Ο πρόεδρος τάσσεται αναφανδόν υπέρ της νέας χωροταξίας της λαϊκής λέγοντας ότι «Είναι πολύ καλύτερα έτσι με τη μεταφορά που έγινε, αυτό λένε οι περισσότεροι συνάδελφοι τουλάχιστον. Η προηγούμενη λαϊκή είχε σπάσει σε τρία κομμάτια, Αιόλου, Αυξεντίου και Σεφέρη, ενώ εδώ είναι σε έναν δρόμο, ο κόσμος περπατάει μια ευθεία και βρίσκει ό,τι θέλει. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη μεταφορά παρουσιάστηκαν πολλά προβλήματα γιατί δεν σου κρύβω ότι είμαστε κακομαθημένοι» θα πει, ενώ ταυτόχρονα βάζει ένα πεπόνι σε μια σακούλα εξυπηρετώντας έναν πελάτη.
Και στο ερώτημα τι εννοεί «κακομαθημένοι» θα σημειώσει με έμφαση «Αν δίπλα στον πάγκο μας έχει κενό, παρά το ότι η άδεια λέει ότι δικαιούμαστε 4 μέτρα, εμείς θα το καταλάβουμε και θα το κάνουμε 8 μέτρα. Υπήρχαν περιπτώσεις που το έκαναν 15 μέτρα! Έχουμε αθέμιτο ανταγωνισμό έτσι, αφού στα τέσσερα μέτρα θα έχεις τρία είδη απλωμένα, αν έχεις 8 μέτρα θα έχεις 5 είδη απλωμένα» ενώ ζητάει περισσότερους ελέγχους.
«Δεν υπήρχε ποτέ κανένας έλεγχος εδώ...» τονίζει, για να συνεχίσει λέγοντας ότι «Αν και η λαϊκή έχει 4 εβδομάδες που ξεκίνησε να λειτουργεί εδώ, σήμερα έγινε ο πρώτος έλεγχος. Πάγιο αίτημα δικό μας είναι να υπάρχει καθημερινή παρουσία δημοτικής αστυνομίας, άλλωστε ζητάμε εδώ και χρόνια έναν επόπτη λαϊκών αγορών, να είναι από το πρωί μέχρι τη λήξη παρών στην εκάστοτε λαϊκή».
Στην επισήμανση ότι υπάρχουν συνάδελφοί του που είναι δυσαρεστημένοι με τη μεταφορά, ο Αποστόλης Κούρτης θα πει «Δεν θα πρέπει να είναι δυσαρεστημένοι. Εγώ δεν φοβήθηκα ποτέ μια λαϊκή. Θα έχουμε πρόβλημα μια βδομάδα, δυό βδομάδες; Ο πελάτης θα ψάξει να σε βρει, αυτό συμβαίνει και σ’ εμάς που ήρθαν δύο πελάτες σε μας και μας είπαν επιτέλους σε βρήκαμε». Συμπληρωματικά δε, θα πει πως «Τα προϊόντα είναι πολύ καλά, όπως και οι τιμές. Η Λάρισα άλλωστε φημιζόταν και φημίζεται για τις πολύ καλές τιμές. Τώρα λόγω συγκυριών υπάρχουν κάποια προϊόντα που είναι ανεβασμένα: τα πορτοκάλια είναι ανεβασμένα λόγω καύσωνα αφού στην Πελοπόννησο τα πορτοκάλια που βρίσκονταν στο πάνω μέρος του δέντρου έχουν βράσει και έχουν γίνει «σύκα» και πετιούνται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια ανατίμηση, που είναι λογικό».
Ο πρόεδρος θα πει κλείνοντας ότι «Ο κόσμος να εμπιστεύεται τη λαϊκή της γειτονιάς του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που με χιόνια, βροχές και καύσωνα επιλέγουν να βγαίνουν στη λαϊκή. Υπάρχει η προσωπική επαφή, η εμπιστοσύνη και φρέσκα προϊόντα από τους παραγωγούς, μαζεύουν το βράδυ και το πρωί έρχονται και πουλάνε...».
ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΝΕΣ
«Εμάς μας ήξεραν χρόνια σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Πού να ψάξουν να μας βρούνε εδώ! Από τη μια μεριά στην άλλη μας πήγαν» λέει η Νατάσα μπροστά στον πάγκο της που φυσικά δεν χάνει το χαμόγελό της. «Ξέμαθε ο κόσμος πηγαίνει στη λαϊκή, αν κατέβαινε όλος αυτός ο κόσμος από τις πολυκατοικίες που είναι από πάνω μας, δεν θα μας έμενε όχι πατάτα, ούτε σώβρακο» λέει ο μικροπωλητής πατάτας και ζητάει περισσότερους ελέγχους «λες ότι είσαι παραγωγός; Πάμε μια βόλτα μέχρι το χωράφι σου να δούμε... Κι αν λες ψέματα πρόστιμο βαρβάτο». Απέναντι ακριβώς η κυρία με τα αχλάδια άκουγε μουσική δυνατά και εξυπηρετούσε μια πελάτισσα που έπαιρνε αχλάδια για δύο εβδομάδες, θα πει στην «Ε» «μας είχε συνηθίσει αλλού ο κόσμος. Πού να έρχονται μέχρι εδώ. Εγώ ήμουν προς το τέλος της λαϊκής στην Αιόλου και τώρα είμαι προς το τέλος στην Αγιάς, πώς να μας βρούνε και πού να έρθουν μέχρι εδώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία πελάτες;», τονίζει, ενώ εξυπηρετεί έναν κύριο που στο καροτσάκι έχει τον 2 ετών γιο του, του οποίου τα μάτια χορταίνουν από χρώματα και αρώματα λαϊκής.
Θανάσης Αραμπατζής