Οι κτηνοτρόφοι λυγίζουν από τις συνεχείς ζωονόσους

* ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΝΑΔΕΙΧΤΗΚΑΝ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Η δύσκολη κατάσταση της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα σήμερα απασχόλησε διαδικτυακή συζήτηση κτηνοτρόφων που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Αργύρη Μπαϊραχτάρη (Τύρναβος) και της Μάγδας Κοντογιάννη (Αττική), με τη συμμετοχή δεκάδων κτηνοτρόφων.

Οι συμμετέχοντες εστίασαν στα παρακάτω προβλήματα, με κυρίαρχα αυτά με τις ζωονόσους:
Δεν είναι επαρκής η πληροφόρηση για συμπεριφορές και αιτίες, μετά την πανώλη, για τη νέα καταστροφική ασθένεια την ευλογιά, σχεδόν σε συνέχεια της πανώλης. Δεν υπάρχει γνώση, ούτε κτηνοτροφική εκπαίδευση.
 Η κατάσταση είναι καταστροφική για το ελληνικό ζωικό κεφάλαιο, χωρίς επαρκείς ζωοτροφές, καθόσον έχουν φαγωθεί όλες οι χειμωνιάτικες προμήθειες λόγω συνεχών εγκλεισμών και οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απελπισία. Τα κατσίκια στην ευλογιά είναι μόνο φορείς, δεν ασθενούν. Κακώς τα θανατώνουν. Το χειρότερο είναι ότι η αυθαίρετη απόφαση επαφίεται στην εκτίμηση του τοπικού τεχνοκράτη. Οι αυθαιρεσίες της συντεχνίας των δημοσίων υπαλλήλων-κτηνιάτρων είναι πάρα πολλές και καταστροφικές μόνο για τους Έλληνες κτηνοτρόφους.
 Επισημάνθηκαν διαφορετικές συμπεριφορές σε διαφορετικές ΔΑΟΚ. Η επώαση της ασθένειας μοιάζει ότι διαρκεί 20 περίπου ημέρες και ο αποκλεισμός ενός στάβλου διαρκεί έξι μήνες! Η κατάσταση είναι τραγική διότι δεν επιτρέπεται η αγορά ντόπιων ζωοτροφών και οι ζωοτροφές από «καθαρές» περιοχές είτε από εισαγωγές, κοστίζουν πολύ ακριβά. Παρουσιάζεται μια περίεργη περιοδικότητα κάθε 8-12 χρόνια με τις ίδιες ασθένειες, που πιθανόν να οφείλεται σε ανεπάρκεια (αριθμητική ή ποιοτική ή αποτελεσματικότητας) των Δημοσίων υπηρεσιών. Η πολύ καλή δραστηριοποίηση των υπηρεσιών για την πανώλη, η οποία ήταν σχετικά «εύκολη», δεν ακολουθείται, από όσα βλέπουμε, για τη δύσκολη «ευλογιά». Μόλις ανακοινώθηκαν οι αποζημιώσεις για τα ασθενήσαντα, παρατηρήθηκε μια περίεργη αύξηση δηλώσεων για ασθένειες ζώων».
Καταγγέλθηκε ακόμη ότι «η αυστηρή περιχαράκωση των προνομίων της συντεχνίας των δημοσίων κτηνιάτρων στερεί τους επιχειρηματίες κτηνοτρόφους από κτηνιατρικές υπηρεσίες. Πρέπει ο «κτηνίατρος εκτροφής» να απελευθερωθεί και μάλιστα με πραγματικές ουσιαστικές αρμοδιότητες. Τα εξαγγελθέντα μέτρα λόγω πανώλης ή και ευλογιάς μοιάζει ότι τελικά ωφελούν κυρίως το διεθνές εμπόριο κρεάτων και άλλων ζωικών προϊόντων και είναι καταστροφικά για τους Έλληνες κτηνοτρόφους και την ελληνική κτηνοτροφία. Ακούστηκε ότι σε άλλα κράτη εφαρμόζονται παρόμοια μέτρα αντιμετώπισης της ασθένειας, αλλά με λειτουργία των σφαγείων μια ημέρα της εβδομάδος με ασθενή πρόβατα. Ούτως ή άλλως η ασθένεια δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο, ούτε από τα σφάγια ή άλλα ζωικά προϊόντα». Υπάρχουν στην ΕΕ 500.000 εμβόλια ευλογιάς, αλλά η ΕΕ τα κρατά για την περίπτωση εκδήλωσης πανδημίας και όχι σε απλή εξάπλωση της επιδημίας!».
Στη διαδικτυακή συζήτηση επισημάνθηκε ακόμη η απελπιστική έλλειψη Αγροτικών Σχολείων Μαθητείας, αλλά και ενημερωτικών σεμιναρίων και εκδηλώσεων πληροφόρησης για τους παραγωγούς, ενώ οι κτηνοτρόφοι δήλωσαν πως «δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν ζωοτροφές. Πρέπει επειγόντως να δοθούν κατά μ.ο. 1€/πρόβατο/ημέρα έστω σαν προκαταβολή έναντι αποζημίωσης ΑΜΕΣΑ. Οι κτηνοτρόφοι πνίγονται, πεθαίνουν μαζί με τα ζώα τους. Και επειδή, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την υγεία των ζώων καθώς επίσης και για την πρόληψη και έλεγχο μεταδοτικών ασθενειών των ζώων, θα πρέπει το κράτος να τους προστατεύει από επιδημίες, ενώ είναι υπεύθυνο και για τη διαχείριση των ζωονόσων, όπως και για τις αποζημιώσεις, μέτρα κτλ. Αφού οι αποφάσεις του, στερούν τον βιοπορισμό στους κτηνοτρόφους θα έπρεπε να εξασφαλιστεί το μέσο εισόδημα του Δημόσιου Υπαλλήλου (1500€/μήνα) ή έστω το μέσο εισόδημα του Ιδιωτικού Υπαλλήλου (1370€/μήνα) σε κάθε κτηνοτρόφο (ίσως 1200€/μήνα) πέραν των αποζημιώσεων και επιδότησης αντικατάστασης. Κάθε διαφορετική υπεκφυγή, απλά, καταστρέφει τους κτηνοτρόφους, με τις ανεύθυνες αποφάσεις των «τεχνοκρατών».
Οι συμμετέχοντες αποφάσισαν «αφού το ΥπΑΑΤ δεν συνομιλεί με τους παραγωγούς-κτηνοτρόφους για θέματα ζωικής παραγωγής, θα επιχειρηθεί μια κίνηση «από τα κάτω», δηλαδή από την τοπική αυτοδιοίκηση (Δημάρχους και Περιφερειάρχες) στην άσκηση πίεσης προς την Πολιτεία ώστε να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.