί ξανά ο πνεύμονας πρασίνου για ολόκληρη την πόλη, ζητώντας από τους συμπολίτες να επιδείξουν υπομονή, αφού η προσπάθεια για την αναγέννησή του, θα ξεκινούσε από την αρχή. Επειδή όμως το κόστος για την ανασύνταξη του χώρου ήταν δυσβάσταχτο για τον Δήμο Λαρισαίων, επιχειρήθηκε η ένταξη του έργου σε κάποιο μεγάλο πρόγραμμα. Αρχικός στόχος ήταν το 2010 το πρόγραμμα «Μπαλτατζής» του ΥΠΑΑΤ, αλλά δυστυχώς η λαρισινή προσπάθεια δεν ευοδώθηκε, λόγω υψηλού κόστους. Στο κενό έπεσε πέρυσι και μια άλλη προσπάθεια, μέσω ολοκληρωμένης πρότασης για χρηματοδότηση με μισό εκατ. ευρώ από το Πράσινο Ταμείο του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την αναβάθμισή του. Μοιραία η τρίτη απόπειρα (ελπίζουμε και τυχερή) θα γίνει από τη νέα δημοτική αρχή του Απόστολου Καλογιάννη στο ΕΣΠΑ, ενώ οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν έτοιμες (επικαιροποιημένες) τις σχετικές μελέτες.
Η μελέτη της Γεωτεχνικής Υπηρεσίας, που συντάχθηκε στις 11 Μαρτίου 2014 προβλέπει την κοπή 30 γέρικων επικίνδυνων δέντρων, κυρίως λεύκες και τη φύτευση 500 νέων δέντρων, κυρίως πλατάνια, σφενδάμι αλλά και επιπλέον 1000 θάμνων. Ακόμη προβλέπεται η εγκατάσταση ηλεκτρονικού αυτόματου αρδευτικού δικτύου. Την άνοιξη η υπηρεσία προχώρησε σε κάποιες εργασίες συντήρησης του Άλσους, ώστε αυτό να καταστεί επισκέψιμο, αλλά όπως αποδεικνύεται το πρόχειρο λίφτινγκ δεν αρκεί για να κρύψει τις εικόνες εγκατάλειψης του χώρου. Από την πλευρά της η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου συνέταξε τη δική της μελέτη, η οποία προβλέπει την ανακαίνιση της λίμνης, την ανακατασκευή της παιδικής χαράς (αν και αυτή, μετά το δυστύχημα στην παιδική χαρά του Ελληνικού Αττικής και τις εντολές του ΥΠΕΣ είναι σε εξέλιξη), την ανακαίνιση του μικρού αμφιθεάτρου, ώστε να είναι εφικτή η διοργάνωση κάποιας εκδήλωσης, η διαμόρφωση διαδρόμων περιπάτου και φυσικά η τοποθέτηση νέων και σταθερών ξύλινων κατασκευών.
Κοινή πεποίθηση όλων των Λαρισαίων είναι πως πρέπει να βρεθεί άμεσα τρόπος συντήρησης του χώρου και εν συνεχεία χρηματοδότησης των νέων σχεδίων για την αναγέννηση του Αισθητικού Άλσους, το οποίο θα πρέπει να γνωρίσουν και οι νέες γενιές. Και να μη τι άλλο μια πόλη που διεκδίκησε φέτος να αναδειχθεί «Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης» το οφείλει στην ιστορία και στην υστεροφημία της.
