Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, τουλάχιστον 27,2 εκατ. άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους μέσα στο 2023, δηλαδή 2 εκατ. άνθρωποι τον μήνα ή 75.000 περίπου τη μέρα! Περισσότεροι από τους μισούς προέρχονται από 5 μόλις χώρες που μαστίζονται από συγκρούσεις και επεμβάσεις, Σουδάν, Κονγκό, Σομαλία, Παλαιστίνη, Μιανμάρ. Εάν σ’ αυτούς προσθέσουμε τους 6,5 εκατ. περίπου Ουκρανούς πρόσφυγες της περασμένης χρονιάς, φανερώνεται η πρόκληση και το ψέμα της αστικής στρατηγικής για τη δήθεν αντιμετώπιση της «παράτυπης μετανάστευσης» σύμφωνα με τους διάφορους «δημοκράτες» ή της «λαθρομετανάστευσης» σύμφωνα με τους ακροδεξιούς εθνικιστές. Μέσα στο έτος 2023 θεωρείται ότι ο αριθμός των ενόπλων συγκρούσεων έφτασε στο υψηλότερο επίπεδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!
Η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σ’ ένα υγρό νεκροταφείο, με τον αριθμό των καταγεγραμμένων νεκρών και αγνοούμενων να έχει φτάσει τους 28.000 από το 2014. Μόνο μέσα στο 2023 καταγράφηκε ο χαμός 3.155 ανθρώπων. Το ναυάγιο εκατοντάδων ξεριζωμένων ανοιχτά της Πύλου στις 14 Ιουνίου 2023, οι συνθήκες του οποίου επιχειρείται να συγκαλυφθούν, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της Μεσογείου.
Οι επαναπροωθήσεις στα σύνορα έχουν γίνει «κανονικότητα» και νομιμοποιούνται από την αστική προπαγάνδα στο όνομα της «αποτροπής» εισόδου των «παράτυπων μεταναστών».
Σ’ αυτές τις συνθήκες, το νέο Σύμφωνο της Ε.Ε. για τη Μετανάστευση και το Άσυλο αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της πολεμικής προετοιμασίας της Ε.Ε., συνιστά μια επικίνδυνη, αντιδραστική τομή. Γιατί προβλέπει ακόμα μεγαλύτερη ένταση της καταστολής, με Frontex, νέους πελώριους φράχτες, νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης ακόμη και σε τρίτες χώρες, εκτεταμένο φακέλωμα με λήψη βιομετρικών δεδομένων ακόμη και από 6χρονα παιδιά, μαζικές απορρίψεις των αιτήσεων ασύλου και απελάσεις μέσα από τις απαράδεκτες λίστες των ασφαλών χωρών ή ακόμη και των ασφαλών περιοχών μέσα σε εμπόλεμες ζώνες (π.χ. Συρία ή Παλαιστίνη). Ταυτόχρονα, διαμορφώνεται το έδαφος για τη λεγόμενη «εξωτερίκευση» του συστήματος ασύλου, ώστε οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες να μη φτάνουν καν στο έδαφος χώρας της Ε.Ε. (όπως π.χ. η συμφωνία Ιταλίας-Αλβανίας). Το νέο Σύμφωνο σηματοδοτεί τον οριστικό ενταφιασμό της Συνθήκης της Γενεύης για τους πρόσφυγες».