Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, κάλεσε τους παρευρισκόμενους να συμμετέχουν στην πανεργατική πανελλαδική απεργία και στα συλλαλητήρια στις 28 του Φλεβάρη, μέρα που συμπληρώνονται δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, με σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή ζωές μας», τονίζοντας ότι ο λαϊκός παράγοντας και το κίνημα μπορεί να στριμώξει την κυβέρνηση, μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Χαρακτήρισε προβοκάτσια τη στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου που «κατέφυγε σε μία ακόμα άθλια επιχείρηση στη Βουλή σε βάρος του ΚΚΕ με ένα αντι-ΚΚΕ παραλήρημα στοχοποιώντας τον βουλευτή του κόμματος και αντιπρόεδρο της Βουλής, Γιώργο Λαμπρούλη, απαιτώντας να παραλάβει και να δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία δικογραφίας με παράτυπο τρόπο με βάση τον κανονισμό της Βουλής, κανονισμό που και η ίδια εφάρμοζε όταν ήταν πρόεδρος της Βουλής».
Ο κ. Σίμος εξέφρασε τη στήριξη του ΚΚΕ στους αγώνες των εργαζομένων και της αγροτιάς, που βρίσκεται στα μπλόκα του αγώνα σε όλη τη χώρα, σημειώνοντας τα εξής: «Το ΚΚΕ θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ακουστούν πιο δυνατά τα δίκαια αιτήματά τους. Σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εργατική λαϊκή οικογένεια, οι συνταξιούχοι, είναι η ακρίβεια που εξανεμίζει το λαϊκό εισόδημα. Τη δυσκολία, δηλαδή, της λαϊκής οικογένειας να καλύψει τις ανάγκες της, σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τις πιο στοιχειώδεις
Με αυτό το τσακισμένο εισόδημα, οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα τεράστιο κύμα ανατιμήσεων στις τιμές των εμπορευμάτων. Και για να καταλάβει κανείς πως η επίθεση του κεφαλαίου απλά αλλάζει μορφή, είναι χαρακτηριστικό πως τώρα οι εργαζόμενοι δουλεύουν για λιγότερα, όχι επειδή μειώνεται ο μισθός, αλλά γιατί ο μισθός αντιστοιχεί σε λιγότερα πράγματα που μπορούν να αγοράσουν. Δηλαδή τα μονοπώλια και οι αλυσίδες τροφίμων κερδίζουν από τον πληθωρισμό.
Την ίδια ώρα οι τράπεζες κερδίζουν 1 δισ. ευρώ κάθε τρίμηνο. Οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο κερδοφορίας π.χ. για το 2023 είχαν πάνω από τα 10,3 δισ. ευρώ κέρδη περισσότερα σε σχέση με το 2022. Και οι κυβερνήσεις δίνουν 7 δισ. τον χρόνο σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και πολεμικές αποστολές, που εμπλέκουν τη χώρα μας πιο βαθιά σε τεράστιους κινδύνους.
Γι’ αυτό λέμε ότι η ριζική αντιμετώπιση της ανέχειας, όλων αυτών των προβλημάτων, των πολέμων, δε χωρά μέσα στο στενό για τον λαό πλαίσιο του σημερινού σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Μόνο ο σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία, η κατάργηση του καπιταλιστικού κέρδους, της εκμετάλλευσης, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία, στις υπηρεσίες, μπορεί να οικοδομήσει μια κοινωνία στην οποία οι ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου θα είναι στο προσκήνιο, στην οποία το εργατικό λαϊκό εισόδημα θα αντανακλά τις δυνατότητες της εποχής και τον πραγματικό κοινωνικό πλούτο. Αυτή η εξουσία δεν είναι για το μέλλον είναι για το σήμερα γιατί είναι αυτή που θα δώσει οριστική λύση στα οξυμένα προβλήματα».