Της Λένας Κισσάβου
Ραγδαία αυξάνονται τα ζευγάρια που όταν αποφασίσουν να ενώσουν τις ζωές τους ανεβαίνουν τα σκαλιά του δημαρχείου και όχι της Εκκλησίας.
Καθότι η οικονομική κρίση επιβάλλει και οικονομικότερους γάμους, ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών της Λάρισας, επιλέγει να παντρευτεί στο γραφείο του αρμόδιου επί των γάμων αντιδημάρχου, αντί σε μια ανθοστολισμένη, με δεκάδες καλεσμένους εκκλησία, όταν πια τα έξοδα ενός θρησκευτικού γάμου είναι δυσβάσταχτα, όπως αυτός συνηθίζεται να γίνεται, με ενοικίαση νυφικού (κάποιων εκατοντάδων ευρώ), στολισμούς Εκκλησίας, μπομπονιέρες, δώρο κουμπάρων, προσκλήσεις καλεσμένων, τραπέζι καλεσμένων... κ.α.
Αντίθετα για έναν πολιτικό γάμο, εκτός του κόστους της ανθοδέσμης, που προσφέρει ο γαμπρός στη νύφη και ένα παράβολο στο δημόσιο ταμείο,
για την έκδοση της άδειας γάμου, δεν υπάρχουν άλλα έξοδα. Η τελετή γίνεται με έναν μικρό αριθμό συγγενών (κυρίως γονείς και αδέλφια) και αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα μετά το δημαρχείο γιορτάζουν το γεγονός σε κλειστό κύκλο, πηγαίνοντας για φαγητό σε κάποια ταβέρνα.
Για του λόγου το αληθές και σύμφωνα με τα στοιχεία του Ληξιαρχείου του Δήμου Λαρισαίων, διαπιστώνεται ότι οι πολιτικοί γάμοι κερδίζουν όλο και μεγαλύτερο έδαφος στην καθημερινότητα της πόλης μας, με το 2012, να έχουν ξεπεράσει τους θρησκευτικούς και το 2013 να τους χωρίζει απλά ένας γάμος για να είναι ισάριθμοι.
Ειδικότερα τα στοιχεία έχουν ως εξής:
Έτος 2011: 316 θρησκευτικοί γάμοι και 294 πολιτικοί
Έτος 2012: 253 θρησκευτικοί γάμοι και 255 πολιτικοί
Έτος 2013: 266 θρησκευτικοί γάμοι και 265 πολιτικοί
ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ
ΔΥΟ ΓΑΜΟΙ...
Πιθανόν οι περισσότεροι εκ των πολιτικών γάμων, να επισφραγίζονται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, με έναν θρησκευτικό γάμο, για διάφορους λόγους, με βασικότερο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ζευγάρι όταν φτάνει η ώρα να βαπτίσει το παιδί του, ή να γίνει κάποιος νονός ή κουμπάρος, καθώς τότε βρίσκει την άρνηση των ιερέων να τον δεχθούν, εφόσον δεν παντρεύτηκε με θρησκευτικό γάμο.
Η εκκλησία, ευθύς εξαρχής αντιτάχθηκε στην καθιέρωση του πολιτικού γάμου.
Και όσο ο πολιτικός γάμος είναι προαιρετικός, το φαινόμενο των διπλών γάμων πολιτικού και του θρησκευτικού αργότερα, του ίδιου ζευγαριού, θα διαιωνίζεται.
Απ΄ την άλλη όμως, στη χώρα μας, πιθανόν αρκετά ζευγάρια να είχαν επιλέξει τον θρησκευτικό γάμο αντί του πολιτικού, αν δεν υπήρχε αυτή η καλοστημένη μεγάλη βιομηχανία εμπορίου ειδών, που προβάλλονται ως απαραίτητα στον γάμο και κοστίζουν ακριβά ανεβάζοντας κατά πολύ τον προϋπολογισμό του.
Τα πρότυπα της κοινωνίας, με τα οποία βομβαρδίζονται κυρίως οι γυναίκες, όπου γάμος ίσον νυφικά, λαμπάδες και μπομπονιέρες σε ανθοστόλιστους υπέρλαμπρους ναούς... αποτρέπουν σε εποχές οικονομικής δυσπραγίας και ανεργίας, ένα θρησκευτικό γάμο, με τον φόβο μην και είναι λιτός και η κοινωνία δει τη... φτώχεια.
Να σημειωθεί ότι ο πολιτικός γάμος είναι υποχρεωτικός στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στο Λουξεμβούργο, στη Ρωσία, στην Ελβετία, στην Τουρκία και σε όλα σχεδόν τα κράτη της Λατινικής Αμερικής. Το διαζευκτικό σύστημα ισχύει στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, στα Σκανδιναβικά κράτη, στη Βρετανία και στην Ιρλανδία.
