«…Η τωρινή αναστάτωση των αμυγδαλοπαραγωγών οφείλεται και στο γεγονός ότι ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει για τη λεγόμενη «μουμιοποίηση» των αμυγδάλων. Αλλά και τα, εκτός Κανονισμού του ΕΛΓΑ, χρηματοδοτικά εργαλεία αποζημιώσεων που άλλες φορές αξιοποιήθηκαν, όταν δε άφηναν αδικαιολογήτως πολλούς καλλιεργητές εκτός, όπως οι καλλιεργητές Ελασσόνας και Τυρνάβου από τις de minimis αποζημιώσεις για τους παγετούς προηγούμενων ετών, ενώ π.χ. οι της Μαγνησίας αποζημιώθηκαν, σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούσαν «στο 100%» της προκληθείσας ζημιάς – θέματα που έχω επανειλημμένα θίξει με ερωτήσεις μου στη Βουλή.
Κατόπιν τούτων και δεδομένου ότι η διαδικασία των αποζημιώσεων των παραγωγών για παθογόνα αίτια ή φυσικές καταστροφές, ειδικά κατά την 5ετία της διακυβέρνησης της ΝΔ, τείνει να εξελιχθεί σε εξαιρετικά κακόγουστο «αστείο», παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις διαδοχικών υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης, επικεφαλής οργανισμών και προϊσταμένων υπηρεσιών, όπως φάνηκε και την προηγούμενη εβδομάδα από τις αποζημιώσεις-φιάσκο για τις καταστροφές από τις πλημμύρες των «Daniel» και «Elias», αλλά και επειδή τόσο ΥΠΑΑΤ όσο και ΕΛΓΑ πρέπει να επιδείξουν ταχύτερα αντανακλαστικά, αφού επί σχεδόν 5 χρόνια «διαβουλεύονται» την αλλαγή του Κανονισμού του Οργανισμού, προκειμένου να συμπεριλάβει τις νέες, αντιπαραγωγικές κλιματικές συνθήκες και τα διάφορα παθογόνα αίτια», η Ευαγγελία Λιακούλη ρωτά τον αρμόδιο υπουργό:
«Πώς σκέφτεται να συνδράμει τους Θεσσαλούς αμυγδαλοπαραγωγούς για τη φετινή μεσοσταθμική μείωση της παραγωγής τους άνω του 50%, εξαιτίας του φαινομένου της «μουμιοποίησης»;
Καθώς και αν προτίθεται να αξιοποιήσει άλλους χρηματοδοτικούς πόρους, όπως π.χ. Κρατικές Οικονομικές Ενισχύσεις (Κ.Ο.Ε.) ή de minimis, προκειμένου να στηρίξει ουσιαστικά μία μέχρι πρότινος δυναμική, παραδοσιακή, όσο και εξωστρεφή καλλιέργεια της Θεσσαλίας;».