Η Αγιά αποχαιρέτησε την κυρία Ζωή

*Η τοπική Εκκλησία μια ευεργέτιδά της

ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
Τη Ζωή Τσιτσιφλή, σύζυγο του γνωστού Αγιώτη επιχειρηματία Αντώνη Τσιτσιφλή, αποχαιρέτησε το απόγευμα του Σαββάτου πάνδημα η κοινωνία της Αγιάς κατά τη νεκρώσιμη ακολουθία που τελέστηκε από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο στον Ιερό Ναό Αγίων Αντωνίων Αγιάς.

Η εκλιπούσα, υποκύπτοντας σε προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούσαν τον τελευταίο καιρό, έχασε τη μάχη για τη ζωή σε ηλικία 82 ετών.
Ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στην Αγιά, και όχι μόνο, μαχήτρια και δραστήρια γυναίκα σε όλον της τον βίο, στο πλάι πάντα του συζύγου της, υποστηρικτική στην οικογενειακή τους επιχείρηση επεξεργασίας και εμπορίας δερμάτων, τύγχανε του σεβασμού όλων, χάρη κυρίως στην καλοσύνη της, στην ταπεινότητά της και στη δοτικότητά της.
Ο κ. Ιγνάτιος στον επικήδειο λόγο του ουσιαστικά την ευχαρίστησε από καρδιάς ως ευεργέτιδα της τοπικής Εκκλησίας, ενώ εξύμνησε το ήθος της, την αγάπη της προς όλους και την ευγένεια της ψυχής και της έκφρασής της.
«Η οικογένεια του Αντωνίου και της Ζωής Τσιτσιφλή» είπε «είναι μια φιλόστοργη, φιλόξενη, χριστιανική, ενωμένη οικογένεια αγάπης και προσφοράς. Είναι ευεργέτες της Εκκλησίας μας. Τη Ζωή την χαρακτήριζε η ευγένεια της ψυχής, η ευγένεια της έκφρασης. Την έβλεπες στο πρόσωπό της, στις κινήσεις της, στα λόγια της, στην αγάπη της. Μιλούσε πολλές φορές με τη σιωπή της, αλλά όταν μιλούσε με λόγια, μιλούσε με λόγια καλά, είχε για όλους κάτι καλό να πει. Έζησε τις χαρές των παιδιών της, τα οποία καμάρωνε, τις χαρές των εγγονιών της, τις χαρές μιας αληθινής, αυθεντικής, ορθόδοξης οικογένειας.
Στη γη υπάρχουν και στιγμές πόνου. Άντεξε τον πόνο. Τα τελευταία χρόνια ακολούθησε μια δύσκολη πορεία. Δεν το έβαλε κάτω, δεν απελπίστηκε, κρατήθηκε με την πίστη της στον Θεό.
Η Κυρία Ζωή, αυτή η ευγενέστατη γυναίκα, θα πορευτεί του Παραδείσου. Μακάρι να υπάρχουν οικογένειες σαν τη δική της. Μακάρι να υπάρχουν άνθρωποι σαν αυτήν που να αγαπούν στη ζωή τους, γιατί αυτή η αγάπη θα μας ενώσει και στην Αιωνιότητα και στον Παράδεισο.
Ποτέ κανείς δεν πεθαίνει. Κοιμάται απλώς. Μια γέφυρα είναι. Όλοι θα την περάσουμε, μηδενός εξαιρουμένου. Κάποιοι προηγούνται, κάποιοι έπονται. Σημασία έχει αυτό το πέρασμα να οδηγεί στο Φως. Στο Φως του Παραδείσου. Στο Φως του Χριστού. Στο Φως της Αναστάσεως που όλοι θα ζήσουμε. Ευχόμαστε παρηγορία. Να έχουν τα παιδιά της την ευχή της. Τα εγγόνια να μοιάσουν στη χαρά της. Να έχουν όλοι την αγαθή μνήμη που έχουμε εμείς από έναν άνθρωπο ευγένειας, προσφοράς και θυσίας. Αιωνία της η μνήμη».
Η Ζωή Τσιτσιφλή αφήνει πίσω τον σύζυγό της, τα παιδιά της Σταυρούλα και Θάνο με τις οικογένειές τους, εγγόνια και αδέλφια.