«Η ιστορία του ΕΑΜ της ΕΠΟΝ είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που θέλουν την νεολαία κοιμισμένη, να δέχεται αμαχητί το μέλλον που της επιβάλλουν, της δουλειάς με 400 ευρώ, ήλιο με ήλιο, να δέχεται την ΕΕ των 26 εκατομμύρια ανέργων με σχολεία και πανεπιστήμια αμορφωσιάς και ψευτοκατάρτισης», τόνισε ο Χρήστος Κουβέλας, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ στη χθεσινοβραδινή εκδήλωση για τα 71 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ που διοργάνωσαν οι κομματικές οργανώσεις Λάρισας του ΚΚΕ, οι οργανώσεις της ΚΝΕ και το παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ στο Χατζηγιάννειο.
Η εκδήλωση περιελάμβανε και θεατρική παράσταση αφιερωμένη στην ΕΠΟΝ, από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ με συμμετοχή μουσικών και της χορωδίας της ΠΕΑΕΑ.
Στην ομιλία του ο Χρ. Κουβέλας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στις γραμμές της η ΕΠΟΝ συγκέντρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας, διαπαιδαγώγησε με της αξίες του αγώνα, της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης χιλιάδες νέους και νέες. Η δράση της ξεδιπλώθηκε σε όλα τα μέτωπα, στη μόρφωση, στο πεδίο της μάχης μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, στον πολιτισμό, στην πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, στην ανοικοδόμηση.
Η πορεία της είναι άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα του λαού και της νεολαίας της της την απελευθέρωση. Έτσι, όταν μετά από τέσσερα χρόνια ηρωικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά πήρε ξανά τα όπλα, πολεμώντας αυτή τη φορά ενάντια της Άγγλους ιμπεριαλιστές και στην ντόπια αστική τάξη, η ΕΠΟΝ βρέθηκε για ακόμα μια φορά στην πρώτη γραμμή της μάχης.
Η απάντηση της νεολαίας των φτωχών λαϊκών στρωμάτων πρέπει να είναι: όχι άλλα χρόνια χαμένα. Κανένας διαχειριστής του συστήματος, κανένας υμνητής της ΕΕ δεν μπορεί να βγάλει τον λαό από το αδιέξοδο που ζει. Την λύση θα την δώσει η ίδια η εργατική τάξη στις σημερινές συνθήκες όπως την έδωσε την περίοδο της κατοχής. Χρέος μας για να τιμήσουμε τις θυσίες των ηρώων του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα είναι να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά φτάνοντας στην τελική νίκη, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην χώρα μας, οικοδομώντας την πιο πλατιά συμμαχία αυτών των κοινωνικών στρωμάτων που έχουν αντικειμενικό συμφέρον για το τσάκισμα του καπιταλισμού, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την έξοδο από την ΕΕ, την λαϊκή εξουσία.
Να γιατί δεν χωρά η ΕΠΟΝ στην καπηλεία του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του Σχέδιου Β, και καθενός που παίρνει την παρέα του και φτιάχνει ένα λεγόμενο «αντιμνημονιακό- πατριωτικό» κόμμα. Πρόκειται για δυνάμεις επικίνδυνες, εντός των τειχών, συστημικές, που δεν τολμούν να αμφισβητήσουν τα ιερά και τα όσια του καπιταλισμού, την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.
Ίσα- ίσα πάνε να πείσουν το λαό πως η ΕΕ έχει και καλά στοιχεία, που θα έρθουν στην επιφάνεια μόλις αλλάξει η διαχείρισή της και από νεοφιλελεύθερη γίνει «αριστερή», γιατί έτσι λένε τάχα πως θα αλλάξει και η ίδια η ΕΕ. Μπορεί σήμερα κάποιος να λέγεται αριστερός και φίλος της ΕΠΟΝ και να είναι υπέρ της ΕΕ και του καπιταλισμού; Πόσο σκέφτονταν τις μάχες της ΕΠΟΝ, όταν πανηγύριζαν το 1992 γιατί ο σοσιαλισμός προσωρινά ηττήθηκε, γιατί ιδρύθηκε η ΕΕ και γιατί οι ίδιοι υπέγραψαν την ίδρυσή της, τη συνθήκη του Μάαστριχτ; Και βέβαια δεν εμπνέονται από την ΕΠΟΝ, όταν στα σωματεία, στα Εργατικά Κέντρα, στην ίδια τη ΓΣΕΕ μιλάνε για ηρεμία και κοινωνική ειρήνη, ανάμεσα στα αφεντικά που ξεζουμίζουν και απολύουν και στους εργάτες που εξαιτίας του καπιταλισμού βγαίνουν στην ανεργία, τη φτώχεια και την πείνα. Κι ας λέει επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ πως είναι στο πλευρό του λαού, του κινήματος και των αγώνων. Όπου έχει αναλάβει τα ηνία ή συμμετέχει, σε δήμους και περιφέρειες, σε φορείς και όργανα του κινήματος, στη ΓΣΕΕ, ακόμα και ως αξιωματική αντιπολίτευση, τα έργα του καμία σχέση δεν έχουν με την ηρωική ΕΠΟΝ».
