Έφυγε από τη ζωή, έχοντας προσφάτως κλείσει τα 99 του χρόνια, ο θρυλικός καπετάν Αμάρμπεης, τελευταίος επιζών από τους καπεταναίους του ΕΛΑΣ που είχαν συμμετάσχει στη Σύσκεψη της Λαμίας, το Νοέμβριο του 1944, μετά την απελευθέρωση της χώρας και πριν τα Δεκεμβριανά.
Σήμερα, παρουσία συγγενών και φίλων, ο τελευταίος αποχαιρετισμός για τον Θόδωρο Καλλίνο στο νεκροταφείο του δήμου Καλαμαριάς, περιοχή όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια με την οικογένειά του.
Ο Θ. Καλλίνος, με πολλούς συγγενείς στον Τύρναβο, γεννήθηκε στην Τσαριτσάνη το 1914. Το 1933 μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων, απ' όπου αποφοίτησε το 1937 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Τοποθετήθηκε στο 19ο Σύνταγμα Σερρών και το 1939 διοικητής λόχου στα οχυρά του Ρούπελ, όπου και πολέμησε μέχρι την είσοδο των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη. Διαφώνησε με την απόφαση για τη συνθηκολόγηση και με ένα στρατιωτικό τμήμα πέρασε με καΐκι στην Κρήτη, όπου και πήρε μέρος στην άμυνα του νησιού απέναντι στη γερμανική εισβολή.
Επέστρεψε μετά την κατάληψη του νησιού στην Τσαριτσάνη και εντάχθηκε από τους πρώτους στις γραμμές του ΕΑΜ, το 1942, και ανέλαβε, μεταξύ άλλων, εκπαιδευτής και οργανωτής των ένοπλων τμημάτων Ολύμπου - Κισσάβου. Το στρατιωτικό ψευδώνυμο "Αμάρμπεης" το πήρε από το βουνό της περιοχής Σαρανταπόρου, την ψηλότερη κορυφή ανάμεσα στον Αλιάκμονα και τον Πηνειό ποταμό μέχρι το Μέτσοβο, όπου ανέλαβε αρχηγός των αντάρτικων τμημάτων του ΕΛΑΣ το 1943.
Στα Δεκεμβριανά ήταν διοικητής του Τομέα Φαλήρου - Πειραιά, ενώ στη συνέχεια εξορίστηκε, δραπέτευσε και βρέθηκε πολιτικός πρόσφυγας στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Τελευταία πολιτική του πράξη του Θ. Καλλίνου ήταν η αντιμνημονιακή έκκληση προς τον Ελληνικό λαό που συνυπέγραψαν αντιστασιακοί το 2011, καλώντας σε κοινό αγώνα για την εκδίωξη της τρόικας, την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ αυτών που τον δημιουργούν και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
