Κατασκευάστηκε κατά τα έτη 1998-2000, από το Υπουργείο Γεωργίας και το Δασαρχείο Καρδίτσας, ενώ η λειτουργία του παραχωρήθηκε στον Δήμο Ιτάμου και έπειτα στον Δήμο Καρδίτσας.
Το δασικό χωριό με το όνομα «Δρυάδες», ένα από τα πιο όμορφα ορεινά τουριστικά καταλύματα που διαθέτει η Θεσσαλία, τα τελευταία χρόνια ρημάζει…
Τα είκοσι ξύλινα λυόμενα σπίτια, των δύο δωματίων το καθένα (δυναμικότητας 80 κρεβατιών), τα οποία είναι αμφιθεατρικά κτισμένα σε μια καταπράσινη πλαγιά, μέσα σε μια πλούσιας ομορφιάς δασική περιοχή, αν και δεν εμφανίζουν ιδιαίτερες φθορές παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να έχουν και μέλλον!
Αντίθετα σε κακή κατάσταση βρίσκεται το ξύλινο κτίσμα της υποδοχής επισκεπτών όσο και το εστιατόριο του συγκροτήματος, τα οποία φαίνεται να έχουν λεηλατηθεί και παρουσιάζουν σημαντικές φθορές.
Ένα γήπεδο βόλεϊ – μπάσκετ ολυμπιακών προδιαγραφών, που κατασκευάστηκε μέσα στο τουριστικό συγκρότημα, επίσης ρημάζει, με τη βλάστηση να απλώνεται όλο και περισσότερο στον χώρο του.
Την ίδιο συμβαίνει και με τους τρεις χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, που διαθέτει το δασικό χωριό, το οποίο να σημειώσουμε πως έχει έκταση 25 στρεμμάτων.
Η εικόνα του δασικού χωριού «Δρυάδες» είναι ακόμη και σήμερα μαγευτική και εντυπωσιακή, με τα λιθόκτιστα μονοπάτια του να έλκουν τον επισκέπτη για περιπλάνηση μέσα στη φύση, ο οποίος δικαίως αναρωτιέται: «τι πήγε λάθος σε μια τέτοια καταπληκτική ιδέα, σε ένα τόσο προσεγμένο έργο σε μια τέτοια επένδυση και σήμερα αποτελεί παρελθόν;».
Στην είσοδο του δασικού χωριού «Δρυάδες», μια υπέροχη κατασκευή με πετρόκτιστα σκαλιά και ξύλινη κουπαστή, που σε οδηγούν ακολούθως σε πλακόστρωτα μονοπάτια έξω από τα αμφιθεατρικά ξύλινα καταλύματα, διαβάζουμε σε μια ενημερωτική πινακίδα, τα εξής: «Η κατασκευή του χρηματοδοτήθηκε με πολιτική απόφαση του Καροπλεσίτη υφυπουργού Γεωργίας Δημήτρη Σωτηρλή το 1998 υπό προεδρίας Κλεομένη Γιαννέλου. Περατώθηκε με φορέα υλοποίησης το Δασαρχείο και εγκαινιάστηκε το 2001, πρώτο στην Ελλάδα, επί δημαρχίας Βασίλη Τσαντήλα και προεδρίας Κων/νου Τραχανή, από τον υφυπουργό Γεωργίας κ. Χατζημιχάλη Φώτη. Αναπτυξιακή Δημοτική επιχείρηση Ιτάμου. Δήμος Ιτάμου».
Λίγο πιο κάτω, με δυσκολία διακρίνεται μέσα στη βλάστηση, η εξής επιγραφή: «Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση Ιτάμου».
*Η ΠΑΡΑΚΜΗ
Η παύση της λειτουργίας του γίνεται το 2010-11, με τον τοπικό τύπο να καταγγέλλει «Κακοδιαχείριση, απαξίωση, αδιαφορία από τον Δήμο στον οποίο δόθηκε η διαχείριση από το Δασαρχείο όπου άνηκε».
Το 2011 το δασικό χωριό «Δρυάδες» παραχωρείται στον Δήμο Καρδίτσας. Το 2022, η Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανανεώνει και παρατείνει την παραχώρησή του για άλλα πέντε χρόνια, στον Δήμο Καρδίτσας.
Σύμφωνα με σχετικές ανακοινώσεις από τότε μέχρι και σήμερα έχουν γίνει προσπάθειες να λειτουργήσει, αλλά άκαρπες.
Ο Δήμος Καρδίτσας μάλιστα είχε προχωρήσει και στη σύναψη προγραμματικής σύμβασης με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η οποία μεταξύ άλλων αφορούσε στην αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του δασικού χωριού από το εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Αυτό, ακόμη και σήμερα, δεν φαίνεται να έχει γίνει πράξη.
Μάλιστα είχε ειπωθεί πως το δασικό χωριό θα αξιοποιούνταν από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για την ικανοποίηση εκπαιδευτικών αναγκών όπως για παράδειγμα την πρακτική άσκηση φοιτητών του Τμήματος Δασολογίας Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού Καρδίτσας.
*ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Αν και εγκαταλελειμμένο χρόνια, το δασικό χωριό «Δρυάδες» παραμένει στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, όπου και μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής στοιχεία « βρίσκεται σε απόσταση 37 χιλιομέτρων από την πόλη της Καρδίτσας, στις Νοτιοανατολικές πλαγιές της Πίνδου σε υψόμετρο 950 μ. στη θέση «Σταυρός – Παλαιοχώρι» της περιφέρειας του Δ.Δ. Καροπλεσίου του Δήμου Ιτάμου του Ν. Καρδίτσας. Κατασκευάστηκε από το Υπουργείο Γεωργίας και το Δασαρχείο Καρδίτσας κατά τα έτη 1998-2000.
Ο χώρος είναι περιφραγμένος με ξύλινο φράχτη και καταλαμβάνει έκταση 25 στρεμμάτων. Η κίνηση των επισκεπτών μέσα στο χωριό γίνεται μόνο πεζή, σε ελικοειδή, πλακόστρωτα δρομάκια.
Η περιοχή είναι κατάφυτη από πανύψηλα έλατα και βελανιδιές, τοπίο άπειρου φυσικού κάλλους, με καταπληκτική εναλλαγή των ειδών της ελληνικής χλωρίδας.
Η θέση του δασικού χωριού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ορμητήριο για μια επίσκεψη στα πανέμορφα γραφικά χωριά των Αγράφων και της Νεβρόπολης, με πλούσια ιστορική παράδοση, αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και θρησκευτικά προσκυνήματα με σπάνιους θρησκευτικούς θησαυρούς.
Ο επισκέπτης ξεκινώντας από την Καρδίτσα, περνά από το Καλλίθηρο – αρχαιολογικό χώρο – όπου εγκαταστάθηκε η έδρα του Δήμου Ιτάμου, και ανηφορίζει προς την Καστανιά. Στη διασταύρωση της Καστανιάς ακολουθεί αριστερά το δρόμο προς το Καροπλέσι και καταλήγει στο δασικό χωριό, 1 χμ. μετά το συνοικισμό Ανθηρό. Η διαδρομή των 40χλμ. έχει αξιοθαύμαστη ομορφιά, με εναλλασσόμενα τοπία και ευχάριστη οδήγηση για το διερχόμενο, τον επισκέπτη ή τον ερευνητή.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν: Η λίμνη Ν. Πλαστήρα, έργο ζωής για το θεσσαλικό κάμπο και σημείο αναφοράς για την τουριστική ανάπτυξη του Νομού. Το φράγμα της λίμνης, επιβλητικό τεχνικό έργο, με έντονη την αντίθεση της απότομης ρεματιάς από τη μια και των ήρεμων νερών και του πανέμορφου τοπίου από την άλλη.
Η κοιμωμένη των Αγράφων, ένας μοναδικός σχηματισμός κορυφογραμμών σε μορφή γυναίκας που κοιμάται, ορατή από σχεδόν ολόκληρο τον κάμπο.
Ο Ταυρωπός ή Μέγδοβας ποταμός, στα πόδια του δασικού χωριού και ο καταπράσινος φυσικός υδροβιότοπος, καταφύγιο της άγριας πέστροφας. Το φαράγγι, που σχηματίζουν ο ΄Ασπρος ποταμός και ο Σαικιώτης. Το μοναδικό συγκρότημα αρμονικής σύνθεσης και ήπιας αισθητικής παρέμβασης στα Μαντάνια, με τον πετρόκτιστο νερόμυλο, τα μαντάνια, τις νεροτριβές με το ιχθυοτροφείο της πέστροφας και τη ψαροταβέρνα, που συνθέτουν ένα μοναδικό μουσείο υδροκίνησης. Το αξιόλογο ξυλόγλυπτο τέμπλο και οι δεσποτικές εικόνες του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο κέντρο της Καστανιάς. Η Ιερά Μονή Πέτρας Καταφυγίου. Ο αρχαιολογικός χώρος και το κάστρο του Καλλίθηρου.
Η πινακοθήκη, στο διατηρητέο σχολικό κτίριο, στο Καροπλέσι.
Το μουσείο εθνικής αντίστασης, στη Μούχα. Η Ιερά Μονή Γέννησης της Θεοτόκου, στη Νεράιδα. Το μοναστήρι του Αγίου Τρύφωνα, στο καταπράσινο δάσος της Μούχας. Ο χώρος αναψυχής στη βρύση Ιτάμου, με το κρυστάλλινο νερό της. Τα αξιόλογα ιστορικά μνημεία της περιοχής»
