Το 1977 έγινε μέλος του Κ.Κ.Ε. χρόνια αργότερα και μετά τον στρατό διατέλεσε μέλος του Γραφείου της κομματικής οργάνωσης Γιάννουλης. Τον τίτλο του μέλους του Κ.Κ.Ε. τον έφερε ως το τέλος της ζωής .
Δεν λύγισε ούτε μια φορά, ούτε στις κρίσεις που πέρασε το ΚΚΕ και σταθερός στη θεωρία του Μαρξισμού – Λενινισμού πάλευε για μείνει όρθιο το κόμμα, να γίνει πράξη η οικοδόμηση του σοσιαλισμού και στη χώρα μας, για μια άλλη κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Για δεκαετίες στάθηκε μπροστά σε μικρές και μεγάλες μάχες του Κόμματος και του εργατικού κινήματος, οικοδόμος στο επάγγελμα, οι συνάδελφοί του τον εξέλεξαν το 2006 έως 2009 μέλος του Γενικού Συμβούλιου και μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας, το 1994 ήταν υποψήφιος πρόεδρος για την κοινότητα Γάννουλης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για τον Δήμο Λάρισας σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, το 2008 συμμετείχε στην μπριγάδα που οργάνωσε ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος στην Κούβα για το μάζεμα του καφέ. Από τα ιδρυτικά μέλη του Μορφωτικού Συλλόγου Γιάννουλης και μέλος του Δ.Σ. για αρκετά χρόνια.
Δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί τον εαυτό σου απλό στρατιώτη του Κόμματος και του κινήματος. Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια στη σύζυγό του Μαίρη και τα παιδιά του Νίκο και Λένα».