Έβαλε 8 κάμερες για να προφυλάξει –όπως ισχυρίστηκε- την περιουσία του, αλλά λογάριαζε χωρίς τον «ξενοδόχο». Εν προκειμένω τους γείτονες, οι οποίοι βρέθηκαν τετ-α-τετ με τα μαύρα μάτια των καμερών, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη και –σε πρώτο βαθμό τουλάχιστον- δικαιώθηκαν.
Με δικαστική απόφαση λοιπόν υποχρεώνεται να απομακρύνει τις κάμερες, καθότι η λειτουργία και χρήση τους παραβιάζουν ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Στην εποχή του «Μεγάλου Αδελφού», η παρακολούθηση μέσω κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης είναι ευρέως διαδεδομένη.
Στη μέθοδο αυτή καταφεύγουν ακόμη και μεμονωμένοι χρήστες, για να προστατέψουν τον ιδιωτικό τους χώρο και τις περιουσίες τους. Κι αυτό είναι επιτρεπτό, υπό μία βασική προϋπόθεση: να μην παραβιάζουν τα δικαιώματα άλλων.
Υπό αυτή την έννοια η απόφαση, τόσο του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας όσο και η αντίστοιχη του τμήματος ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου, θέτουν το πλαίσιο, εντός του οποίου τέτοιες πρακτικές επιτρέπονται από τον νόμο.
Σε γενικές γραμμές η υπόθεση έχει ως εξής: Σε μια γειτονιά, ο ιδιοκτήτης και ένοικος μιας διώροφης οικοδομής τοποθέτησε, περιμετρικά, 8 συνολικά κάμερες υψηλής τεχνολογίας προκειμένου να «ασφαλίσει» τον χώρο του.
Πέραν του ότι αμφισβητούνται αυτές καθεαυτές οι προθέσεις του (υπάρχει προηγούμενο διαμάχης με τους γείτονες, η τοποθέτηση έγινε όταν εκείνοι έλειπαν διακοπές), το πρόβλημα δημιουργείται από τη στιγμή που τα «μάτια» των καμερών δεν παρακολουθούν αποκλειστικά και μόνο τον ιδιωτικό του χώρο, αλλά ένα ευρύτερο πεδίο, εντός του οποίου βρίσκονται και οι εξώθυρες, οι βεράντα και κοινόχρηστοι χώροι, των γειτονικών οικοδομών, οι τρεις ιδιοκτήτες και ένοικοι των οποίων στράφηκαν εναντίον του, προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη.
Και τούτο διότι θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό παραβιάζεται το άσυλο της κατοικίας τους και η ιδιωτική τους ζωή, αφού –και δικαίως- αισθάνονται ωσάν να τελούν υπό διαρκή παρακολούθηση.
Ο νόμος ορίζει κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να επιτραπεί η χρήση και λειτουργία τέτοιου κυκλώματος. Εν προκειμένω θα έπρεπε να ενημερωθούν οι γείτονες και να δώσουν τη ρητή συγκατάθεσή τους. Πράγμα όμως που δεν συνέβη.
Να σημειωθεί κάτι για τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία, όπως περιγράφεται στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων: Οι 8 κάμερες, εκτός από την ιδιόκτητη κατοικία του εγκαλούμενου, «βλέπουν» σε απόσταση 30 μ. μακριά από αυτή, μπορούν να καταγράφουν στο απόλυτο σκοτάδι, διαθέτουν ψηφιακό ανιχνευτή κίνησης και μόλις κάτι κινηθεί στο οπτικό τους πεδίο, εστιάζουν αυτόματα και αποθηκεύουν στη μνήμη τους πολλαπλές φωτογραφίες, ενώ λειτουργούν ακόμη και αν διακοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα!
Νομικοί κύκλοι έλεγαν στην «Ε», ότι η χρήση καμερών ακόμη και σε ιδιωτικούς χώρους δεν επιτρέπεται να γίνεται με τρόπο ανεξέλεγκτο.
Για παράδειγμα, δεν μπορεί ο ιδιοκτήτης ενός ακριβού αυτοκινήτου να βάλει κάμερες στο υπόγειο πάρκινγκ της πολυκατοικίας, εφόσον δεν συμφωνεί τουλάχιστον η πλειοψηφία των ιδιοκτητών-ενοικιαστών. Ακόμη και μέσα στο σπίτι μας, η χρήση κάμερας δεν επιτρέπεται εν αγνοία τρίτων προσώπων π.χ. της υπηρέτριας.
Εδώ πρέπει να επισημανθεί και η ευθύνη των εταιριών που πωλούν τέτοια τεχνολογία αλλά και εκείνων που κάνουν χρήση αυτής (π.χ. εταιρίες σεκιούριτι), οι οποίες οφείλουν να ενημερώνουν για το εύρος της νομιμότητας τους πελάτες και αγοραστές των υπηρεσιών τους.
Σε ό,τι αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, ο εγκαλούμενος για την τοποθέτηση των καμερών, καταδικάστηκε πρωτόδικα σε φυλάκιση 15 μηνών και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ. Επειδή όμως δεν συμμορφώθηκε απομακρύνοντας τις κάμερες, οι θιγόμενοι κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα. Το αντίστοιχο τμήμα του Μονομελούς Πρωτοδικείου τον υποχρεώνει τώρα να αποσύρει τις κάμερες.
Δ. Χατζ.
