«Οκτώ μήνες που συντάραξαν την Ελλάδα»

* ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ * ΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ

Το βιβλιοπωλείο Καλτσάς και οι εκδόσεις «Τόπος» διοργανώνουν αύριο Τετάρτη στη Λάρισα εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Στρατούλη, π. βουλευτή και υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα γραμματέα της Λαϊκής Ενότητας - Ανυπότακτη Αριστερά, με τίτλο «8 μήνες που συντάραξαν την Ελλάδα Ιανουάριος - Αύγουστος 2015».

Η εκδήλωση θα γίνει αύριο Τετάρτη, στις 7:30 μ.μ., στη Λογοτεχνική Γωνία της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων, στη συμβολή των οδών Γαληνού και Φαρμακίδου.
Όπως σημειώνουν οι διοργανωτές: «9 χρόνια μετά, τα ερωτήματα παραμένουν επίκαιρα: Μπορούσαν τότε τα πράγματα να πάνε αλλιώς; Υπάρχει, πλέον, ελπίδα και προοπτική για μία εναλλακτική πολιτική;». Στην εκδήλωση θα μιλήσουν για το βιβλίο η πρώην βουλευτής Ηρώ Διώτη, η εκπαιδευτικός Κατερίνα Τολίκα και ο συγγραφέας του βιβλίου Δημήτρης Στρατούλης, ενώ τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Δέσποινα Θεοδώρου.
Η ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ
Ο κ. Στρατούλης σε δήλωσή του στην «Ε» σημειώνει πως «στο βιβλίο μου αναφέρομαι στα συγκλονιστικά γεγονότα του πρώτου 8μηνου 2015, όπως τα βίωσα τότε ως υπουργός και βουλευτής. Απαντώ σε 45+3 ερωτήματα για το πώς και γιατί αυτά έγιναν, ποιες διεργασίες οδήγησαν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην ακύρωση του δημοψηφισματικού ΟΧΙ του ελληνικού λαού και στη συνθηκολόγηση με τους δανειστές και, στη συνέχεια στη σημερινή βαθιά υπαρξιακή κρίση του.
Κατέγραψα την τότε έντονη πολιτική, ιδεολογική, προγραμματική και αξιακή εσωτερική διαπάλη στον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι οι διεργασίες μέσα σε αυτόν έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, γιατί, εάν η ηγεσία του δε συνθηκολογούσε με τους δανειστές ή εάν η ασυμβίβαστη Αριστερή Πλατφόρμα κυριαρχούσε σε αυτόν, η πορεία των εξελίξεων θα ήταν διαφορετική.
Απευθύνομαι σε κάθε ενδιαφερόμενο/-η για εκείνη την περίοδο και, ιδιαίτερα, στον αριστερό, προοδευτικό κόσμο και στη νεολαία, όχι για λόγους νοσταλγίας του παρελθόντος, ούτε για να βρουν στα περασμένα κάποιον «κρυμμένο θησαυρό», αλλά για να προκαλέσω γόνιμο προβληματισμό και αναστοχασμό, για το εάν και πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να πάνε αλλιώς, και για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν οι σύγχρονες προκλήσεις.
Προσπαθώ να αποδείξω ότι, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, τα πράγματα μπορούσαν να πάνε αλλιώς και ότι ένας άλλος δρόμος ήταν εφικτός.
Υπογραμμίζω ότι αυτά που έγιναν στο παρελθόν δεν ξεγίνονται, αλλά το παρόν και το μέλλον μπορούν να αλλάξουν, γιατί η ιστορία δεν είναι προκαθορισμένη, αλλά διαμορφώνεται από τη συνειδητή συλλογική δράση των ανθρώπων, αντικρούοντας το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο δόγμα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στις κυρίαρχες σήμερα αντικοινωνικές πολιτικές».