Την τελευταία στιγμή γλίτωσαν το ολοκαύτωμα και την καταστροφή οι Γερμανοί κατακτητές στα Τέμπη. Λίγους μήνες πριν την απελευθέρωση της Λάρισας, στις 23 Οκτωβρίου 1944. Αιτία ήταν οι Άγγλοι, που δεν άφησαν τον Βρατσάνο και τους αντάρτες του, του τάγματος Μηχανικού Ολύμπου του ΕΛ.ΑΣ. Όλα ήταν έτοιμα, αλλά οι Άγγλοι, δεν ήθελαν να καταστραφεί η μεταλλική σιδηροδρομική γέφυρα των Τεμπών, για τους δικούς τους λόγους. Γνώριζαν, ότι η υποχώρηση των κατακτητών ήταν θέμα λίγου χρόνου και δεν ήθελαν να μείνουν τα βαριά όπλα τους, λάφυρα στα χέρια των αριστερών ανταρτών...
Αυτή την εξήγηση έδωσε στην «Ε» ένας από τους αντάρτες της εποχής, που πολέμησε στο πλευρό του Αντώνη Βρατσάνου, ο Γιώργος Δούλος, από τους ελάχιστους επιζώντες των μπουρλοτιέρηδων. Το αντικείμενο της κουβέντας δεν ήταν η δράση των ανταρτών, αλλά η σιδηροδρομική γέφυρα και το διπλανό φυλάκιο- φρούριο των ναζί. Παραμένουν ως τις ημέρες μας, οι παλιοί στόχοι- σύμβολα των ανταρτών. Πλέον, είναι μνημεία. Το τεράστιο φυλάκιο ήταν ο «φρουρός» της γέφυρας, από την πλευρά της εισόδου από Λάρισα και το περιστοίχιζαν πολυβολεία, ευρύτερα. Το δίδυμο αυτό, διατηρήθηκε ως σήμερα. Η γέφυρα, δεν χρησιμοποιείται πια. Στις 10 Ιανουαρίου 2004, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης εγκαινίασε τη νέα διπλή γραμμή Ευαγγελισμού- Λεπτοκαρυάς και επίσημα έπαψε η λειτουργία των παλιών γραμμών και της γέφυρας, αν και είχαν σταματήσει να λειτουργούν, από πριν.
Γέφυρα και φυλάκιο εντάσσονται στα «νεότερα μνημεία» (άγνωστο αν είναι χαρακτηρισμένα έτσι) και το ζητούμενο είναι, να μην καταστραφούν και να διασωθούν. Το πρόβλημα είναι κυρίως με το φυλάκιο των κατακτητών, που στέκει μισογκρεμισμένο πλέον και ασυντήρητο. Η γέφυρα, πέραν των αποπειρών να κλέψουν κατά καιρούς, άγνωστοι, μέταλλα, δεν δείχνει να έχει άμεσο πρόβλημα συντήρησης. Μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και από τις μουσειακές δρεζίνες των σιδηροδρομικών, που εδρεύουν στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό Τεμπών.
Το φυλάκιο, έστω κι αν αποτελεί απομεινάρι κατακτητών, θα πρέπει να διασωθεί, για να διασωθούν εναργείς και οι μνήμες των νεοτέρων. Ίσως και να χρησιμοποιηθεί ως χώρος ενημέρωσης, ξεκούρασης κλπ., σε συνδυασμό με την παλιά σιδηροδρομική γέφυρα. Ναι, χρειάζονται χρήματα, γνωστό αυτό! Τουλάχιστον, να δείξουν ενδιαφέρον φορείς της περιοχής και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την τοπική ιστορία. Έπειτα, υπάρχουν και τα προγράμματα της Ε.Ε. Υπάρχουν και παλιές μελέτες για την κοιλάδα, που όλο ετοιμάζονται... Κάτι να γίνει και για το δίδυμο γέφυρας και φυλακίου.
Γλίτωσαν από τις ανατινάξεις των ανταρτών του Βρατσάνου, που σχεδίαζαν να γκρεμίσουν τη γέφυρα, ρίχνοντας πάνω της δύο... ατμομηχανές (!) με εκρηκτικά, όπως θυμάται ο Γιώργος Δούλος. Σήμερα, απομένει να γλιτώσουν από την εγκατάλειψη και αυτό δείχνει πιο δύσκολο...
Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
