Σήμερα όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν την καθοριστική σημασία του παράγοντα θρησκεία στις διεθνείς σχέσεις. Του λόγου το αληθές μαρτυρά και η σύγκρουση στην Ουκρανία». Τα παραπάνω τόνισε ο γενικός γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), μέλος της Βουλής των Ελλήνων, δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος κατά τη διάλεξη που κλήθηκε να δώσει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας με θέμα «Η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας και οι πολυσχιδείς δράσεις της για την ανάδειξη των Ορθόδοξων Αξιών». Τον επικεφαλής της ΔΣΟ παρουσίασε στο ακροατήριο ο πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, τ. πρόεδρος και κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, κ. Χρήστος Οικονόμου. Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος στην εισήγησή του διατύπωσε την ελπίδα «το φως που αχνοφέγγει εσχάτως να αποδειχθεί ότι είναι η έξοδος από το τούνελ του θανάτου στον ουκρανικό πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση, εμείς επιδιώκουμε την ενότητα των απανταχού Ορθοδόξων και χαιρόμαστε που οι πρωτοβουλίες μας έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως είναι τα Βαλκάνια. Το επόμενο διάστημα, λόγω και των πρόσφατων εξελίξεων, το βάρος μας θα πέσει και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου ο χριστιανισμός κινδυνεύει στο ίδιο το λίκνο του να εκτοπιστεί δια παντός. Και βεβαίως η Κύπρος μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο για την προώθηση των στόχων μας».
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Ο επικεφαλής της ΔΣΟ σημείωσε ότι «ο ελληνισμός στη διαχρονικότητά του έχει επιτύχει να βάλει το αποτύπωμά του στον οικουμενικό πολιτισμό. Εκτός, όμως, της αρχαίας αίγλης, που θαυμάζεται από όλον τον σημερινό κόσμο, υπάρχει και ο βυζαντινός κόσμος, Αυτός που, μέσω της Ορθοδοξίας, εξακτίνωσε τον ελληνικό πολιτισμό στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, αφήνοντας ανεξίτηλα τα ίχνη του έως σήμερα. Η αποδοχή αυτής της ελληνοβυζαντινής παράδοσης, αλλά και εν γένει του ελληνισμού, εξακολουθεί να είναι τεράστια σε περιοχές όπως τα Βαλκάνια, η ανατολική Ευρώπη αλλά και η Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.
Όλοι είδαμε τι συνέβη στη γειτονική προς την Κύπρο Συρία, όπου μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους τζιχαντιστές, οι Χριστιανοί της χώρας αυτής, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, στράφηκαν προς την Ελλάδα, εν γένει προς τον ελληνισμό για βοήθεια. Αυτός ο κόσμος, αραβόφωνοι μεν, πνευματικοί απόγονοι δε της ελληνιστικής περιόδου και του Βυζαντίου, βλέπουν σε εμάς τους πραγματικούς συγγενείς τους. Και αυτό πρέπει να μας κάνει νιώθουμε ακόμη περισσότερο τα βάρη της ιστορικής μας ευθύνης».
