Του Δημήτρη Βάλλα
Ήταν η μοίρα που ήθελε το τρακτέρ αυτό να γίνει τρενάκι! Ένα τρενάκι που θα ήταν το μοναδικό που θα κατασκευαζόταν στην Ελλάδα από έναν Λαρισαίο μηχανουργό- τεχνίτη μετάλλων που έτσι αναζήτησε και αυτός μία διέξοδο στην κρίση…
Η ιστορία μόλις στο 10ο χιλιόμετρο Λάρισας-Θεσσαλονίκης, όπου ο Δημήτρης Γκαράς εδώ και πέντε χρόνια αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στην πατρίδα του, στην Ελλάδα…
Από την Κουλούρα, σε νυχτερινό σχολείο με δουλειά παράλληλα, έμαθε τέχνη και έπειτα φεύγει, μετανάστης στη Γερμανία. Εκεί στην πόλη Darmstadt, κοντά στη Φρανκφούρτη, αναλαμβάνει τεχνικός σε ένα μεγάλο εργοστάσιο που ασχολείται με κατασκευές από πατέντες ερασιτεχνών.
Πήγαιναν εκεί εφευρέτες και άνθρωποι με εμπνεύσεις και ζητούσαν την εκτέλεση και υλοποίηση των σχεδίων τους σε κατασκευές.
Στη Γερμανία έμεινε 16 χρόνια, έκανε οικογένεια και πριν από πέντε χρόνια ήρθε στην Ελλάδα ξεκινώντας να λειτουργεί μία μάνδρα με γεωργικά μηχανήματα και με εξοπλισμό φορτηγών.
Έπειτα ήρθε η κρίση και η πτώση του τζίρου, μέχρι που ο ίδιος αποφάσισε να αντιμετωπίσει όλα αυτά ενεργοποιώντας την παλιά του τέχνη για τις ευρεσιτεχνίες.
Ένας μεγάλος επιχειρηματίες έμαθε για τις ικανότητές του και τον συνάντησε στη Λάρισα.
Το «πρότζεκτ » ήταν η κατασκευή ενός τρένου-αντίκα που όμως θα έπρεπε να ανεβαίνει στο…βουνό, να έχει ελκτική δυνατότητα, ώστε με βαγόνια να μπορεί να μεταφέρει εξήντα άτομα, αλλά και να πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας σε όλα τα βαγόνια με αερόφρενα.
ΤΟ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΤΡΕΝΑΚΙ
«Πράγματι, θα μας πει ο Λαρισαίος κατασκευαστής, με την παραγγελία αυτή άρχισε να δουλεύει και το μυαλό μου...
Σκέφθηκα να διασκευάσω ένα εγγλέζικο τρακτέρ International, με μηχανή 45 ίππων, που είναι γρήγορο, αναπτύσσει σχετικά μεγάλη ταχύτητα και δεν κοστίζει πολύ.
Άρχισε ο σχεδιασμός... από το τρακτέρ κράτησα μόνο τον σκελετό και τις ρόδες και όλα τα υπόλοιπα φτιάχτηκαν στο χέρι με τόρνο, στράντζα, παντογράφο κ.α. στο συνεργείο.
Πρόκειται για το μοναδικό τρενάκι τέτοιου είδους που κατασκευάζεται στην Ελλάδα, γιατί όλα αυτά που βλέπεις, είναι τύπου τζιπ και αυτοκινήτου και κατασκευάζονται στην Αυστρία.
Ο πελάτης μου είναι κατευχαριστημένος και με αυτό θα μεταφέρει επισκέπτες στο σπήλαιο των Πετραλώνων στη Χαλκιδική...».
Να λοιπόν το τρακτέρ που χωρίς να το θέλει έγινε και... τρενάκι στο όνομα μιας κρίσης που ταλανίζει ακόμα τη χώρα, αλλά που τελικά δεν θα μπορέσει ποτέ της να τα βάλει με το ελληνικό δαιμόνιο...
